Η ευρωπαϊκή ενόχληση στα εμπόδια που έβαλε η Ουάσινγκτον για τον διορισμό νέου διεθνούς απεσταλμένου για την Λιβύη, αντικατοπτρίζει το χάσμα μεταξύ της προσέγγισης της Γαλλίας και των ΗΠΑ στην κρίση στην χώρα αυτή.
Μια αραβική διπλωματική πηγή ανέφερε στην ιστοσελίδα The Arab Weekly, αναφέρει ότι οι Γάλλοι έχουν ήδη αποφασίσει για την τύχη της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) με έδρα την Τρίπολη και θα ζητήσουν ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την ανάκληση της αποκαλούμενης «διεθνούς» νομιμότητα» του GNA.
Η ίδια πηγή ανέφερε ότι η αποστολή του νέου διεθνούς απεσταλμένου θα είναι να βρει μια περιεκτική και δεσμευτική φόρμουλα για όλα τα μέρη αντί της ανενεργής συμφωνίας Skhirat,η οποία από τεχνικής άποψης είναι άκυρη από τον Δεκέμβριο του 2017.
Μιλώντας με την προϋπόθεση της ανωνυμίας, η πηγή πρόσθεσε ότι ο αυστηρός τόνος της γαλλικής πλευράς απευθύνεται κατά κύριο λόγο στον GNA, καθώς ήταν η πλευρά που ζήτησε ανοιχτά την τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, ενώ υπέγραψε συμφωνίες για στρατιωτική συνεργασία, οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων, και εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ως γνωστόν, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά από συνάντηση με τον πρωθυπουργό του GNA Αλ Σαράι στην Κωνσταντινούπολη, δήλωσε ότι και οι δύο πλευρές συμφώνησαν για την θαλάσσια συνεργασία στην ανατολική Μεσόγειο, αναφερόμενος στην εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στα δυτικά παράλια της Λιβύης.
Από την πλευρά του, ο Sarraj είπε: «Ανυπομονούμε για την επιστροφή των τουρκικών εταιρειών στην ανοικοδόμηση της Λιβύης».
Ο βουλευτής της Λιβύης, Abu Bakr Baira, δήλωσε ότι η επίσκεψη του Σαράι στην Τουρκία αυτή τη στιγμή αντικατοπτρίζει την υπερβολική επιθυμία της Τουρκίας για περαιτέρω διείσδυση στη Λιβύη και αυτό παρά την άρνηση του λαού της Λιβύης και τις αυξανόμενες περιφερειακές και διεθνείς διαμαρτυρίες ενάντια στον τουρκικό ρόλο στο λιβυκό έδαφος.
Ο ίδιος τόνισε ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο η επίσκεψη του Σαράι στην Τουρκία να σχετίζεται με τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα Τρίπολη, ειδικά μετά την απόσυρση των μονάδων του (LNA).
Η αραβική διπλωματική πηγή εξήγησε ότι «ο GNA κατανοεί τη σοβαρότητα της θέσης του και γι 'αυτό έστειλε μια αντιπροσωπεία στη Μόσχα, επειδή ήταν πεπεισμένος ότι η γαλλική δράση εναντίον του στο Συμβούλιο Ασφαλείας θα ήταν αποτελεσματική, ειδικά με την διαθεσιμότητα της γερμανικής υποστήριξης και την αλλαγή της ιταλικής θέσης”.
Πολιτικά, η Γαλλία υποστηρίζει τον LNA κατά των τρομοκρατικών οργανώσεων με επικεφαλής τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ.Η θέση της Γαλλίας ήταν εμφανής με την παρεμπόδιση όλων των ευρωπαϊκών αποφάσεων που καταδίκαζαν τον Χαφτάρ.
Το Παρίσι κατηγορείται επίσης από Ισλαμιστές ότι παρέχει στρατιωτική υποστήριξη στον λιβυκό στρατό, κάτι που φυσικά η Γαλλία το αρνείται.
Πολλαπλασιάζοντας τις προσπάθειές της, η Γαλλία θέλει να αποσύρει τον έλεγχο της Ρωσίας και της Τουρκίας από την Λιβύη, ειδικά την στιγμή που υπάρχουν επίμονες φήμες σχετικά με μια συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών σχετικά με την κοινή επιρροή στη Λιβύη και την παράβλεψη της διεθνούς κοινότητας.
Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ έχουν επιδείξει και μια αμφίβολη σιωπή στην άμεση στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη, ειδικά σε ότι αφορά την μεταφορά εξτρεμιστών και μαχητών από το Ιντλίμπ στην Τρίπολη, η οποία ερμηνεύτηκε ως σιωπηρή συγκατάβαση αυτών των κινήσεων.
Είναι σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στοιχηματίζουν στην Τουρκία και τους αντιπροσώπους της στη Λιβύη για να πείσουν τη Ρωσία να αποφύγει να επιδιώξει να είναι άμεσα παρούσα στη χώρα, με συμφωνίες ανασυγκρότησης και εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, εκτός από την αποπληρωμή του συνόλου του χρέους της Λιβύης προς τη Ρωσία, που ανέρχεται σε περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε περίπτωση που αυτές οι απόπειρες θα ήταν επιτυχείς, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν εκδιώξει τη Ρωσία από την Βόρεια Αφρική και θα μπορούσαν επομένως να ακυρώσουν όλες τις φιλοδοξίες της Γαλλίας, που είναι ένας από τους κύριους ανταγωνιστές της στη Λιβύη και την Αφρική γενικά.
Αυτό εξηγεί την διπλωματική αντιπαράθεση μεταξύ της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών στη Λιβύη.
Υπό το πρίσμα αυτό, η ανάκτηση του λιμανιού και της πόλης της Σύρτης από τον GNA αναμένεται να είναι μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες των ΗΠΑ κατά την επόμενη περίοδο.
Οι παρατηρητές επισημαίνουν ότι αυτές οι διπλωματικές διαμάχες δεν είναι καινούργιες, καθώς ξεκίνησαν με το διορισμό της Στέφανι Γουίλιαμς ως υπεύθυνης για την πρεσβεία των ΗΠΑ, λίγους μήνες μετά το διορισμό του πρώην απεσταλμένου του ΟΗΕ στη Λιβύη Ghassan Salame, ο οποίος ήταν θεωρείται ως φιλικός έναντι της Γαλλίας.
Πολλοί αποδίδουν την παραίτηση του Salame στις πιέσεις που ασκεί η Stephanie Williams, μέσω των κινήσεών της που περιθωριοποίησαν τον ρόλο του και επέβαλαν το όραμα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Βρετανίας και, σε μικρότερο βαθμό, της Ιταλίας, προς το συμφέρον των Ισλαμιστών στη Λιβύη.
Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια σε μια χώρα όπως η Λιβύη, στην οποία όμως έχουμε τεράστια ξένα συμφέροντα τα οποία είναι αντικρουόμενα, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να βρουν “δίοδο” και να ελέγξουν ένα μέρος της χώρας σχεδιάζοντας βάσεις και αυτοκρατορίες.
