Υπάρχουν δύο κόσμοι… λέει ο Ελβετικός επενδυτικός οίκος Gold Switzerland και προσθέτει: «Το βαθύτερο, αμετάκλητο ρήγμα βρίσκεται πέρα από αριστερές ή δεξιές ιδεολογίες». Πολύ απλά, το χάσμα αφορά τους έχοντες και τους μη έχοντες.
Μια ξεκάθαρη μειοψηφία έχει αποκομίσει μεγάλα και ορατά οφέλη, ενώ μια ολοένα διευρυνόμενη πλειονότητα ζει εξαιρετικά περιορισμένα, λόγω ανεργίας, χρεών και του αόρατου φόρου του πληθωρισμού.
Α, και έχουμε πάνω από 13 εκατομμύρια νέους «αιτούντες άσυλο» στις ΗΠΑ και άλλους τόσους στην Ευρώπη (μελλοντικοί ψηφοφόροι;) που κοστίζουν (σ.σ. κάτι θυμίζει από Ελλάδα). Αυτό δεν είναι παραμύθι, αλλά γεγονός…
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν το τρέχον δράμα, με τις εταιρικές χρεοκοπίες να αυξάνονται κατά 35%, αγγίζοντας υψηλά13 ετών, ενώ τα δεδομένα για την ανεργία U-3 βαίνουν από το 4% στο 6%.
Στην πραγματικότητα, το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών ολοένα και διευρύνεται.
Και αυτό που συμβαίνει, λέει η Gold Switzerland, δεν είναι αποτέλεσμα του καπιταλισμού, αλλά το επιβεβαιωμένο αποτέλεσμα που έχει επιφέρει ο θάνατος του καπιταλισμού, δεδομένου ότι η τρέχουσα συγκεντρωτική οικονομία έχει δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ανισότητα πλούτου στην Ιστορία, όπως αναφέρει το bankingnews.gr
Παράλληλα, όπως είχε προειδοποιήσει ο Andrew Jackson εδώ και πολύ καιρό, οι κεντρικές τράπεζες «εκπορνεύουν τις κυβερνήσεις σε βάρος των πολλών προς όφελος των λίγων».
Το καθαρό και σύγχρονο αποτέλεσμα είναι μια de facto κοινωνική δομή αρχόντων (οι «λίγοι») που στέκονται πάνω από μια πλειοψηφία δουλοπάροικων (οι πολλοί), που χειραγωγούνται από τα μέσα ενημέρωσης.
Πώς, για παράδειγμα, μπορεί η κατά τ’ άλλα φιλόδοξη μεσαία τάξη να συντηρήσει τις μικρές επιχειρήσεις που είναι απαραίτητες για την κατοχύρωση μιας γνήσιας οικονομίας όταν η πρόσβασή της σε κεφάλαια είναι σχεδόν αδύνατη, δεδομένου ότι απορροφώνται από τους μεγάλους τεχνολογικούς γίγαντες…
Καθώς ο δείκτης βαρόμετρο της Wall Street S&P 500 σημειώνει νέα υψηλά (το 90% των οποίων απολαμβάνει το κορυφαίο 10% της χώρας) και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Nvidia υπογράφει αυτόγραφα, οι μικρές επιχειρήσεις ναυαγούν (κλείνουν με ρυθμούς ρεκόρ 6-7%) λόγω του (αποτυχημένου) πολέμου του Αμερικανού κεντρικού τραπεζίτη Powell κατά του πληθωρισμού…
Μάλιστα, σύμφωνα με την Gold Switzerland, έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι οι ειδικοί, οι πρόεδροι της Fed και οι πολιτικοί εξακολουθούν να συζητούν εάν οι ΗΠΑ και συνεπακόλουθα ο κόσμος βρίσκονται (ή οδεύουν προς) ύφεση.
Οι κωμικές αρνήσεις συνεχίζονται, παρά τα μαθηματικά και την ιστορία των μετατοπίσεων στον δείκτη M2, στους δείκτες του Conference Board, στις αντιστροφές των καμπυλών απόδοσης, τα αυξανόμενα επίπεδα ανεργίας BLS U-3 & U-6 και στον Κανόνα Sahm, που καθιστούν ξεκάθαρο ότι οι ΗΠΑ είναι σε ύφεση.
Σε περίπτωση που τέτοιες παρατηρήσεις μυρίζουν θεωρίες συνωμοσίας, αξίζει να υπομιμνηστεί ότι πολύ πιο καταρτισμένοι ακαδημαϊκοί ηγέτες και συγγραφείς όπως ο John J. Mearsheimer ή ο Mike Lofgren έχουν κάνει την πραγματικότητα της σκοτεινής κατάστασης της Ουάσιγκτον ένα εμπειρικά λυπηρό γεγονός παρά «θεωρίας συνωμοσίας».
Όσο για άλλα αίτια της ανοιχτής παρακμής του κόσμου, χρειάζεται απλώς να παρακολουθήσουμε τα κίνητρα του στρώματος που οδηγούν τους βασικούς μοχλούς της ισχύος των ελίτ: από τα «ελεύθερα» μέσα ενημέρωσης και τις νομισματικές αρχές μέχρι τις λεγόμενες ανοιχτές αγορές και τις μεγάλες Φαρμακευτικές «καινοτομίες».
Ο Upton Sinclair παρατήρησε περίφημα ότι είναι εκπληκτικό αυτό που ένας άντρας είναι διατεθειμένος να αγνοήσει όταν ο μισθός του εξαρτάται από αυτό.
Τι συμβαίνει όμως με τον Τύπο» όταν π.χ. στις ΗΠΑ μόνο πέντε εδραιωμένες εταιρείες –Disney, Comcast, AT&T, National Amusements και News Corp– ελέγχουν πάνω από το 95% όλων των μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ;
Τέτοια συγκεντρωτικά μηνύματα διασφαλίζουν αποτελεσματικά συγκεντρωτική και όχι ελεύθερη σκέψη.
Τράπεζες και αγορές
Όσον αφορά τον έλεγχο και την τιμή των ίδιων των χρημάτων στην τσέπη σας, λίγοι συνειδητοποιούν ότι τα δολάριά τους διαχειρίζεται μια ελιτίστικη (και μη ελεγμένη) κεντρική τράπεζα που έχει γίνει ανεπίσημα η τέταρτη και ισχυρότερη εξουσία…
Παράλληλα, οι αγορές χειραγωγούνται με ακραίο τρόπο, με τη Wall Street και γενικά τα χρηματιστήρια να κρέμονται από κάθε λέξη που θα εκστομίσει ο κεντρικός τραπεζίτης… των ΗΠΑ.
Αν κατανοούσε κανείς πλήρως το επίπεδο ισχύος και ελέγχου που τρεις μεγάλες εταιρείες –Blackrock, Vanguard και State Street– έχουν κυριολεκτικά στις δημόσιες και ιδιωτικές αγορές (από τη μεγάλη τεχνολογία μέχρι τα μεγάλα φαρμακευτικά προϊόντα και την ενέργεια) θα τους έπεφταν τα σαγόνια.
Αυτά τα τρία «ονόματα», για παράδειγμα, διαχειρίζονται AUM πάνω από 30 τρισεκατομμύρια δολάρια ενώ έχουν άμεσο έλεγχο σε 1.600 μεγάλες εταιρείες με 23 εκατομμύρια υπαλλήλους ενώ κατέχουν 90 από τις εισηγμένες εταιρείες του S&P 500.
Οι ειρωνείες, αφθονούν…
Σύμφωνα λοιπόν με την Gold Switzerland, οι σημερινές αγορές δεν είναι σπίτι του ελεύθερου ανταγωνισμού…
Αντίθετα, είναι ένα στημένο καζίνο στο οποίο το «σπίτι» (μια μειοψηφία μεγάλων ονομάτων και CEOs) διορθώνει το παιχνίδι και διατηρεί τα κέρδη.
Αυτό το αντικειμενικά προφανές αλλά δημόσια παρεξηγημένο μοτίβο μονοπωλιακών ελέγχων και η παραμόρφωση της δίκαιης τιμολόγησης, των δίκαιων πρακτικών και των δίκαιων (και όχι συγκεντρωτικών) δυνάμεων προσφοράς και ζήτησης είναι εξίσου προφανές όταν κάποιος κοιτάξει κάτω από την κουκούλα των Big Pharma ($1,5T) ή στον κλάδο της Big Tech ($13T+).
Όπως συμβαίνει με τις δυνάμεις του βασικού στρώματος της πολιτικής, του χρήματος και των τραπεζών, οι μεγάλες τεχνολογικές και φαρμακευτικές εταιρείες λειτουργούν αισχροκερδούν κρύβοντας τις αμαρτίες τους σε κοινή θέα.
Τα ερωτήματα που εγείρονται και απαντώνται στο C-Suites δεν είναι «τι μπορούμε να κάνουμε για τη χώρα μας;» αλλά μάλλον: «Πώς μπορούμε να βελτιστοποιήσουμε τα περιθώρια κέρδους μας;»
Πολλοί γνωρίζουν ήδη, για παράδειγμα, τη συμπαιγνία του Facebook με τη Pfizer για τα εμβόλια του κορωνοϊού, που δεν είναι ούτε ασφαλή ούτε αποτελεσματικά.
Δαυίδ και Γολιάθ
Συλλογικά, είμαστε όλοι μοναδικοί Δαυίδ που αντιμετωπίζουν μια σειρά από εταιρικούς και πολιτικούς Γολιάθ.
Αυτό θα πρέπει να μας αφορά όλους – πλούσιους ή φτωχούς, μαύρους ή άσπρους, κόκκινους ή μπλε.
Οι «δαίμονες» που διχάζουν τον δεν είναι λευκοί εθνικιστές, τρανσέξουαλ ή η κλιματική αλλαγή, αλλά οι καθρέφτες των λουτρών των λίγων και εκλεκτών που απολαμβάνουν να αποσπούν την προσοχή των υπολοίπων.
Σήμερα, οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να γλιστρήσουν προς αυτή την κυκλική κατεύθυνση φορώντας το χαμόγελο της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της καπιταλιστικής οικονομίας.
Κρίση χρέους και νομίσματος
Εν τω μεταξύ, υπό τη σκιά των προαναφερθέντων, οι «Διαιρεμένες Πολιτείες της Αμερικής» πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο σε μια ιστορική κρίση χρέους και ως εκ τούτου σε μια νομισματική κρίση.
Δεν πρόκειται για επικείμενη κρίση, αλλά για μια σοβούσα κρίση, για την οποία η Gold Switzerland κάνει λόγο εδώ και πολλά χρόνια.
Δεδομένων των συμφερόντων που οδηγούν τους κύριους μοχλούς των πολιτικών, οικονομικών και επιχειρηματικών «προστάτων» μας, η επακόλουθη παγίδα χρέους, η ανισότητα πλούτου, η κοινωνική αναταραχή και η παγκόσμια δυσπιστία για το οπλοποιημένο δολάριο δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη.
Κάθε φορά που οι σπουδαίοι ηγέτες των δύσκολων εποχών αντικαθίστανται από αδύναμους ηγέτες των εύκολων εποχών, το καθαρό αποτέλεσμα είναι πάντα η παρακμή, η απληστία και τα όργια αυθαιρεσίας…
Κρυστάλλινη σφαίρα…
Φυσικά, δεν μπορούμε να επιλύσουμε όλες τις προαναφερθείσες στρεβλώσεις και τις κοινωνικοοικονομικές κυματιστικές επιπτώσεις της ανοιχτά αδύναμης και διεφθαρμένης ηγεσίας με μια ιδέα.«Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο φυσικός χρυσός μπορεί τουλάχιστον να μας προστατεύσει από αδύναμα fiat νομίσματα, από τα οποία το δολάριο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Κοιτάζοντας το μέλλον, και ανεξάρτητα από τον αποπληθωρισμό και τον πληθωρισμό, ή την αύξηση ή την πτώση του δείκτη δολαρίου ή των αποδόσεων των ομολόγων, το τέλος του πληθωριστικού παιχνιδιού είναι απλό να προβλεφθεί.
Δηλαδή: Τα κατεστραμμένα κράτη πάντα θα υποτιμούν τα χρήματά τους για να εξυπηρετούν το χρέος τους, καταλήγει η Gold Switzerland…