Σπάνια υπάρχουν γεωπολιτικά γεγονότα αθώα και συμπτωματικά, συνεπώς έχει σημασία να εξετάσουμε λεπτομερώς μερικές από τις πρόσφατες αναταραχές ...
Πρώτα έχουμε την ανανεωμένη πίεση στη Γερμανία και την Ευρώπη να εγκαταλείψουν τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream-2 που έρχεται από τη Ρωσία, με την περίεργη υπόθεση του Navalny και την υποτιθέμενη απόπειρα δολοφονίας του με δηλητηρίαση.
Έπειτα έχουμε την αναζωπύρωση στις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν σχετικά με την αμφισβητούμενη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ένας βασικός παράγοντας σε όλα αυτά είναι επίσης τα μακροπρόθεσμα σχέδια του ΝΑΤΟ για επέκταση της συμμετοχής στη στρατιωτική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ περιοχών στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία κατά μήκος της νότιας περιφέρειας της Ρωσίας.
Ο πολιτικός αναλυτής Rick Rozoff σχολιάζει ότι η έξαρση στη σύγκρουση Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι απόλυτα σύμφωνη με την εδώ και χρόνια ατζέντα της Τουρκίας για ένταξη του Αζερμπαϊτζάν στο ΝΑΤΟ. Λέει ότι η Άγκυρα προσπαθεί να επιβάλει την επίλυση της διαφωνίας Ναγκόρνο-Καραμπάχ υπέρ του Αζερμπαϊτζάν. Για να προχωρήσει το ΝΑΤΟ με την απορρόφηση του Αζερμπαϊτζάν στη συμμαχία πρέπει να επιλυθεί η μακροχρόνια παγιωμένη σύγκρουση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας. Οι δύο πλευρές οδηγήθηκαν τελευταία φορά σε πόλεμο το 1988-1994 και έκτοτε είχαν διασυνοριακές αψιμαχίες. Στο τέλος του περασμένου μήνα, η σύγκρουση ξέσπασε και πάλι λόγω της πρόσφατης αύξησης της ρητορικής από τους ηγέτες των Αζέρων και τους Τούρκους “προστάτες” τους σχετικά με την ανάκτηση κυριαρχίας.
Ο Ροζόφ λέει ότι υπάρχει μια αναλογία εδώ με άλλες μετα-σοβιετικές παγωμένες συγκρούσεις στη Νότια Οσετία, την Αμπχαζία και την Υπερδνειστερία. Για να ενσωματώσει το ΝΑΤΟ τη Γεωργία και τη Μολδαβία, όπως σκοπεύει να κάνει, υπάρχει η απαίτηση της Γεωργίας και της Μολδαβίας να αποκτήσουν τον έλεγχο στις αντίστοιχες απομακρυσμένες περιοχές τους. Ο σύντομος πόλεμος το 2008 μεταξύ της Γεωργίας και της Νότιας Οσετίας πυροδοτήθηκε από τη φιλοδοξία του ΝΑΤΟ να στρατολογήσει τη Γεωργία.
Η αναλογία με το Αζερμπαϊτζάν σήμερα είναι ότι η χώρα προσπαθεί να διευθετήσει το αίτημά της για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την παρότρυνση του μέλους του ΝΑΤΟ που λε΄γεται Τουρκία, προκειμένου να καταστεί το έθνος αποδεκτός υποψήφιος για τη συμμαχία. Η Τουρκία έχει από καιρό υποστηρίξει το Αζερμπαϊτζάν ως το «επόμενο μέλος του ΝΑΤΟ». Η πολύ αυξημένη στρατιωτική προμήθεια της Άγκυρας στο Αζερμπαϊτζάν αποτελεί επίσης μέρος της διαδικασίας για την προσαρμογή της υποψήφιας χώρας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ.
Αλλά ο επεκτατισμός του ΝΑΤΟ δεν αφορά μόνο τον μιλιταρισμό. Ωστόσο, υπάρχει ένας πιο συγκεκριμένος και εξίσου τεράστιος στρατηγικός στόχος, και αυτός είναι η αντικατάσταση του ρωσικού (και του Ιραρνιού) ενεργειακού εφοδιασμού προς την Ευρώπη με μια εναλλακτική διαδρομή από το νότο. Ο πλούτος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Κασπίας είναι εδώ και πολύ καιρό περιζήτητος. Ο προτεινόμενος υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου Trans-Caspian προωθεί την προμήθεια φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν και το Καζακστάν μέσω του κρίσιμου κόμβου του Αζερμπαϊτζάν και μετά στην Τουρκία από όπου μπορεί να ενώσει τα υπάρχοντα δίκτυα αγωγών στην Κεντρική Ευρώπη.
Με την προβλεπόμενη ετήσια προμήθεια 30 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου, ο αγωγός της Κασπίας θα μπορούσε να προχωρήσει κατά πολύ στην αντικατάσταση του έργου του Nord Stream-2 (55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα). Η υποτιθέμενη δηλητηρίαση του Ρώσου Alexei Navalny και η αξιοποίησή της από διάφορους Ευρωπαίους ηγέτες φαίνεται να ανοίγουν το δρόμο για την υλοποίηση του έργου του Nord Stream-2.
Η Ουάσιγκτον και οι διατλαντικοί σύμμαχοι της στην Ευρώπη θα χαιρέτιζαν σίγουρα την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου Trans-Caspian ως μέσο υπονόμευσης της σημασίας της Ρωσίας ως προμηθευτή φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η πολιτική ευθυγράμμιση αυτής της εναλλακτικής οδού, θα ήταν επιτακτική ανάγκη το ΝΑΤΟ να εδραιώσει τις σχέσεις του με τις βασικές χώρες όπως του Αζερμπαϊτζάν, του Τουρκμενιστάν και του Καζακστάν. Για αυτόν τον λόγο, το ΝΑΤΟ έχει απασχοληθεί να φλερτάρει αυτά τα έθνη ως υποψήφια μέλη.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Που κολλάει η Τουρκία; Είναι πολλά τα λεφτά Άρη.... Και εν προκειμών είναι πολλά τα τέλη διαμετακόμισης για τη διευκόλυνση της τροφοδότησης της ηπειρωτικής Ευρώπης. Η Άγκυρα έχει ήδη τέτοια θέση όσον αφορά τη σύνδεση ρωσικού αερίου με την Ευρώπη μέσω του διαδρόμου Turk Stream. Αλλά για τον Ερντογάν, το να χτυπήσει τον Nord Stream-2 της Ρωσίας σημαίνει περισσότερα κέρδη για την Άγκυρα από την ενίσχυση της συνολικής χωρητικότητας του νότιου ενεργειακού διαδρόμου.
Η Τουρκία είναι απίθανο να θέλει να δει έναν πλήρη πόλεμο στον Καύκασο, ιδίως έναν πόλεμο που θα ένέπλεκε τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, οι πρόσφατες προσπάθειες της Ρωσίας στη διαμεσολάβηση περί μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχουν λάβει την γενική υποστήριξη της Άγκυρας. Ωστόσο, η μεγαλύτερη στρατηγική εικόνα της ώθησης της επέκτασης του ΝΑΤΟ στον Καύκασο και στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας και ο στόχος της αντικατάστασης της ρωσικής ενέργειας στην Ευρώπη με εναλλακτική λύση της Κασπίας, σημαίνει ότι η αναβίωση της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ θα μπορούσε να είναι ένας παρατεταμένος χαμηλής έντασης πόλεμος εντολοδόχων...
Τέλος, ο Rick Rozoff, ο πολιτικός αναλυτής, προβλέπει ότι ο σημερινός πόλεμος θα τροφοδοτήσει νέες αναταραχές στη Γεωργία και τη Νότια Οσετία, την Αμπχαζία και την Υπερδνειστερία.
