Η διεθνής κοινότητα παραμένει πολύ προσεκτική για όλα όσα συμβαίνουν μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Ο κίνδυνος ένοπλης σύγκρουσης φαίνεται να αυξάνεται και ορισμένοι αναλυτές προειδοποιούν ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να έχει στο μυαλό του μια πιθανή εισβολή μέχρι το τέλος του πρώτου μήνα του 2022.
Η στάση της Ρωσίας στην Ουκρανία
Η Μόσχα μπορεί να συγκεντρώσει περίπου 100.000 στρατιώτες σε όλα τα σύνορα με την Ουκρανία, σύμφωνα με αναφορές από Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών, ενόψει της πιθανής έκρηξης βίας, καθώς το κλίμα έντασης που περιβάλλει τα σύνορα δεν μειώνεται
Ωστόσο αν υπάρχει κάποιος που δεν μπορεί να χάσει αυτή την ευκαιρία, αυτός είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρόεδρος της Τουρκίας διανύει τις πιο δύσκολες μέρες του στο τιμόνι της οθωμανικής χώρας και οι καλές του σχέσεις με το Κίεβο και τη Μόσχα θα μπορούσαν να τον κάνουν να παίξει σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή τη σύγκρουση.
Τι ρόλο θέλει να παίξει ο Ερντογάν;
Από μεσολαβητική θέση μεταξύ των δύο πλευρών μέχρι την πώληση όπλων στις δύο κυβερνήσεις.
Η υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος έχει βυθίσει την οικονομία της χώρας που βλέπει σε αυτή την αντιπαράθεση μια ευκαιρία να ανακτήσει μέρος των όσων της έχει αφαιρέσει η πανδημία COVID-19 σε χρηματοοικονομικούς όρους.
Η Τουρκία επεξεργάζεται ένα σχέδιο να κατασκευάσει τα δικά της μαχητικά αεροσκάφη με ρωσική βοήθεια εδώ και αρκετό καιρό, μια πρωτοβουλία που προκλήθηκε εν μέρει από τον αποκλεισμό των ΗΠΑ από τα μαχητικά F-35 , μετά από τις συμφωνίες της Άγκυρας με τη Μόσχα για την αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος S-400.
Η Ρωσία θέλει να είναι μέρος της ανάπτυξης νέων οχημάτων μάχης στα οποία εργάζεται η κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να τα πουλήσει στην Ουκρανία για χρήση στη σύγκρουση με τους Ρώσους.
Αυτό θα ήταν ωστόσο μια σύνθετη και ριψοκίνδυνη στρατηγική, κάτι που μας έχει συνηθίσει ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπου όπως και σε πολλά άλλα θέματα, παίζει διπλό ρόλο σε αυτή τη διαμάχη.
Από τη μία, διαβεβαιώνει ότι η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα ήταν μια «παράνομη » πράξη, αλλά, ταυτόχρονα, πλοία από την Τουρκία φορτωμένα με υλικά κατασκευής συνεχίζουν να οργώνουν τα νερά της χερσονήσου.
Η Άγκυρα επί της ουσίας δεν κάνει τίποτε καινούργιο για αυτήν , αφού δημόσια λέει άλλα , ενώ κάνει εντελώς το αντίθετο στην πράξη, μη απαγορεύοντας ιδιωτικές ενέργειες να ενεργούν στην Κριμαία.
Έτσι ενώ μιλούσε για την κυριαρχία του Κιέβου στην Κριμαία, συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα από ουκρανικά ορυχεία που εξάγονται στη Ρωσία, η οποία με τη σειρά του τον στέλνει στην Τουρκία.
Το τουρκικό καθεστώς πρόσφερε «υπηρεσία διαμεσολάβησης» έως και τρεις φορές στα τέλη του περασμένου μήνα.
Αυτή η προσφορά θεωρείται από ορισμένους ειδικούς, όπως ο Σέρβος πολιτικός αναλυτής Νίκολα Μίκοβιτς, ως ένδειξη φιλοδοξίας από την πλευρά του Ερντογάν.
Πρόθεσή του θα ήταν να τοποθετηθεί ως περιφερειακός ηγέτης, «σωτήρας» της σύγκρουσης. Η Τουρκία έχει ισχυρά συμφέροντα στη Μαύρη Θάλασσα, ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους δε θέλει να χάσει τη φιλία που τη δένει με την Ουκρανία και η οποία, με τη σειρά της, τη βοηθά να αντιμετωπίσει την επέκταση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή.
Η τουρκική κυβέρνηση επιδιώκει στην εξωτερική πολιτική βελτίωση της εικόνας της λόγω της απώλειας δημοτικότητας που έδειξαν οι δημοσκοπήσεις ως αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης που διέρχεται η χώρα.
Η αντίδραση του Κρεμλίνου
Το Κρεμλίνο ωστόσο απέρριψε τη μεσολαβητική θέση της Τουρκίας, υποστηρίζοντας ότι «δεν είναι μέρος στη σύγκρουση του Ντονμπάς», ενώ η Ουκρανία διατηρεί τη στάση της να μην καταλήξει να είναι μέρος μιας μυστικής συμφωνίας Τουρκίας-Ρωσίας , όπως έχουν αποδείξει στο παρελθόν η "συνεργασία" Πούτιν και Ερντογάν στην πλάτη της Συρίας, της Λιβύης αλλά και του πολέμου Αζέρων-Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
Η "λυκοφιλία" Πούτιν-Ερντογάν μοιάζει με "λάκκο λεόντων", στον οποίο δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να πέσει μέσα η Ουκρανία.
Η στάση της Ουκρανίας έναντι του Ερντογάν
Άλλωστε τυχόν περαιτέρω αποδοχή από Ουκρανικής πλευράς ενός μεγαλύτερου ρόλου της Τουρκίας, θα είχε ως πολύ πιθανό αποτέλεσμα την δυσαρέσκεια των ΗΠΑ.
Χωρίς όμως τη στήριξη από τις ΗΠΑ, η Ουκρανία είναι βέβαιο ότι θα μπει στον προκρούστη των συμφερόντων Ερντογάν-Πούτιν με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την ίδια.