Όλα πλέον εξηγούνται στην περιοχή μας. Τα παιχνίδια των Μεγέλων δυνάμεων είναι τεράστια και έχουν σχεδιαστεί εδώ και χρόνια. Σύμφωνα με «μυστικό έγγραφο της CIA και της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών – BND, αποκαλύπτεται το σχέδιο ‘Ανασυγκρότησης των Συνόρων της Γιουγκοσλαβίας και των Αλβανικών Χωρών’», γράφει η σερβική εφημερίδα Κurir
Ο Γραμματέας της CIA το είχε χαρακτηρίσει ως ‘εμπιστευτικό’ και φέρεται να συντάχθηκε στο Μόναχο το 1977, σε μια συνάντηση πρακτόρων της αμερικανικής CIA και της γερμανικής BND.
Το σχέδιο προέβλεπε τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας σε δύο μεγάλα μπλοκ. Το ένα θα ήταν υπό γερμανική επιρροή και το άλλο θα ήταν υπό αμερικανική επιρροή. Και αν αναλογισθούμε τη σημερινή κατάσταση, όλα συνέβησαν όπως αναφέρει το σχέδιο, τονίζει η σερβική εφημερίδα.
Και κάπου εδώ κολλάνε και οι Πρέσπες.
Γιατί καίγονται Γερμανία-ΗΠΑ
Μα πως θα μεταφερθούν τα κυπριακά και ελληνικά κοιτάσματα που θα βγουν προς εξόρυξη προς την Κεντρική Ευρώπη; Πως θα γίνει η αποδέσμευση από τους Ρώσους;
Mε τάνκερ μεταφοράς LNG και σύνδεσης Αξιού Δούναβη.
Έχει ιδιαίτερη αξία να τονισθεί εδώ ότι, σύμφωνα με Σκοπιανούς, οι ΗΠΑ έκτισαν στα Σκόπια την τρίτη μεγαλύτερη σε μέγεθος πρεσβεία τους σε όλον τον κόσμο. Σε τι θα χρειασθεί μια τόσο μεγάλη πρεσβεία στα Σκόπια;
Με λίγα συμπαιρένουμε το εξής. Η Θεσσαλονίκη θα είναι το λιμάνι των Σκοπίων βάσει της συμφωνίας Τσίπρας-Ζάεφ για την νέα «ονομασία» της FYROM, και την πρακτική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου για την Θάλασσα για το «περίκλειστο» κράτος της Βόρειας Μακεδονίας, το οποίο στερείται ακτών και θάλασσας.
Η συμφωνία δηλαδή κατοχυρώνει δικαιώματα της «Βόρειας Μακεδονίας» ως «περίκλειστο» κράτος για ελεύθερη πρόσβαση στο Αιγαίο, εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ, διεξαγωγή αλιείας στις ελληνικές θάλασσες, χρήση των ελληνικών λιμένων και απόκτηση ναυτικού εμπορικού Στόλου και ναυτικής σημαίας.
Συνεχίζουμε λοιπόν με το έγγραφο το οποίο πρωτο-δημοσιεύθηκε από την British Telegraph, δείχνει ότι η CIA και η BND χωρίζουν την Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας σε τρεις αποικίες ή περιοχές ενδιαφέροντος.
Ο διαμελισμός
Ένα παρόμοιο μοτίβο διαίρεσης έγινε κατά τον Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, οι μεγάλες δυνάμεις θα μοιράζονταν την Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας ως εξής:
Η Σλοβενία, η ηπειρωτική Κροατία, η Ίστρια, η βόρεια και δυτική Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα γίνονταν μέρος της γερμανικής ζώνης επιρροής, ενώ η Δαλματία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο, μέρος της Ράσκας, η Κοιλάδα του Πρέσεβο και η πΓΔΜ θα ανήκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα βρίσκονταν άμεσα υπό την επιρροή της, η Βοϊβοντίνα και το νότιο Βανάτο θα ανήκε στην Ουγγαρία και θα ήταν υπό την εξουσία της.
Η Σερβία ως ανεξάρτητο κράτος θα είχε τα σημερινά εδάφη αλλά χωρίς το Κοσσυφοπέδιο και ολόκληρο το νότιο τμήμα της Σερβίας αλλά και χωρίς τη Βοϊβοντίνα που θα ήταν ουγγρικό προτεκτοράτο.
Η CIA είχε προγραμματίσει να διαμελίσει τη Γιουγκοσλαβία στις αρχές της δεκαετίας του ’70, 10 χρόνια πριν από το θάνατο του ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας, Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, ήδη από το προηγούμενο έτος, τα παλιά έγγραφα της CIA έχουν αποχαρακτηρισθεί και τα διάφορα σχέδια και σενάρια είναι πλέον προσβάσιμα στο κοινό, αλλά και σε ιστορικούς και δημοσιογράφους, καταλήγει το δημοσίευμα.
Οταν πριν ένα χρόνο περίπου «έσκασε» το σχέδιο σύνδεσης Αξιού-Μοράβα-Δούναβη δημιουργώντας τη Νέα Πλωτή Οδό που θα ενοποιήσει τον Δούναβη με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μέσω της Σερβίας (Μοράβας, γι αυτό πιέζουν το Βελιγράδι για είσοδο σε ΕΕ-ΝΑΤΟ) της ΠΓΔΜ (Αξιός) και της Ελλάδας (Αξιός) όλοι οι ενδιαφερόμενοι «παίκτες» είχαν κατανοήσει ότι βρίσκονταν σε εξέλιξη υπόγειες διεργασίες επίλυσης του Σκοπιανού εις βάρος φυσικά της Ελλάδας. Ηταν ένα σχέδιο που το είχε απορρίψει ο Μεταξάς προβλέποντας τι θα συνέβαινε. Το σχέδιο από αρχαιοτάτων χρονών ήταν απλό:
Το Βερολίνο έπρεπε πάση θυσία να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο και αυτό θα συνέβαινε μόνο με ακρωτηριασμό της χώρας μας με δημιουργία ανεξάρτητης περιφέρειας Μακεδονίας εντός ΕΕ. Δημιούργησαν τα Σκόπια, γαλούχησαν γενιές σκοπιανών με ψευδαισθήσεις και αλυτρωτισμούς «για να λυθεί» κάποια στιγμή εις βάρος μας το θέμα και να τεθούν τα θεμέλια διαμελισμού της χώρας.
Ο Δούναβης είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης (μετά τον Βόλγα). Πηγάζει από τον Μέλανα Δρυμό στη Γερμανία, ακολουθεί πορεία κυρίως ανατολική για 2850 χλμ., διασχίζει αρκετές πρωτεύουσες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και καταλήγει στη Μαύρη Θάλασσα μέσα από τη Ρουμανία. Δηλαδή, είναι μία ποτάμια οδός τεράστιας οικονομικής και εμπορικής σημασίας.
Η Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα που ουσιαστικά «καίγεται» για «επίλυση» του Σκοπιανού .
Οπως ήδη ανέφερε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ από τον Φεβρουάριο, η συμφωνία κατοχυρώνει δικαιώματα της «Βόρειας Μακεδονίας» ως «περίκλειστο» κράτος για πρόσβαση στο Αιγαίο, εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ, διεξαγωγή αλιείας στις ελληνικές θάλασσες, χρήση των ελληνικών λιμένων και απόκτηση ναυτικού εμπορικού Στόλου και ναυτικής σημαίας.
Ιδού τι προβλέπει η σχετική Σύμβαση του ΟΗΕ (1982) για το Δίκαιο της Θάλασσας στο συγκεκριμένο άρθρο 69 για τα δικαιώματα των «περίκλειστων» κρατών, δηλαδή των κρατών άνευ ακτών.
Δικαίωμα κρατών άνευ ακτών.
Τα κράτη άνευ ακτών (Βόρεια Μακεδονία) έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση, στην εκμετάλλευση προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής (Ελλάδα), λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες όλων των ενδιαφερομένων κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 61 και 62.
2. Οι όροι και οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέσω διμερών ( Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ), υποπεριφερειακών ή περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων:
α) την ανάγκη αποφυγής συνεπειών επιβλαβών για τις αλιευτικές κοινότητες ή τις ιχθυοβιομηχανίες του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) .
β) την έκταση κατά την οποία το άνευ ακτών κράτος (Βόρεια Μακεδονία) , σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου συμμετέχει ή έχει το δικαίωμα να συμμετέχει, σύμφωνα με υφιστάμενες διμερείς υποπεριφερειακές ή περιφερειακές συμφωνίες, στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών άλλων παράκτιων κρατών (Ελλάδα).
γ) την έκταση κατά την οποία άλλα κράτη άνευ ακτών συμμετέχουν ήδη στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) και την συνακόλουθη ανάγκη αποφυγής συγκεκριμένης επιβάρυνσης ενός οποιουδήποτε παράκτιου κράτους ή μέρους αυτού.
δ) τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών των αντίστοιχων κρατών («Βόρεια Μακεδονία» και Ελλάδα) .
Όταν η αλιευτική ικανότητα του παράκτιου κράτους (Ελλάδα) φθάσει σε σημείο που να του επιτρέπει να αλιεύει ολόκληρο τον επιτρεπτό όγκο αλιεύματος των ζωντανών πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο κράτος και άλλα ενδιαφερόμενα κράτη συνεργάζονται στην διαμόρφωση δίκαιων διευθετήσεων σε διμερή, υποπεριφερειακή ή περιφερειακή βάση προκειμένου να επιτρέψουν την συμμετοχή αναπτυσσομένων κρατών άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία«) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων κρατών της υποπεριοχής ή περιοχής, όπως κρίνεται σκόπιμο, από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, και υπό όρους ικανοποιητικούς για όλα τα μέρη. Κατά την εφαρμογή της παρούσας διάταξης λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 2.
4. Τα ανεπτυγμένα κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μόνον στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των ανεπτυγμένων παράκτιων κρατών (Ελλάδα) της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής, με λαμβάνοντας υπόψη την έκταση κατά την οποία το παράκτιο κράτος, κατά την παραχώρηση σε άλλα κράτη πρόσβασης στους φυσικούς πόρους της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης, έχει λάβει υπόψη του την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο των επιζήμιων συνεπειών στις αλιευτικές κοινότητες και την οικονομική αποδιάρθρωση κρατών των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν κατά συνήθεια στη ζώνη.
Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια κράτη (Ελλάδα) δύνανται να παραχωρήσουν σε κράτη άνευ ακτών («Βόρεια Μακεδονία») της ίδιας υπο-περιοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.
