Αν και ο αριθμός τους μειώθηκε από το επίπεδο των 4.000 μαχητών, οι δυνάμεις της ρωσικής Wagner είναι παρόντες σε τέσσερις στρατιωτικές βάσεις στη Λιβύη, σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου Sadeq με έδρα τη Λιβύη και την ομάδα Navanti, η οποία συμβουλεύει ιδιώτες πελάτες και κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Οι Ρώσοι μισθοφόροι έχουν επίσης πρόσβαση σε μερικές από τις πιο σημαντικές ενεργειακές εγκαταστάσεις της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου κοιτάσματος πετρελαίου, του Sharara, και του τερματικού σταθμού εξαγωγής αργού πετρελαίου Es Sider, τώρα θα συνδράμουν σε εξόρυξη στο λιβυκό έδαφος.
Ο εκπρόσωπος του Πούτιν Ντμίτρι Πεσκόφ δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο σχετικά με τη ρωσική πολιτική στη Λιβύη ή τον ρόλο των δυνάμεων της Wagner στη βορειοαφρικανική χώρα.
Σε συνέντευξή του στο Bloomberg, ο νέος αρχηγός της λιβυκής εταιρείας πετρελαίου (NOC), Farhat Bengdara, επαίνεσε τις δυνάμεις του Χαφτάρ για τις «μεγάλες προσπάθειές τους για την ασφάλεια» των κοιτασμάτων πετρελαίου.
Ο ίδιος ανέφερε ότι η Λιβύη σχεδιάζει να ανοίξει νέα κοιτάσματα σε διεθνείς εταιρείες το 2024 και να αυξήσει την παραγωγή από 1,2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως εντός πέντε ετών.
Οι περισσότεροι αναλυτές πετρελαίου αμφιβάλλουν ότι η NOC μπορεί να το πετύχει χωρίς περισσότερη πολιτική σταθερότητα.
«Η εντύπωσή μας είναι ότι η Δύση προσπαθεί να επιτύχει σταθερότητα στη Λιβύη για να διασφαλίσει ότι περισσότερες προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου από αυτή τη χώρα θα φτάνουν στις ευρωπαϊκές αγορές», δήλωσε η Έλενα Σουπονίνα, Ρωσίδα αναλύτρια Μέσης Ανατολής με έδρα τη Μόσχα.
«Το Κρεμλίνο κατανοεί ότι οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να αποδυναμώσουν την επιρροή της Ρωσίας στη Λιβύη και ένα από τα καθήκοντά μας είναι να μην επιτρέψουμε να συμβεί αυτό», τόνισε η ίδια.
Η κατοχή πολεμικών αεροσκαφών και συστημάτων αεράμυνας από την Wagner περιπλέκει επίσης τις προσπάθειες των ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν την οργάνωση στο λιβυκό έδαφος.
Ο Χάφταρ βασίζεται στους Ρώσους για να τον προστατεύσουν και να αποκρούσουν την αντίπαλη λιβυκή πολιτοφυλακή της Τρίπολης.
Ο Γκλέμπ Ιρίσοφ, πρώην αξιωματικός της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας που υπηρέτησε το 2019-2020 στην αεροπορική βάση Khmeimim της Συρίας, συμμετέχει με εντολή της Μόσχας στην εναέρια κάλυψη των δυνάμεων της Wagner στη Λιβύη, έχοντας έως και 20 σοβιετικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη MiG-29 καθώς και επιθετικά ελικόπτερα στην Ανατολική Λιβύη.
Καθώς η επιρροή της Wagner εξαπλώνεται και στο Σουδάν, όπου οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι η Μόσχα έχει παραδώσει πυραύλους εδάφους-αέρος στις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης που διεξάγουν πόλεμο εναντίον του σουδανικού στρατού.
Τον περασμένο μήνα, οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις σε έναν έμπορο όπλων που κατηγορείται ότι επέβλεπε τις επιχειρήσεις του Wagner στο Μάλι.
Ισχυρίζεται ότι η ρωσική μισθοφορική οργάνωση μεταφέρει όπλα μέσω της Αφρικής για να υποστηρίξει την εκστρατεία του Πούτιν στην Ουκρανία.
Οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα επιβάλει κυρώσεις στην Wagner και την ηγετική της δομή, συμπεριλαμβανομένου του Πριγκόζιν.
Αυτές οι προσπάθειες όμως, μέχρι στιγμής έχουν επιφέρει ελάχιστα πλήγματα στις επιχειρήσεις της οργάνωσης, συμπεριλαμβανομένης της ώθησής του να εμβαθύνει τη θέση του σε πολλά έθνη της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η απόφαση της Μόσχας να αποκαταστήσει τη διπλωματική της παρουσία στην Τρίπολη, είναι η πιο ξεκάθαρη ένδειξη ότι ο Πούτιν θέλει να κάνει βήματα πέρα από την παραδοσιακή υποστήριξή του στον στρατιωτικό διοικητή Χαλίφα Χάφταρ στα ανατολικά.
Οι εξελίξεις προκάλεσαν ανησυχία στις ΗΠΑ, οι οποίες έστειλαν μια σειρά από ανώτερους αξιωματούχους για να αντιμετωπίσουν τις προόδους του Πούτιν σε ένα μέλος του ΟΠΕΚ που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις φλερτάρουν ως πιθανή εναλλακτική λύση στη ρωσική ενέργεια.
Υπενθυμίζεται ότι επικεφαλής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς, ο οποίος επισκέφθηκε τη Λιβύη τον Ιανουάριο, μιλώντας σε αντίπαλες κυβερνήσεις σε ανατολή και τη δύση προσπάθησε να βρει κοινή συνισταμένη.
Στην κορυφή της ατζέντας των ΗΠΑ είναι η προσπάθεια εκδίωξης περίπου 2.000 μισθοφόρων της Wagner, οι οποίοι ελέγχουν τις προμήθειες πετρελαίου σε μια χώρα που φιλοξενεί το 40% των αποθεμάτων της Αφρικής.
«Το status quo είναι εγγενώς ασταθές», δήλωσε ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Λιβύη, Ρίτσαρντ Νόρλαντ, σε τηλεφωνική συνέντευξη, προειδοποιώντας για απροσδιόριστες προσπάθειες εκμετάλλευσης των εσωτερικών διχασμών και παρεμπόδισης των προσπαθειών του ΟΗΕ για διεξαγωγή εκλογών.
Ποιος θα μπορούσε να ήταν ο ρόλος της Ελλάδος σε αυτό το σκηνικό στην Λιβύη
Σύμφωνα με άρθρο για το τι επίκειται στην Λιβύη , περί επικείμενης δράσης ενόπλων ομάδων που συνδέονται με τον ISIS, την Αλ Κάιντα στην περιοχή Σαχέλ της Αφρικής, αλλά και σε Αίγυπτο και Λιβύη, η Ελλάδα μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο, σε περίπτωση αποχώρησης των Ρώσων μισθοφόρων.
Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτές τις περιπτώσεις, τουρκικό ΜΜΕ, αναφέρει ότι "η δύση θα ξαμολήσει εκ νέου τις ορδές των Τζιχαντιστών ειδικά σε αυτές τις χώρες, για να επιβάλει την θέληση της και να απαλλαγεί από ανεπιθύμητους ηγέτες".
“Χωρίς μεγαλύτερη διεθνή υποστήριξη και περιφερειακή συνεργασία, η αστάθεια θα αυξηθεί και προς τις παράκτιες χώρες της Δυτικής Αφρικής”, δήλωσε η Βοηθός Γενική Γραμματέας του ΟΗΕ για την Αφρική Μάρθα Πόμπι σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, πρόσφατα.
Αν σε όλο αυτό το0 σκηνικό προσθέσουμε την έναρξη εξορύξεων και στην θάλασσα στον κόλπο της Σύρτης από τον Χαφτάρ, παράλληλα με τις εξορύξεις νοτίως της Κρήτης, και οι Τούρκοι ετοιμάζονται για "τσάρκες" με τα πλωτά τους γεωτρύπανα συνοδεία του ελικοπτεροφόρου ΑναντολοΎ, τότε η περιοχή θα πάρει "φωτιά" τους επόμενους μήνες.
Το καθεστώς του Χαφτάρ απαιτεί την εκδίωξη των τουρκικών δυνάμεων και των Τζιχαντιστών από την χώρα αυτή ως αρχή, και αν αυτό μπορούσε να γίνει, τότε πιθανότατα θα ζητούνταν από τον Λίβυο Στρατάρχη και η εκδίωξη των Ρώσων μισθοφόρων από την δική του περιοχή.
Πρόκειται για απαίτηση που έχει εκφραστεί από ολόκληρη την διεθνή κοινότητα για την επιστροφή στην ομαλότητα στην Λιβύη εδώ και μήνες ως βασική προυπόθεση.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο, ακόμα και με αποστολή ειδικής δυνάμεως, μαζί με την Αίγυπτο, και τις ΗΠΑ, για επιστροφή στην ομαλότητα κάποια στιγμή στην Λιβύη με συγκεκριμένη ημερομηνία αποχώρησης.
Μόνο η αποχώρηση όλων των δυνάμεων από την χώρα αυτή, και η διεξαγωγή εκλογών με ξένους παρατηρητές θα έδινε μια ελπίδα επιστροφής σε μια ομαλή κατάσταση, σε μια Λιβύη που βρίσκεται χωρισμένη στα δύο από το 2012 και μετά.
