Το πυροβολικό του στρατάρχη Khalifa Haftar επιτέθηκε στο τουρκικό πλοίο που μετέφερε όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό για την κυβέρνηση της εθνικής συμφωνίας (NGA).
του Χασάν Μανσούρ
Σύμφωνα με το Strategika 51, πρόκειται για τη πρώτη άμεση αντιπαράθεση μεταξύ του Λιβύου στρατάρχη και του Τούρκου σουλτάνου. Αυτή η θρασύς κίνηση των Λιβύων αποθάρρυνε προφανώς τον Ερντογάν. Η Άγκυρα δεν περίμενε ο Χάφταρ να έχει το θάρρος να απειλήσει τους Τούρκους.
Όταν το τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε το αίτημα του Ερντογάν να στείλει τουρκικές δυνάμεις στη Λιβύη για να στηρίξει την κυβέρνηση του Fayez al Sarraj, πίστευε ότι θα ήταν ένα απλό παιδικό παιχνίδι. Αλλά, όπως συνήθως, όλα πήγαν στραβά και μια επικίνδυνη στρατιωτική επιχείρηση μετατράπηκε αμέσως σε σφαγή για τους Τούρκους.
Οι ενημερωμένες πηγές της κυβέρνησης του Sarraj ισχυρίζονται ότι το τελευταίο χτύπημα πυροβολικού του LNA προκάλεσε σημαντική ζημιά στο στρατιωτικό εξοπλισμό που παραδόθηκε στη NGA και εξάλειψε επίσης έξι υψηλόβαθμους Τούρκους αξιωματικούς. Ένας από αυτούς ήταν ανώτερος αξιωματικός της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, συνταγματάρχης Okhan, ο οποίος επέβλεπε την παράδοση όπλων στην κυβέρνηση της Τρίπολης. Περαιτέρω, ο ταξίαρχος Khalil Soysal, αναπληρωτής διοικητής των τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη, επίσης γνωστός ως “μαύρος λύκος”, ο προσωπικός βοηθός του και ο συνταγματάρχης Kemal τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού.
Ο Ερντογάν προσπαθεί να κρύψει τον πραγματικό απολογισμό των θανάτων Τούρκων στρατιωτικών στη Λιβύη. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές σε σχέση με την δοξασία των Τούρκων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία. Η Άγκυρα επιμένει ότι οι Τούρκοι δεν συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη και ασκούν μόνο καθήκοντα εκπαιδευτών και συμβούλων. Ταυτόχρονα, η άγνοια των απωλειών δείχνει ότι η ικανότητα μάχης του τουρκικού στρατού είναι υπερβολικά υπερεκτιμημένη και ο Ερντογάν κάνει ό τι μπορεί για να διατηρηθεί η εικόνα του «μεγάλου Οθωμανού πολέμαρχου».
Η τυραννία του Τούρκου ηγέτη στοιχίζει πάρα πολύ τόσο στην Τουρκία όσο και σε ολόκληρη την περιοχή. Προκειμένου να πραγματοποιήσει τις αυτοκρατορικές προθέσεις και να ευχαριστήσει τους Λίβυους ισλαμιστές φίλους του, ο Ερντογάν θέτει σε κίνδυνο μονάδες ελίτ του εθνικού στρατού, κλείνοντας τα μάτια για τα θύματα. Παραμένει ζήτημα χρόνου ο τουρκικός στρατός να του θυμίζει την απρόσεκτη στάση του. Αλλά όταν έρθει αυτή η ώρα, οι γείτονές του στην περιοχή, έχοντας κατά νου τις παλιές πονηριές του Τούρκου ηγέτη, δεν θα χάσουν την ευκαιρία να εκδικηθούν το δήθεν σουλτάνο.
