Μια τρομερή αλήθεια μας είπε ο Δρ Hamit Bozarslan από τη σχολή προηγμένων κοινωνικών επιστημών του Παρισιού (EHESS) για τις συνεχιζόμενες πολεμικές συγκρούσεις της Τουρκίας από την Λιβύη και την Α.Μεσόγειο έως το Ναγκόρνο/Καραμπάχ.
Ο ίδιος δηλώνει ότι όλες αυτές οι κινήσεις του Τούρκου σουλτάνου δεν αποτελούν συμπτωματικές αυτοκρατορικές επιθυμίες μόνο, αλλά είναι άκρως απαραίτητες για τη διατήρηση του ίδιου του Ερντογάν στην εξουσία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η ελληνοτουρκική κρίση στην Α.Μεσόγειο έχει μετατραπεί σε πόλεμο δια αντιπροσώπων (Proxy War)
Ο Ερντογάν πιστεύει πραγματικά ότι η στιγμή της ιστορικής εκδίκησης για το παρελθόν είναι τώρα, και ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να πολεμήσει ενάντια σε όλες τις ξένες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τον Τούρκο πρόεδρο, η ιστορική αποστολή των Τούρκων διακόπηκε από την διάλυση τον 19ου αιώνα στης στυγνής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο ”τουρκισμός” όπως ορίζεται από τον Ερντογάν, επαναπροσδιορίζεται μέσω του Ισλάμ, σε μια θεϊκή αποστολή που αφορά την κυριαρχία των Τούρκων στον κόσμο.
Η τουρκική εξωτερική πολιτική καθορίστηκε από την "ύβρη" της διάλυσης του κράτους των Οθωμανών από την δύση.
Ο Ερντογάν έχει μετατοπίσει το επίκεντρο των σχεδίων του από το 2023, στο 2071, που είναι η επέτειος των 1000 χρόνων από την νίκη των Σελτζούκων στο Μαντζικέρτ εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο ίδιος πιστεύει ότι για να ξαναρχίσει η θεόπνευστη “τουρκική πορεία” προς νέες κατακτήσεις, το τουρκικό έθνος πρέπει να αποκατασταθεί στην οντολογική του καθαρότητα.
Περιτριγυρισμένη από την πανδημία COVID-19 και τις κρίσεις σε Συρία, Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειο και Καύκασο, τα οικονομικά δεινά της Τουρκίας δεν θα σταματήσουν σύντομα, και αυτό δείχνει να το προσπερνά ο σουλτάνος, που σχεδιάζει μόνο τις νέες εκστρατείες.
Το μοτίβο της πολιτικής του Τούρκου προέδρου είναι μια διαρκής πολεμική σύγκρουση, η οποία δεν είναι μια ανεπιθύμητη κατάσταση για την εσωτερική πολιτική της Τουρκίας, καθώς το καθεστώς του Ερντογάν δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτήν.
Σε διαφορετική περίπτωση τα εσωτερικά ζητήματα θα γίνονταν πιο δύσκολα, ενώ τα εξωτερικά μέτωπα θα συνέθλιβαν τις όποιες φιλοδοξίες της χώρας.
Η τρέχουσα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας μοιάζει με εκείνη του Ιράν, αλλά το Ιράν έχει μια σαφή στρατηγική ηγεμονικού μοτίβου στην Μέση Ανατολή.
"Ο Ερντογάν έχει αυξήσει υπέρμετρα τις στρατιωτικές δυνατότητες της Τουρκίας, αλλά δεν μπορείς να πολλαπλασιάζεις τις στρατιωτικές σου ικανότητες με τον αριθμό των εχθρών σου ταυτόχρονα. Δεν μπορεί η Τουρκία να αντιμετωπίσετε ταυτόχρονα την ΕΕ, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία”, τόνισε ο Δρ Hamit Bozarslan.
Όσο για την ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτές θέλουν να αποφύγουν την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, ως ένα σημείο όμως, το οποίο με την σειρά του το έχει ξεπεράσει ο Ερντογάν προ πολλού.
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει αυτές τις κόκκινες γραμμές σε Μεσόγειο και Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ούτε η ΕΕ, αλλά ούτε και η Ρωσία έχουν αναλάβει σοβαρή δράση.
Όμως, όπως φάνηκε και στην περίπτωση του Πάστορα Μπράνσον, χρειάζονται ελάχιστες κυρώσεις για να σταματήσει η Τουρκία, ειδικά αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίσουν να ακολουθήσουν αυτήν την μέθοδο.
Η Ρωσία μπορεί να ανέχθηκε την τουρκική παρέμβαση στον Καύκασο, αλλά δεν θα ανεχθεί σε καμία περίπτωση την παρουσία τζιχαντιστών στην περιοχή, ειδικά μετά την εμπειρία της Τσετσενίας.
Η Τουρκία πεινάει και ο Ερντογάν αυξάνει τον μισθό του
Την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι πολίτες υποφέρουν από την φτώχεια ο Ερντογάν αυξάνει τον μισθό του.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αύξησε τον μισθό του για το 2021 κατά περισσότερο από 8 τοις εκατό, σε 88.000 λίρες (11.275 δολάρια) το μήνα, γράφει η τουρκική εφημερίδα Birgün.
Η αμοιβή του Τούρκου προέδρου ήταν 6,750 λίρες και ισοδυναμεί με τρεις μισθούς πλήρους απασχόλησης, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό της Κεντρικής Διοίκησης για το 2021 που υπέβαλε στο κοινοβούλιο το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).
Ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει συνολική αύξηση 886 εκατομμυρίων λιρών που θα διατεθεί στην προεδρία, αυξάνοντας το συνολικό ποσό στα 4,39 εκατομμύρια λίρες.
Οι προεδρικές δαπάνες από τότε που ανέλαβε ο Ερντογάν το 2014 αυξήθηκαν κατά 550 τοις εκατό, ξεπερνώντας τα 3,5 δισεκατομμύρια τουρκικές λίρες (651 εκατομμύρια δολάρια) το 2018, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Υπουργείο Οικονομικών.
Οι ημερήσιες δαπάνες της προεδρικής πανεπιστημιούπολης του Ερντογάν ανήλθαν σε περίπου 10 εκατομμύρια λίρες (1,28 εκατομμύρια δολάρια), σύμφωνα με έκθεση του ελεγκτικού συνεδρίου για το 2019.
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει λοιπόν ενώ ο λαός υποφέρει και για αυτό ο Τούρκος σουλτάνος τον “ταΐζει” με Οθωμανικές αυτοκρατορίες.
Η ουσία όλων αυτών των κινήσεων είναι ότι υπάρχει ένα κενό εξουσίας στη διεθνή σκηνή, και αυτό ακριβώς προσπαθεί να εκμεταλλευθεί ο Τούρκος πρόεδρος για να καταστήσει την χώρα του μια μεσαία περιφερειακή δύναμη.
Δεν θα προλάβει όμως αφού τα σχέδια της δύσης αναφέρουν Κουρδικό κράτος και μια διαμελισμένη Τουρκία, και αυτό ακριβώς προσπαθεί να αποφύγει ο Ερντογάν, μάταια όμως.
