Η Ιαπωνία, παρά το επίσημα ειρηνιστικό σύνταγμα που γράφτηκε όταν οι αναμνήσεις από την έξαψη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ακόμα νωπές -και επώδυνες- καυχιέται για έναν στρατό που μπορεί να «ντροπιάσει» όλα τα έθνη εκτός από λίγα.
Και, με ένα πλήθος απειλών να παραμονεύουν στη Βορειοανατολική Ασία, οι ηγέτες της είναι πρόθυμοι για περισσότερα.
Δεν είναι εύκολο. Σε ένα έθνος που εξακολουθεί να υβρίζεται από πολλούς από τους γείτονές του για τις προηγούμενες στρατιωτικές του ενέργειες, και όπου ο εγχώριος ειρηνισμός είναι υψηλός, οποιαδήποτε στρατιωτική συσσώρευση είναι αμφιλεγόμενη.
Η Ιαπωνία περικυκλώθηκε από εχθρούς με τη μορφή της Κίνας, της Ρωσίας και της Βόρειας Κορέας. Δεν υπάρχει ελπίδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επομένως το Τόκιο χρειάζεται την τελευταία στρατιωτική τεχνολογία και έναν τεράστιο στρατιωτικό προϋπολογισμό, πιστεύει ο πρώην αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων των Ιαπωνικών Δυνάμεων Αυτοάμυνας, γράφει η ιαπωνική έκδοση του JB Press.
Η κυβέρνηση συζητά ήδη τη δημιουργία όπλων ικανών να επιτεθούν σε στρατιωτικές βάσεις «σε εχθρικό έδαφος», δηλαδή την ανάπτυξη πυραύλων με βεληνεκές άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Όλα αυτά καλύπτονται με δηλώσεις για την απειλή από την Κίνα καταρχήν, αλλά και από τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα. Οι υποστηρικτές της στρατιωτικοποίησης, δηλώνουν ευθέως ότι οι κινεζικοί και ρωσικοί πύραυλοι στοχεύουν την Ιαπωνία και είναι απλά αδύνατο να τους πολεμήσουνε με τα διαθέσιμα συστήματα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας.
Στην ίδια άποψη εμμένει και ο πρώην Αρχηγός του Επιτελείου των χερσαίων δυνάμεων, των δυνάμεων αυτοάμυνας, Kiyofumi Iwata, ο οποίος ανακοίνωσε την ανάγκη υιοθέτησης τεράστιου στρατιωτικού προϋπολογισμού για τη δημιουργία νέων επιθετικών όπλων. Σύμφωνα με τον Στρατηγό, τέτοια όπλα θα είναι ικανά να χτυπήσουν τις στρατιωτικές βάσεις της Κίνας και της Ρωσίας.
Ο Στρατηγός προτείνει επίσης να εγκαταλείψει μία από τις «τρεις μη πυρηνικές αρχές» της Ιαπωνίας (να μην κατέχει, να παράγει ή να εισάγει πυρηνικά όπλα) και να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να εισάγουν πυρηνικούς πυραύλους στην Ιαπωνία, καθώς η ασφάλεια της χώρας εξαρτάται μόνο από αυτόν τον παράγοντα. Επιπλέον, το Τόκιο κλίνει να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στο έδαφός τους.
Όπως και να έχει, δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο κατασκεύασαν ένα οπλοστάσιο σχεδόν 1.000 πολεμικών αεροσκαφών και δεκάδες αντιτορπιλικά και υποβρύχια. Οι δυνάμεις της Ιαπωνίας ανταγωνίζονται εκείνες της Βρετανίας και της Γαλλίας και δεν δείχνουν σημάδια επιβράδυνσης στην αναζήτηση του καλύτερου εξοπλισμού και όπλων.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Ιαπωνία αφοπλίστηκε μετά την ήττα της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο στρατός της Ιαπωνίας, μεταξύ των ισχυρότερων στον κόσμο
Σήμερα, η Ιαπωνία κατατάσσεται στην πέμπτη θέση παγκοσμίως σε συνολική στρατιωτική ισχύ μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία, και ο αμυντικός προϋπολογισμός της κατέλαβε την έκτη θέση στην κατάταξη 140 χωρών του 2021, από τον ιστότοπο αξιολόγησης Global Firepower.
Η Ιαπωνία έχει εντείνει γρήγορα τον στρατιωτικό της ρόλο στη συμμαχία της με την Ουάσιγκτον και έχει κάνει περισσότερες αγορές δαπανηρών αμερικανικών όπλων και εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων μαχητικών αεροσκαφών και αναχαιτιστών πυραύλων.
Σύμφωνα με ένα διμερές σύμφωνο ασφαλείας, η Ιαπωνία φιλοξενεί περίπου 50.000 στρατιώτες των ΗΠΑ, κυρίως στο νότιο νησί της Οκινάουα, οι οποίες, μαζί με ιαπωνικές μονάδες στο Χοκάιντο, είναι στρατηγικά κρίσιμες για την παρουσία των ΗΠΑ στον Ειρηνικό.
Η Ιαπωνία διαθέτει περισσότερα από 900 πολεμικά αεροσκάφη, 48 αντιτορπιλικά, συμπεριλαμβανομένων οκτώ συστημάτων μάχης πυραύλων Aegis και 20 υποβρύχια. Αυτό ξεπερνά τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Η Ιαπωνία αγοράζει επίσης 147 F-35, συμπεριλαμβανομένων 42 F-35B, καθιστώντας την τον μεγαλύτερο χρήστη αμερικανικών μαχητικών stealth εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου πρόκειται να αναπτυχθούν 353.
Μεταξύ των μεγαλύτερων ανησυχιών της Ιαπωνίας, είναι η αυξημένη ναυτική δραστηριότητα της Κίνας, συμπεριλαμβανομένου ενός αεροπλανοφόρου που έχει επανειλημμένα εντοπιστεί στα ανοιχτά των νότιων ακτών της Ιαπωνίας.
Καθώς η Κίνα παίζει σκληρά στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, η Ταϊβάν έχει αναδειχθεί σε περιφερειακό σημείο ανάφλεξης, με την Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δημοκρατίες, να αναπτύσσουν στενότερους δεσμούς με το αυτοδιοικούμενο νησί που το Πεκίνο θεωρεί ως περιοχή «αποστάτη» που πρέπει να ενωθεί με τη βία αν είναι απαραίτητο.
Η δημιουργία στρατιωτικών εγκαταστάσεων από την Κίνα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ενέτεινε τις ανησυχίες του Τόκιο στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, όπου τα ελεγχόμενα από την Ιαπωνία νησιά Senkaku διεκδικούνται επίσης από το Πεκίνο, το οποίο τα αποκαλεί Diaoyu. Η Κίνα έχει στείλει ένα στόλο οπλισμένων σκαφών της ακτοφυλακής για να τα περιφέρουν τακτικά και να μπαινοβγαίνουν στα ύδατα που όπως ισχυρίζονται οι Ιάπωνες, μερικές φορές κυνηγούν ιαπωνικά ψαροκάικα στην περιοχή.
Η Ιαπωνία αναπτύσσει αναχαιτιστές πυραύλων εδάφους-αέρος PAC3 στο δυτικότερο νησί της Yonaguni, το οποίο απέχει μόλις 110 χιλιόμετρα (68 μίλια) ανατολικά της Ταϊβάν.
Εν μέρει, λόγω της σχετικής μείωσης της παγκόσμιας επιρροής της Αμερικής, η Ιαπωνία έχει επεκτείνει τις στρατιωτικές συνεργασίες και τις κοινές ασκήσεις πέρα από τη συμμαχία της με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, του Καναδά, της Βρετανίας, της Γαλλίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, καθώς και στην Ένωση Νοτιοανατολικών Ασιατικών Εθνών. Η Ιαπωνία συνεργάζεται επίσης με το ΝΑΤΟ.
Παρά το επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι χρειάζονται περισσότερα, υπάρχουν ανησυχίες στο εσωτερικό για την ταχεία επέκταση των αμυντικών δυνατοτήτων και του κόστους της Ιαπωνίας.
«Αν και η αμυντική πολιτική, πρέπει να ανταποκρίνεται με ευελιξία στις αλλαγές στο περιβάλλον εθνικής ασφάλειας, ένας αυξανόμενος αμυντικός προϋπολογισμός θα μπορούσε να κάνει τις γειτονικές χώρες να παρεξηγήσουν ότι η Ιαπωνία γίνεται στρατιωτική δύναμη και να επιταχύνει έναν αγώνα εξοπλισμών», ανέφερε η εφημερίδα Tokyo Shimbun σε πρόσφατο άρθρο της.
Οι ειδικοί λένε ότι η αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού, είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει τώρα η Ιαπωνία ,για να καλύψει το έλλειμμα κατά τη διάρκεια μεγάλου μέρους της μεταπολεμικής εποχής, όταν η χώρα έδωσε προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη έναντι της εθνικής ασφάλειας.
