Το πιο έντονο πρόβλημα για τη Τεχεράνη, είναι η αυξανόμενη εγγύτητα του Ισραήλ με τα σύνορα του Ιράν μέσω των στρατιωτικών και πολιτικών σχέσεών του με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο το Ιράν, νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, ήταν κατηγορηματικό ότι δεν θα το ανεχθεί και προειδοποίησε για τυχόν γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή. Υπάρχει επίσης η ανησυχία για την ανάπτυξη συριακών μισθοφόρων που υποστηρίζονται από την Τουρκία στο Αζερμπαϊτζάν, η οποία ήταν μια εξέλιξη κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης πέρυσι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κίνηση «αυτοκτονίας»: Η Τουρκία χωρίς τη ρωσική γνώση φέρεται να μεταφέρει τους S-400 στο Αζερμπαϊτζάν
Η κατασκοπεία του Ισραήλ από τα σύνορα του Αζερμπαϊτζάν «παρακολουθείται πλήρως» - η Τεχεράνη μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι βασίζεται σε μια συνεπή και αποτελεσματική πολιτική χρηματοδότησης ανατρεπτικών ομάδων αντιπολίτευσης ή υποστήριξης ένοπλων φατριών, κάτω από την ομπρέλα του Άξονα της Αντίστασης
Θα είναι εξαιρετικά πιθανό οι στρατιωτικές ασκήσεις του Ιράν κοντά στα σύνορα, μετά από κοινές πολεμικές ασκήσεις Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Πακιστάν τον περασμένο μήνα, να οδηγήσουν σε οποιαδήποτε κλιμάκωση που η σύγχρονη διπλωματία δεν θα μπορέσει να αμβλύνει. Ωστόσο, αν κρίνουμε από τη στρατηγική σκέψη και την εξωτερική πολιτική του Ιράν, τέτοιες επιδείξεις είναι ανεπαρκείς για να λειτουργήσουν αποτρεπτικά ή να προστατεύσουν τα ιρανικά συμφέροντα και τα σύνορά του από εχθρικά ξένα στοιχεία.
Ως εκ τούτου, η Τεχεράνη μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι βασίζεται σε μια συνεπή και αποτελεσματική πολιτική χρηματοδότησης, ανατρεπτικών ομάδων αντιπολίτευσης ή υποστήριξης ένοπλων φατριών κάτω από την ομπρέλα του Άξονα της Αντίστασης.
Εν μέσω των αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ του Ιράν και του γειτονικού Αζερμπαϊτζάν, αρκετοί λογαριασμοί υπέρ του IRGC στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, ανέφεραν ότι μια νεοαναγγελθείσα παράταξη αντίστασης έχει δημιουργηθεί στη δημοκρατία του Νοτίου Καυκάσου-το Huseynyun.
Ενώ λίγα είναι γνωστά για την ομάδα - η οποία φέρεται να δημιουργήθηκε το 2019 κατά τη διάρκεια της Συριακής σύγκρουσης, για να ενεργοποιηθεί επίσημα πρόσφατα - το Huseynyun φέρει όλα τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα άλλων φατριών σε μια συμμαχία με την Ισλαμική Δημοκρατία, γνωστή ως "Άξονας Αντίστασης ", το έμβλημά τους είναι ένας συνδυασμός κίτρινου και πράσινου χρώματος και ένα τυφέκιο επίθεσης.
Τέτοιες εξελίξεις έχουν την τάση να επιφέρουν εσωτερική ανασφάλεια και πολιτική αστάθεια στη χώρα, πλούσια σε πόρους, δεδομένου ότι, παρά το γεγονός ότι είναι χώρα με πλειοψηφία Σιίτες, εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό κοσμική μετά από χρόνια σοβιετικής κυριαρχίας. Είναι επίσης κρίσιμο, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι στενός και σημαντικός σύμμαχος του Ισραήλ και αδελφικό έθνος με την Τουρκία.
Αν και η Τεχεράνη είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να εξάγει την επανάστασή της στο Αζερμπαϊτζάν, δεν είχε βρει ποτέ μεγάλη επιτυχία. Για παράδειγμα, το Ισλαμικό Κόμμα του Αζερμπαϊτζάν (AIP), που ιδρύθηκε το 1991, την ίδια χρονιά με την ίδρυση της δημοκρατίας, διαλύθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, αφού κατηγορήθηκε ότι χρηματοδοτήθηκε κρυφά από το Ιράν με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και τη μετατροπή της χώρας σε ισλαμική δημοκρατία. Το κόμμα παρέμεινε ενεργό για αρκετά χρόνια, με αποκορύφωμα το 2011 τη σύλληψη του ηγέτη του κόμματος Μόβσουμ Σαμάντοφ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στο κόκκινο οι σχέσεις Ιράν - Αζερμπαϊτζάν : Προβληματισμός για την αλλαγή του νέου καθεστώτος στην Κασπία Θάλασσα
Παρ 'όλα αυτά, η Δύναμη Quds της IRGC δραστηριοποιείται στο Αζερμπαϊτζάν από τις αρχές της δεκαετίας του '90, σύμφωνα με το Ισραηλινό Κέντρο Πληροφόρησης και Τρομοκρατίας της Meir Amit ( ITIC). Από την ανεξαρτησία της χώρας, η Δύναμη Quds έχει αναλάβει ανατρεπτικές δραστηριότητες κατά του καθεστώτος του Αζερμπαϊτζάν. Οι στόχοι του Ιράν είναι να αποσταθεροποιήσουν το Αζερμπαϊτζάν, να πιέσουν το καθεστώς του να αλλάξει τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας και να αλλάξει τον φιλοδυτικό προσανατολισμό του και να βλάψει τις καλές σχέσεις του με το Ισραήλ.
Ορισμένα πρώην μέλη της AIP βρήκαν επίσης τον δρόμο τους στην Αζερική Χεζμπολάχ, η οποία υπάρχει στη χώρα από το 1993, με όπλα και χρηματοδότηση από το Ιράν και την οργάνωση Τζέις Αλλάχ, που ιδρύθηκε το 1995, και κάποτε σχεδίασαν επίθεση κατά της αμερικανικής πρεσβείας στο Μπακού.
Ως εκ τούτου, η Τεχεράνη μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι βασίζεται σε μια συνεπή και αποτελεσματική πολιτική χρηματοδότησης ανατρεπτικών ομάδων αντιπολίτευσης ή υποστήριξης ένοπλων φατριών, κάτω από την ομπρέλα του Άξονα της Αντίστασης. Για παράδειγμα, το 2012, οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν καταδίκασαν 22 μέλη ενός παράνομου δικτύου που χειριζόταν η IRGC, και κρίθηκαν ένοχοι, για συνωμοσία για την πραγματοποίηση τρομοκρατικών επιθέσεων σε ισραηλινούς και δυτικούς στόχους.
Εν τω μεταξύ, ο διοικητής της συνοριοφυλακής στην ιρανική δύναμη επιβολής του νόμου Ταξίαρχος Αχμέντ Αλί Γκουνταρζί, επιβεβαίωσε ότι η ισραηλινή κατασκοπεία στο Αζερμπαϊτζάν «παρακολουθείται πλήρως», όπως ανέφερε την Παρασκευή το Al Mayadeen .
Ο Goudarzi τόνισε ότι τα σύνορα της χώρας του, ειδικά στα βόρεια και βορειοδυτικά: «Είναι ασφαλή και δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να ανησυχεί την Τεχεράνη».
Μιλώντας στην ιρανική κρατική τηλεόραση, εξήγησε ότι οι Ισραηλινοί είχαν τοποθετηθεί σε σημαντικές και ευαίσθητες τοποθεσίες στο Αζερμπαϊτζάν, με πρόθεση να κατασκοπεύσουν το Ιράν, αποκάλυψε το Al Mayadeen .
«Οι δυνατότητες του Ιράν είναι γνωστές» είπε. Πράγματι μία από αυτές είναι τα drones, καθώς αυτά κυμαίνονται σε δυνατότητες από drones επιτήρησης έως εκείνα που μπορούν να πετάξουν χιλιάδες χιλιόμετρα. Μερικά από αυτά είναι καμικάζι drones, ενώ άλλα επιστρέφουν στη βάση.
Τα Ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μερικές φορές συμπεριφέρονται περισσότερο σαν βλήματα κρουζ, χτυπώντας σε στόχο και αυτοκαταστροφικά. Αυτό τους δίνει αληθοφανή απαξίωση και ένα είδος ικανότητας να χτυπάνε μέσω αμυντικών μέσων και ραντάρ, χρησιμοποιώντας πιθανές επιθέσεις σμήνους μεγάλου αριθμού drones.
Το Ιράν έχει επιδείξει ικανότητα, να ξεπεράσει την αεροπορική άμυνα της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ σε ορισμένες περιπτώσεις. Το Ισραήλ χρησιμοποίησε Iron Dome και πυραύλους, που εκτοξεύθηκαν από αεροσκάφη και ελικόπτερα για την κατάρριψη των σχετικά αργών drones.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και άλλοι, πρέπει να επικεντρωθούν στην υπεράσπιση βασικών στρατηγικών περιοχών. Για το Ισραήλ, μια μικρή χώρα, η πρόκληση δεν είναι τόσο μεγάλη. Όμως τα drones μπορούν να χτυπήσουν δεξαμενόπλοια και επίσης τοποθεσίες φυσικού αερίου.
Οι δυνατότητες του Ιράν είναι γνωστές. Το ερώτημα είναι αν οι αντίπαλοί του θα βάλουν αρκετά πυραύλους, συστήματα ραντάρ και πυροβόλα για να καταρρίψουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο μέλλον ή θα προβλέψουν πού μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος του Ιράν.
