Απομεινάρια μιας από τις πιο αιματηρές σφαγές στην προϊστορία της Βρετανίας αλλά και αποδείξεις για κανιβαλισμό την Εποχή του Χαλκού έκρυβε ένας λάκκος που ανακαλύφθηκε πριν πολλά χρόνια στο Σόμερσετ, σύμφωνα με ομάδα αρχαιολόγων που εξέτασε πρόσφατα τα ανατριχιαστικά ευρήματα.
Τα οστά τουλάχιστον 37 ανδρών, γυναικών και παιδιών, που σκοτώθηκαν βίαια μεταξύ 2200 π.Χ. και 2000 π.Χ., βρέθηκαν πεταμένα σε ένα φυσικό πηγάδι κοντά στο φαράγγι του Τσένταρ τη δεκαετία του '70.
Σύμφωνα με τον Guardian, η πρώτη ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη πάνω στα ευρήματα αποκαλύπτει πως τα θύματα όχι μόνο σφαγιάστηκαν, αλλά και διαμελίστηκαν, ενώ ορισμένα μέρη των σωμάτων τους φαγώθηκαν.
Τα κρανία πολλών θυμάτων ήταν θρυμματισμένα από τα χτυπήματα που προκάλεσαν τον θάνατό τους, και οστά των χεριών και των ποδιών είχαν κοπεί μετά τον θάνατο για την εξαγωγή του μυελού. Ορισμένα οστά από χέρια και πόδια φέρουν ίχνη από ανθρώπινα δόντια.
Σύμφωνα με τον Ρικ Σούλτινγκ, καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της μελέτης, πρόκειται για εξαιρετικά σημαντικά ευρήματα, αφού δεν έχει ανακαλυφθεί τίποτε ανάλογο σε επίπεδο βίας από την πρώιμη Εποχή του Χαλκού ή από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της βρετανικής προϊστορίας. «Για την πρώιμη Εποχή του Χαλκού στη Βρετανία, υπάρχουν ελάχιστα ευρήματα που αφορούν σε βίαια γεγονότα. Η έρευνά μας επικεντρώνεται κυρίως στο εμπόριο, την κεραμική, τη γεωργία και τους τρόπους ταφής. Σπάνια συζητάμε για πολέμους ή εκτεταμένη βία από εκείνη την περίοδο, κυρίως λόγω έλλειψης ευρημάτων», σημειώνει.
Όπως τονίζει ο καθηγητής, «αυτή η ανακάλυψη είναι μια ωμή υπενθύμιση ότι οι άνθρωποι της προϊστορίας μπορούσαν να φτάσουν σε επίπεδα θηριωδίας που ανταγωνίζονται σύγχρονα εγκλήματα. Είναι κρίσιμο να διηγηθούμε αυτή την ιστορία, καθώς ίσως δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό».
Περίπου το 50% των οστών ανήκει σε παιδιά, γεγονός που υποδηλώνει ότι η σφαγή εξόντωσε μια ολόκληρη κοινότητα.
Η ανάλυση των ευρημάτων υποδεικνύει ότι η σφαγή μπορεί να έγινε επίτηδες με τόσο ειδεχθή τρόπο, προκειμένουν να εκφοβιστούν οι γύρω κοινότητες. Ο διαμελισμός και ο κανιβαλισμός των θυμάτων πιθανότατα δημιούργησαν ένα καθεστώς τρόμου που κράτησε για γενιές στη περιοχή.
Η ανακάλυψη έγινε από σπηλαιολόγους σε έναν φυσικό πηγάδι βάθους 15 μέτρων. Τα οστά καταγράφηκαν πρόχειρα, αποθηκεύτηκαν σε κουτιά και αγνοήθηκαν για δεκαετίες, μέχρι που η νέα μελέτη τα έφερε ξανά στο προσκήνιο.