Σε απόγνωση φέρεται να είναι ο Σέρβος πρόεδρος για την ουσία των διαπραγματεύσεων με την Δύση συνολικά για το θέμα του Κοσόβου, ενώ αναφέρθηκε η επίδοση άτυπου τελεσιγράφου στον ίδιο ενώ ΗΠΑ και ΕΕ ευρίσκονται κυριολεκτικά σε πορεία σύγκρουσης .
Τα ρωσικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο Αλεξάνταρ Βούτσις, έλαβε το τελεσίγραφο που υποβλήθηκε στη Σερβία περιέχει μόνο δύο προϋποθέσεις.
Πρώτον, πρέπει το Βελιγράδι να διαγράψει το Κοσσυφοπέδιο ως σερβική επαρχία, ακόμη και χωρίς επίσημη αναγνώριση.
Δεύτερον, η χώρα πρέπει να ενταχθεί στον αντιρωσικό συνασπισμό με την εκδίωξη κάθε Ρώσου από την χώρα, και να κλείσει φυσικά το σερβορωσικό κέντρο στο Νις.
Ο πρόεδρος της Σερβίας φέρεται πάντα κατά ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές, να είπε ότι του δόθηκε προθεσμία μέχρι τον Ιούνιο του 2023.
“Η άρνηση συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις του τελεσίγραφου στο αρχικό στάδιο θα συνεπάγεται την επιβολή σκληρών κυρώσεων κατά του Βελιγραδίου με πιθανότητα πλήρους αποκλεισμού.
Το επόμενο βήμα από την πλευρά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να είναι ένας πόλεμος και ο νέος βομβαρδισμός της Σερβίας”, τονίζει το ρωσικό άρθρο.
Σε μια ομιλία του προς το σερβικό έθνος, ο Βούτσιτς είπε ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί εάν δεν λάβει την υποστήριξη του κόμματος του.
Επιπλέον, ο Σέρβος ηγέτης τόνισε ότι ζητήματα αυτού του επιπέδου θα πρέπει να επιλυθούν με δημοψήφισμα.
Να σημειωθεί ότι πρόσφατα ο Πρόεδρος της Σερβίας μίλησε για τις εντυπώσεις του μετά τη συνάντηση με τους “Big Five”.
“Ό,τι κι αν είπα και όσα στοιχεία κι αν παρέθεσα, κανείς δεν ήθελε να με ακούσει. Η λογική δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο. Έχουν τη δική τους ατζέντα, και αυτή είναι η ήττα της Ρωσίας, και στην πορεία αυτή, όλοι όσοι μπαίνουν στο δρόμο θα εκκαθαριστούν”, είπε ο Αλεξάντερ Βούτσιτς.
Σύγκρουση Ευρώπης-ΗΠΑ για το θέμα της Ρωσίας
Στην Ευρώπη, οι βασικές διαφορές σχετίζονται με στρατιωτικά και οικονομικά ζητήματα.
Τα μέλη του ΝΑΤΟ διχάζονται για την αποστολή μελλοντικού στρατιωτικού εξοπλισμού στο Κίεβο, κάτι που φάνηκε περισσότερο στη συνάντηση της Ομάδας Επαφής για την Άμυνα της Ουκρανίας την περασμένη εβδομάδα (20 Ιανουαρίου) στο Ramstein, όταν η Γερμανία επιβεβαίωσε τη θέση της για (μη) μεταφορά Leopard στο ουκρανικό μέτωπο.
Οι Financial Times, επισημαίνουν ότι ο διχασμός στο εσωτερικό της Συμμαχίας είναι πιο σύνθετος, αφού από την μία πλευρά είναι οι Γερμανοί, από την άλλη τα «γεράκια», ενώ οι ΗΠΑ είναι κάπου ενδιάμεσα.
Τα «γεράκια» αφορούν την Πολωνία, τις Σκανδιναβικές, Βαλτικές χώρες και την Βρετανία, οι οποίες πιέζουν για ταχεία μεταφορά πιο προηγμένων όπλων, συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης στην Ουκρανία.
Επίσης, αυτή η τάση επικρίνει τις ΗΠΑ ότι φοβούνται έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο και ως εκ τούτου αποφάσισαν να μην παραδώσουν πυραύλους μεγαλύτερου βεληνεκούς στις δυνάμεις του Κιέβου.
Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν μακράν τη μεγαλύτερη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία.
Αλλά αν ο πόλεμος στραφεί εναντίον της Ουκρανίας αυτή την άνοιξη, «οι αμοιβαίες κατηγορίες θα μπορούσαν να γίνουν πολύ πιο μεγάλες».
Οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης έχουν επίσης οικονομική διάσταση, αφού πολλοί στην ΕΕ κατηγορούν την Ουάσιγκτον για προστατευτισμό, αφού ο αμερικανικός νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού παρέχει μεγάλες επιδοτήσεις στην πράσινη βιομηχανία και τα ηλεκτρικά οχήματα στις ΗΠΑ, δηλαδή παρακινεί τις εταιρείες να μετακινηθούν από τη Γηραιά Ήπειρο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι επισημαίνουν βασικά πλεονεκτήματα που απολαμβάνει η Αμερική, όπως φθηνή ενέργεια, πλούσια γη και τεχνολογική πρόοδο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, από την άλλη, πιστεύουν ότι δεν ευθύνονται για αυτό, δηλαδή ότι η Ευρώπη πρέπει να παρέχει τις δικές της επιδοτήσεις για την πράσινη τεχνολογία.
Ωστόσο, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση επέτρεπε στα κράτη μέλη να επιδοτούν τις δικές τους βιομηχανίες, θα επηρέαζε την ενότητα της ένωσης, ενώ το μοναδικό καθεστώς επιδοτήσεων της ΕΕ θα έθετε αμέσως ερωτήματα σχετικά με το πώς συγκεντρώθηκαν τα χρήματα και πού δαπανήθηκαν.
