Στις δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ σχεδόν κάθε άλλη πτυχή της εμπορικής αεροπορίας έχει μεταμορφωθεί, ο βασικός σχεδιασμός αεροσκάφους ενός σωλήνα με φτερά παρέμεινε πεισματικά αμετάβλητος, αναφέρουν οι FT.
Αλλά, μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ένα ριζικά διαφορετικό σχήμα αεροπλάνου θα μπορούσε να πετάξει στον ουρανό πάνω από την Καλιφόρνια.
Η αμερικανική startup JetZero και οι υποστηρικτές της ελπίζουν ότι το νέο αεροσκάφος θα είναι το μέλλον της εμπορικής αεροπορίας και θα προσφέρει έναν τρόπο μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο εντυπωσιακός σχεδιασμός – ο οποίος δανείζεται από την εμφάνιση «μικτής πτέρυγας» των βομβαρδιστικών stealth – έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των αεροπορικών εταιρειών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Ο σχεδιασμός της JetZero είναι μία από τις πολλαπλές τεχνολογίες που αναπτύσσονται για να βοηθήσουν τις αεροπορικές εταιρείες να επιτύχουν τον στόχο του κλάδου για καθαρές μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050.
Υψηλό το διακύβευμα
Ο στόχος καθαρού μηδενικού ισοζυγίου βασίζεται στη μαζική υιοθέτηση νέων και καθαρότερων βιώσιμων αεροπορικών καυσίμων (SAF). Ωστόσο, οι αεροδιαστημικές εταιρείες εργάζονται επίσης σε ηλεκτρικές μπαταρίες και υδρογονοκίνητα αεροσκάφη για να προσπαθήσουν να μειώσουν τις εκπομπές.
Το διακύβευμα είναι υψηλό, με αυστηρότερους κανονισμούς και την επικείμενη απειλή φόρων στις πτήσεις. Η αεροπορία είναι σήμερα υπεύθυνη για το 2% έως 3% των παγκόσμιων εκπομπών CO₂, αλλά ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί καθώς άλλες βιομηχανίες μειώνουν τις εκπομπές τους πιο γρήγορα.
Αυτή την εβδομάδα, η παγκόσμια ομάδα λόμπι αεροπορικών εταιρειών Iata εκτίμησε ότι η μέση ετήσια επένδυση σε SAF και άλλη τεχνολογία που θα απαιτηθεί για να επιτευχθεί καθαρό μηδέν θα είναι 128 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Επέμεινε ότι αυτό ήταν «εφικτό», αλλά μόνο με περισσότερη κυβερνητική υποστήριξη.
Ένα αεροπλάνο που πετάει αποκλειστικά με SAF μπορεί να εξοικονομήσει έως και το 70% των εκπομπών που παράγονται από συμβατικά καύσιμα. Το πρόβλημα είναι ότι η τρέχουσα παραγωγή SAF είναι περίπου 1,5 εκατ. τόνοι ετησίως, ενώ η IATA εκτιμά ότι η ουσιαστική πρόοδος προς τον στόχο εκπομπών του 2050 θα απαιτήσει 24 εκατ. τόνους έως το 2030 και 500 εκατ. τόνους έως το 2050.
Ο Tom O’Leary, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της JetZero, δήλωσε ότι η αεροπορική βιομηχανία αναγνώρισε την κλίμακα της πρόκλησης. «Η βιομηχανία λέει ότι πρέπει να αναλάβουμε δράση, διαφορετικά διατρέχουμε τον κίνδυνο να περιοριστούμε στη γωνία».
Οι αεροπορικές εταιρείες ήθελαν να συνεχίσουν να επεκτείνονται με τον τρέχοντα ρυθμό τους, αλλά και να επιτύχουν καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050 χρησιμοποιώντας SAF, πρόσθεσε. «Αυτά τα δύο πράγματα είναι ασυμβίβαστα».
Ο σχεδιασμός των μικτών πτερύγων του JetZero θα βοηθήσει στην επίλυση αυτού του αινίγματος, είπε. Η εταιρεία σχεδιάζει να ξεκινήσει πτήσεις με ένα όγδοο μέγεθος επίδειξης μέσα στα επόμενα τρία χρόνια και να έχει ένα αεροπλάνο πλήρους μεγέθους που θα πετάει το συντομότερο το 2030.
«[Οι φιλοδοξίες της βιομηχανίας] δεν είναι ασυμβίβαστες εάν όλα τα αεροπλάνα το 2050 που βγαίνουν από τη γραμμή είναι μικτής πτέρυγας», δήλωσε ο O’Leary. «Τότε οπωσδήποτε υπάρχει ελπίδα».
Το JetZero
Οι δύο εταιρείες που παράγουν τα περισσότερα εμπορικά αεροσκάφη στον κόσμο – η Airbus της Ευρώπης και η Boeing στις ΗΠΑ – έχουν πειραματιστεί και οι δύο με μικτά φτερά. Η Airbus παρουσίασε ένα πρωτότυπο που ονομάζεται Maveric πριν από τέσσερα χρόνια. Αλλά η JetZero πιστεύει ότι μπορεί να κινηθεί ταχύτερα από αυτά τα δύο βαρέων βαρών της βιομηχανίας.
Ιδρύθηκε το 2021 από μια ομάδα που περιλαμβάνει πρώην στελέχη της αεροδιαστημικής, η JetZero πέρυσι κέρδισε σύμβαση 235 εκατομμυρίων δολαρίων από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ για την ανάπτυξη ενός αεροσκάφους επίδειξης. Η Alaska Airlines είναι μεταξύ των επενδυτών της – η επένδυση περιλαμβάνει επιλογές για μελλοντικές παραγγελίες αεροσκαφών. Νωρίτερα αυτό το μήνα, συμφώνησε σε συνεργασία με την easyJet.
Ο σχεδιασμός του JetZero συνδυάζει φτερά και άτρακτο με τρόπο παρόμοιο με το βομβαρδιστικό B-2 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Αυτός ο σχεδιασμός, σύμφωνα με την εταιρεία, θα επιτρέψει στα αεροσκάφη της να χρησιμοποιούν 50% λιγότερα καύσιμα από ένα συγκρίσιμο συμβατικό σχέδιο, αλλά με την υπάρχουσα τεχνολογία κινητήρων. Θα πρέπει επίσης να παράγει 50% λιγότερες εκπομπές.
Η προγραμματισμένη χωρητικότητα επιβατών – από 200 έως 250 επιβάτες – θα αντιμετωπίσει το χάσμα μεγέθους μεταξύ αεροσκαφών μονού διαδρόμου, όπως οι οικογένειες 737 της Boeing και A320 της Airbus, και των μεγαλύτερων μοντέλων διπλού διαδρόμου και των δύο κατασκευαστών.
Υδρογόνο χωρίς άνθρακα
«Το ερώτημα είναι . . . Θα υπάρχει αρκετό διαθέσιμο υδρογόνο χωρίς άνθρακα στο χρονικό πλαίσιο του 2035 για να υποστηρίξει την εμπορευματοποίηση του αεροσκάφους;
Βραχυπρόθεσμα, η εστίαση στην απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές παραμένει και η βιομηχανία ασκεί πιέσεις στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για στήριξη για την αύξηση της παραγωγής.
Ο Robert Thomson, συνεργάτης της συμβουλευτικής εταιρείας Roland Berger, δήλωσε ότι περίπου το 50% των εκπομπών CO₂ των αεροπορικών εταιρειών παράγονται από μεγάλα αεροσκάφη που πετούν μεγάλες αποστάσεις.
«Σε ένα χρονοδιάγραμμα 2050, το υδρογόνο χωρίς άνθρακα είναι πιθανό να είναι η μόνη λύση για την απαλλαγή από τον άνθρακα αυτής της μορφής μεταφοράς», ανέφερε.
Οι αεροπορικές εταιρείες παραμένουν πεπεισμένες ότι ο στόχος καθαρού μηδενικού ισοζυγίου είναι εφικτός, με τη σωστή υποστήριξη από κυβερνήσεις, εταιρείες καυσίμων και κατασκευαστές.