Η Αλβανία βρίσκεται πολυ κοντά στη δημιουργία ενός φιλελεύθερου μουσουλμανικού μικροκράτους, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα. Η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τη δυνατότητα δημιουργίας ενός τέτοιου κρατιδίου στην Αλβανία, παρόμοιου με το Βατικανό.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Έντι Ράμα, εξετάζει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει στους Μπεκτασήδες μια δική τους ανεξάρτητη περιοχή, ως τρόπο προώθησης της θρησκευτικής ανεκτικότητας.
Το κράτος αυτό θα είναι περίπου τέσσερις φορές μικρότερο από το Βατικανό, καλύπτοντας έκταση περίπου 11 εκταρίων.
Στην περιοχή αυτή θα επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοόλ και οι γυναίκες θα έχουν την ελευθερία να ντύνονται όπως επιθυμούν, χωρίς περιορισμούς στον τρόπο ζωής.
Η Αλβανία σκοπεύει να δώσει στο νέο κράτος δική του διοίκηση, διαβατήρια και σύνορα. Ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει ανακοινώσει ότι θα παρουσιάσει σύντομα τα σχέδιά του για το νέο αυτό κυρίαρχο κράτος, το οποίο θα ονομάζεται «Αυτόνομο Κράτος του Τάγματος των Μπεκτασήδων».
Η πρωτεύουσα του νέου αυτού κράτους θα βρίσκεται στα Τίρανα και κύριος σκοπός του θα είναι η προώθηση της θρησκευτικής ανεκτικότητας. Ένα νομικό επιτελείο, στο οποίο συμμετέχουν και διεθνείς νομικοί, επεξεργάζεται το σχέδιο νόμου για τον καθορισμό της κυριαρχίας του νέου κράτους, το οποίο θα πρέπει να εγκριθεί από το κοινοβούλιο.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές ποιες χώρες, αν υπάρχουν, θα αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Ο Ράμα, που δηλώνει μη θρησκευόμενος καθολικός, ανέφερε ότι μόνο λίγοι κοντινοί του συνεργάτες γνωρίζουν για το σχέδιο αυτό, ενώ δεν έχει ενημερώσει ακόμη συμμάχους όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η σέκτα των Μπεκτασήδων
Ένα από τα μεγάλα ρεύματα του ισλαμικού μυστικισμού είναι ο σουφισμός. Σ’ αυτό το ρεύμα εντάσσονται οι μπεκτασήδες. Το Ισλάμ έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την απόλυτη προσήλωση στον νόμο. Όμως ο μυστικισμός και τα μοναχικά τάγματά του απομακρύνθηκαν από τον αυστηρό θρησκευτικό νόμο που καθορίζει τη συμπεριφορά του μουσουλμάνου σε όλες τις περιστάσεις της ζωής του. Έτσι ορισμένοι μουσουλμάνοι στράφηκαν στην ασκητική πειθαρχία και στη μυστική προσέγγιση του Θεού.
Η επίσημη ονομασία του μπεκτασισμού είναι ‘’Μυστικό φιλοσοφικό τάγμα των δερβίσηδων μοναχών’’. Για τους μπεκτασήδες η λέξη dervish έχει πολλές σημασίες: φτωχός, πιστός, ήσυχος, τίμιος, δίκαιος, υπομονετικός, καλός, συνετός κλπ.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί χαρακτηρίζουν τον μπεκτασισμό ως θρήσκευμα και όχι ως μοναστικό τάγμα κάτι που κάνουν και οι ίδιοι οι μπεκτασήδες που ορίζουν τον μπεκτασισμό ως μια μονοθεϊστική θρησκεία, ως θρησκευτικό ισλαμικό νόμο, ο οποίος έχει το κοράνιο θεμελιώδη αρχή και βάζει σε εφαρμογή τα σοφά λόγια του προφήτη Μωάμεθ: ‘’Menarefe nefshehu, fakad arefe rabbehu’’, τα οποία ερμηνεύονται: ‘’αυτός που γνωρίζει τον εαυτό του γνωρίζει και τον Θεό’’.
Οι μπεκτασήδες σέβονται τον Μωάμεθ ως προφήτη, αλλά δείχνουν ιδιαίτερη εκτίμηση στον γαμπρό του Άλη, τον οποίο θεωρούν ως νόμιμο απόγονο του προφήτη Μωάμεθ.
Τα θρησκευτικά έθιμα των μπεκτασήδων είναι τελείως διαφορετικά από αυτά των άλλων μουσουλμάνων. Χαρακτηριστική είναι η ‘’Εορτή του έρωτος’’ που γιορτάζεται ακόμα και σήμερα στη Μικρά Ασία. Τη γιορτή αυτή ακολουθεί το ‘’Σβήσιμο των κηρίων’’ και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των σουνιτών μουσουλμάνων ακολουθούν τα όργια των μεθυσμένων συνδαιτυμόνων προς τιμήν των γάμων του θεού του ουρανού Άττιο με τη θεά της φύσης Μα ή Άμμας.
Έχουν ισχυρό σιιτικό χαρακτήρα και θεωρούν ότι ο Άλη είναι ο πιο κοντινός στον Θεό και κατέχει το μυστικό της προφητικής ιδιότητας.
Οι μπεκτασήδες δεν εύχονται όπως οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, εν ονόματι του Θεού, αλλά «εν ονόματι του Άνακτος». Άναξ (βασιλιάς), είναι γι’ αυτούς ο Άλη. Οι σχέσεις τους με τους σουνίτες μουσουλμάνους, μόνο αρμονικές δεν είναι. Οι σουνίτες τους κατηγορούν ως άπιστους, άτιμους, χωρίς θρησκεία (te pafe), χωρίς Θεό (te paperendi) και χωρίς κοράνι (te pakuran).
Οι μπεκτασήδες δεν νηστεύουν το ραμαζάνι και δεν προσεύχονται συνεχώς, σε καθορισμένες ώρες, όπως οι σουνίτες. Οι άντρες δεν κάνουν περιτομή και οι γυναίκες δεν καλύπτουν το πρόσωπό τους. Δεν τελούν την λατρεία τους στα τζαμιά, αλλά σε ιδιαίτερους τόπους προσκυνήματος (mescidi), όπου συμμετέχουν πιστοί κι από τα δύο φύλα.
Αποφεύγονται οι γάμοι μεταξύ σουνιτών και μπεχτασήδων, οι οποίοι δεν δίνουν εύκολα διαζύγιο στις γυναίκες τους και δεν ακολουθούν τις πολυγαμικές συνήθειες των ορθόδοξων μουσουλμάνων. Κατά τον Βλαδίμηρο Μιρμίρογλου:
«Εάν γυναίκα που ανήκει στους μπεκτασήδες διαπράξει μοιχεία και μάλιστα με μουσουλμάνο του σουνιτικού δόγματος, δεν συγχωρείται, τη σκοτώνουν μόλις τους παρουσιαστεί ευκαιρία».
