Στις αρχές Νοεμβρίου, η αζεροτουρκική προώθηση προς τις κατευθύνσεις του Λατσίν και της πόλης Σούσα στην περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ επιβραδύνθηκε.
Οι κύριοι παράγοντες είναι η έντονη αντίσταση των αρμενικών δυνάμεων, η περίπλοκη γεωμορφία της περιοχής, οι επιδεινούμενες καιρικές συνθήκες και οι υπερβολικές επικοινωνίες που διέρχονται από τα πρόσφατα κατακτημένα εδάφη, όπου μονάδες σαμποτάζ των Αρμενίων εξακολουθούν να είναι σε θέση να παραδίδουν τακτικές επιθέσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πρέσβης Αρμενίας στο Πενταπόσταγμα: "Πλατφόρμα προβολής τουρκικής επιρροής το Αζερμπαϊτζάν"
Εννιά χωριά, τη σύλληψη των οποίων ανακοίνωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλάμ Αλίεφ, βρίσκονται στην περιοχή που είχαν καταλάβει νωρίτερα οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν. Αυτό δείχνει την έλλειψη προόδου των δυνάμεων του Μπακού στις πρόσφατες μάχες.
Σχολιάζοντας αυτήν την κατάσταση, Αρμενικές πηγές υποστηρίζουν ότι αυτή τη στιγμή το Γερεβάν ετοιμάζει μια ισχυρή αντεπίθεση για να ωθήσει τους Αζέρους έξω από το νότο του Καραμπάχ. Ο μόνος παράγοντας που φέρεται να σταματά την Αρμενία από μια τέτοια κίνηση αυτή τη στιγμή είναι η δέσμευση των Αρμενίων στις συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός που παραβιάζει κατάφωρα το Μπακού.
Εν τω μεταξύ, η αρμενική πλευρά συνεχίζει να δημοσιεύει τακτικά ενημερώσεις σχετικά με τις απώλειες του Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουση. Ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν φέρεται να έχασε 10 UAV, 21 θωρακισμένα οχήματα και 103 στρατιώτες σε πρόσφατες συγκρούσεις. Ενώ ο υψηλός αριθμός απωλειών και για τις δύο πλευρές δεν είναι κρυφός και επιβεβαιώνεται ευρέως από οπτικά στοιχεία που εμφανίζονται τακτικά από το έδαφος, οι ισχυρισμοί ότι το μπλοκ Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν έχασε κάπως τη στρατηγική πρωτοβουλία στον πόλεμο είναι τουλάχιστον υπερεκτιμημένοι.
Το πυροβολικό του Αζερμπαϊτζάν, τα μαχητικά αεροσκάφη, ακόμη και τα πολεμικά αεροπλάνα εξακολουθούν να χτυπούν οχυρωμένες θέσεις, ανθρώπινο δυναμικό και στρατιωτικό εξοπλισμό των αμυντικών δυνάμεων του Αρτσάχ. Οι Αρμένιοι δεν έχουν αρκετά μέσα και υλικό για να προστατεύσουν τις στήλες εφοδιασμού και το ανθρώπινο δυναμικό τους από τις τακτικές και έντονες αεροπορικές επιθέσεις.
Από τις 3 Νοεμβρίου, οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν που υποστηρίζονται από τους Τούρκους και τους ισλαμιστές μισθοφόρους της Άγκυρας από τη Συρία, εξακολουθούν να αναπτύσσονται σε εντυπωσιακή απόσταση από το Λάτσιν και το Σουσί.
Η απώλεια οποιουδήποτε από αυτά τα σημεία μπορεί να σηματοδοτήσει την κατάρρευση ολόκληρης της αρμενικής άμυνας στην περιοχή.
Οποιαδήποτε μεγάλη αντεπίθεση των Αρμενίων, εάν δεν προκαλέσει ένα γρήγορο και καταστροφικό πλήγμα στις δυνάμεις Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν, πιθανότατα δεν θα επιτρέψει την επίτευξη στρατηγικής επιτυχίας. Αντ' αυτού, θα αποκαλύψει τις υπάρχουσες αρμενικές μονάδες και θα αυξήσει τον αριθμό των θυμάτων από αεροπορικές επιδρομές και επιθέσεις πυροβολικού.
Η κυριαρχία στον αέρα αποτελεί επίσης ένα πλεονέκτημα στην αναγνώριση και την κατηγορία στόχου. Υπό αυτές τις συνθήκες, μικρές τακτικές αντεπιθέσεις στοχεύουν κυρίως να διαταράξουν τις προωθούμενες αζεροτουρκικές μονάδες και να υπονομεύσουν τις προσπάθειές τους για την εξασφάλιση των νεοκατηληφθέντων θέσεων, φαίνονται πιο πιθανές.
Παρά την έλλειψη αξιοσημείωτων κερδών από το Αζερμπαϊτζάν τις τελευταίες ημέρες, η άμυνα της Αρμενίας εξακολουθεί να βρίσκεται σε κρίση και, εάν η Άγκυρα και το Μπακού καταφέρουν να εξασφαλίσουν επικοινωνίες και να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους, η νέα ώθηση προς το τρίγωνο Λάτσιν-Σουσί-Στεπανακέρτ φαίνεται να είναι αναπόφευκτη.
Οι διπλωματικές προσπάθειες για αποκλιμάκωση της σύγκρουσης έχουν οδηγήσει μέχρι στιγμής σε μικρή πρόοδο, καθώς η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν αισθάνονται πολύ κοντά στην επιθυμητή στρατιωτική νίκη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τελεσίγραφο Πούτιν σε Ερντογάν για τους τζιχαντιστές στο Αρτσάχ
Ο Πρόεδρος Αλίεφ θέλει να καταγράψει το όνομά του στην ιστορία ως ηγέτης που "επέστρεψε" το Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ ο Τούρκος ομόλογός του Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως σουλτάνο της Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, προσποιούμενος τον ηγέτη ολόκληρου του τουρκικού και τουρκόφωνου κόσμου και ευρύτερα - όλων των μουσουλμάνων στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.
Ολόκληρη η τουρκική εξωτερική πολιτική των προηγούμενων ετών ήταν μια πολιτική επιθετικών προόδων, αντιπαραθέσεων και αύξησης ρίσκων. Αυτό οδήγησε σε ιδιαίτερα διπλωματικά και οικονομικά προβλήματα στη διεθνή σκηνή και υπονόμευσε την τουρκική εθνική οικονομία.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η τουρκική ηγεσία πιστεύει ότι τα πιθανά έσοδα από τη μετατροπή των νεο-οθωμανικών και παν-τουρκικών ονειρώξεων σε μια σκληρή πραγματικότητα θα δημιουργήσουν έσοδα τέτοιας κλίμακας που θα επέτρεπαν την αντιστάθμιση του υπάρχοντος χάους.
Επομένως, η διατήρηση της επιθετικής στάσης Τούρκων και Αζέρων στο Καραμπάχ, καθώς και τα εγκλήματα πολέμου που ιστορικά αποτελούν το μοναδικό χαρακτηριστικό της "κουλτούρας" τους, δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη.
