Το αμερικανικό σχέδιο για αλλαγή συνόρων στο Κοσσυφοπέδιο ήρθε στην δημοσιότητα μέσα από αμερικανικό non paper το οποίο δείχνει ότι το Πρέσεβο, η Trepca και το Bujanovac πάνε στους Κοσοβάρους, όχι όμως ολόκληρο το Βόρειο Κόσοβο στην Σερβία.
Το πιο ανησυχητικό όμως αφορά την δημιουργία αυτόνομων περιοχών που θέλουν να αυτοπροσδιοριστούν, με αποτέλεσμα την δημιουργία de facto εδαφικών νησίδων κοντά σε κράτη, δημιουργώντας μια εκρηκτική κατάσταση στο μέλλον της περιοχής.
Επίσης όλο αυτό το σκηνικό μας βάζει σε άσχημες σκέψεις για το μέλλον ολόκληρων χωρών στα Βαλκάνια τα επόμενα χρόνια από τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων, διότι για αυτή ακριβώς πρόκειται.
Το αμερικανικό σχέδιο αλλαγής των συνόρων μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου παρουσίασε η αλβανική εφημερίδα "SOT", δίνοντας τις λεπτομέρειες ενός προκαταρκτικού εγγράφου, επισημαίνοντας ακριβώς τι θέλουν να κάνουν οι Αμερικανοί.
Πρώτον, προβλέπεται ότι στις 12 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, οι πρόεδροι του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι και Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσιτς θα πρέπει να υπογράψουν τη συμφωνία και να κλείσουν τις διενέξεις μεταξύ τους μια για πάντα.
Αλλά πώς θα γίνει η κατανομή των εδαφών;
Ο Χασίμ Θάτσι μίλησε για "διόρθωση¨ των συνόρων και αρνήθηκε τη διχοτόμηση του Κοσσυφοπεδίου, για πείσει βέβαια το δικό του ακροατήριο.
Αλλά οι Αμερικανοί έχουν σκεφτεί ένα σχέδιο, το οποίο κατά την δική τους λογική πρέπει να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές.
Οι δύο κύριες περιοχές που έχουν «πέσει στο τραπέζι» είναι εκείνες του Πρέσεβο (Σερβία) και της Μιτρόβιτσα (Κόσοβο).
Σύμφωνα με το έγγραφο της εφημερίδας "SOT", το αμερικανικό σχέδιο θα επιφέρει την επιστροφή της περιοχής του Πρέσεβο και του Klenike στην επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου.
Τα νέα σύνορα του Κοσόβου σχεδιάζονται να τοποθετηθούν στην περιοχή κοντά στο Bilace.
Όσον αφορά τη Μιτρόβιτσα και το Μπουγιάνοβατς, οι δύο αυτοί τομείς θα κηρυχθούν "Ειδικοί χώροι" με τους Αμερικανούς να χρησιμοποιούν τον όρο "Special District".
Αλλά τι είναι αυτό το νέο σύστημα;
Δεδομένου ότι υπάρχουν συγκρούσεις για αυτούς τους δύο τομείς, αυτές οι περιοχές θα γίνουν με κάποιο τρόπο ανεξάρτητες.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλές περιοχές με αυτό το καθεστώς και οι κάτοικοί τους διαχειρίζονται μόνοι τους την κατάσταση όσον αφορά ορισμένους τομείς.
Έτσι, η Μιτρόβιτσα (Κόσοβο) και το Μπουγιάνοβατς (Σρεβία) θα θεωρούνται «αυτοδιαχειριζόμενες» περιοχές, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά, χωρίς να επηρεάζονται από το Κοσσυφοπέδιο ή τη Σερβία. Θα δημιουργήσουν τα δικά τους διοικητικά όργανα και θα παραμείνουν έτσι.
Μια άλλη αμφιλεγόμενη περιοχή είναι η Medvedja (Νότια Σερβία).
Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται ότι έως και οκτώ χωριά της περιοχής αυτής, θα προσκολληθούν στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ τα υπόλοιπα θα παραμένουν στη Σερβία.
Οι Αμερικανοί σκέφτηκαν λύση για την περιοχή Trepça (διαθέτει πλούσια ορυχεία) και τη λίμνη Ujmani.
Και οι δύο περιοχές θα ιδιωτικοποιηθούν. Η λίμνη Ujman θα ιδιωτικοποιηθεί για 99 χρόνια από αγγλικές εταιρείες και θα έχει ειδικό καθεστώς (Status Special). Τα ορυχεία της Trepça θα ιδιωτικοποιηθούν επίσης για 99 χρόνια (από αμερικανικές, γαλλικές, ρωσικές και κινεζικές εταιρείες) και θα είναι με ειδικό καθεστώς.
Άλλα τμήματα
Σύμφωνα με το αμερικανικό προσχέδιο της εφημερίδας "SOT", ο διάδρομος 10 θα έχει καθεστώς προστατευόμενης περιοχής "International Protected Way", στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται και οι ορθόδοξες εκκλησίες στην περιοχή.
Όλες οι σερβικές εκκλησίες στο Κοσσυφοπέδιο θα κηρυχθούν ανεξάρτητες.
Όσον αφορά τις περιοχές Zvecan, Zupin Patok και Leposavic (Κόσοβο), αυτά τα εδάφη εντάσσονται στη Σερβία.
Και οι δύο χώρες θα σβήσουν τα χρέη τους η μία με την άλλη, ενώ η Σερβία θα αναγνωρίσει το κράτος του Κοσσυφοπεδίου.
Η περιοχή Cepotin Bazaar κοντά στο Bujanovac (Σερβία) θα γίνει μέρος του Κοσσυφοπεδίου.
Στόχος όλων αυτών των εδαφικών "μετακινήσεων" είναι η υπογραφή του τελικού συμφώνου μεταξύ των δύο χωρών, στις 12 Ιουνίου στην Ουάσινγκτον.
Έτσι λοιπόν προσπαθούν οι Αμερικανοί να εγκαθιδρύσουν ειρήνη μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου αφού θα έχουν «βουτήξει» μέσω ιδιωτικοποίησης όλα τα φιλέτα, ενώ θα έχουν δημιουργήσει αυτόνομες περιοχές κοντά σε κράτη.
Η λογική σε αυτό το σχέδιο είναι να εξυπηρετηθούν κυρίως τα σχέδια των πολυεθνικών εταιρειών, και να υπάρχει μια επίπλαστη ειρήνη στα Βαλκάνια.
Διότι για αυτά μιλάμε, όχι για πολιτείες των ΗΠΑ, για να έχουμε ως συνήθως μπίζνες.
