Ανέφερε πώς παρακολούθησε τους νοσοκόμους να αποφασίζουν ότι δεν μπορούσε να σωθεί και τον έβαλαν σε έναν σάκο για πτώματα.
Όλη την ώρα, λέει, άκουγε τις σκέψεις των ανθρώπων που ήταν μάρτυρες του θανάτου του, και συγκεκριμένα εστίαζε σε έναν νοσοκόμο που μόλις είχε ξεκινήσει τη δουλειά και ήταν φώναζε πως δεν θέλει να πεθάνει κάποιος στην βάρδια του. Αυτός ο νοσοκόμος άνοιξε ξαφνικά τον σάκο του Βίνσεντ και ξεκίνησε έναν νέο γύρο διαδικασιών ανάνηψης, οπότε ο Βίνσεντ άρχισε να ανταποκρίνεται και οι υπόλοιποι νοσηλευτές συμμετείχαν στην προσπάθεια να τον φέρουν πίσω.
Εκείνη την ώρα, ο Βίνσεντ,ανέφερε ότι τον συνόδευσε προς τον ουρανό ένας πνευματικός οδηγός και του έδειξε κάθε κακό που έχει κάνει στη ζωή του, καθώς και όλα τα καλά που είχε κάνει.
Ο πνευματικός οδηγός του Βίνσεντ, ο οποίος αποκαλούσε τον εαυτό του Ντρέικ, του εξήγησε πώς λειτουργούσε το Σύμπαν, αλλά, όπως λέει, «είναι τόσο δύσκολο να το εξηγήσω γιατί όλα ήταν μη λεκτικά – ήταν απλώς άμεση κατανόηση».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Ο γιατρός μου είπε ότι έπρεπε να είχα πεθάνει, έγινε θαύμα και έζησα» είπε ο Τραμπ στην πρώτη του συνέντευξη μετά την απόπειρα δολοφονίας του
Ο Βίνσεντ, σήμερα, λέει ότι «στην πραγματικότητα έκανα πολύ περισσότερο καλά από ό,τι έκανα κακό», επιτρέποντάς του να εισέλθει σε ένα πνευματικό βασίλειο όπου έμαθε το θεμελιώδες νόημα της ζωής: «Η Γη είναι απλώς ένα σχολείο, ήταν πάντα απλώς μια τάξη και δεν ήταν ποτέ δικαστική αίθουσα».
Αλλά προτού ο Βίνσεντ προλάβει να δει τη μετά θάνατον ζωή, έπρεπε να περάσει από την οδυνηρή εμπειρία του θανάτου.
«Περνούσα μέσα και έξω από τις αισθήσεις μου και η καρδιά μου είχε αρχίσει να επιβραδύνει. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν ότι είδα όλο το δωμάτιο να γυρίζει και λιποθύμησα στο έδαφος ανάσκελα. Άρχισα να κάνω εμετό για να προσπαθήσω να βγάλω αυτό που το προκαλούσε όλο αυτό (εννοεί το αναβολικό) και καθώς συνέβαινε πνίγηκα», ανέφερε για τον τρόπο που έχασε τη ζωή του, έστω και προσωρινά.
Όταν έφτασαν οι νοσοκόμοι, ο Vincent ισχυρίζεται ότι προσπάθησαν να τον επαναφέρουν χωρίς επιτυχία, και στη συνέχεια τον τοποθέτησαν σε μια τσάντα σώματος και άρχισαν να οδηγεί στο νοσοκομείο. Ο Βίνσεντ περιγράφει ότι παρακολουθούσε όλα αυτά να συμβαίνουν, σαν να ήταν σε ταινία, και μάλιστα βρέθηκε να αμφισβητεί τις επιλογές που είχε κάνει ο «σκηνοθέτης» όταν τοποθετούσε την κάμερα.
Όλη την ώρα, λέει, άκουγε τις σκέψεις των ανθρώπων που ήταν μάρτυρες του θανάτου του, και συγκεκριμένα εστίαζε σε έναν παραϊατρικό που μόλις είχε ξεκινήσει τη δουλειά και ήταν απρόθυμος να πεθάνει κάποιος πάνω του την πρώτη του εβδομάδα. . Αυτός ο παραϊατρικός άνοιξε ξαφνικά την τσάντα του σώματος του Βίνσεντ και ξεκίνησε έναν νέο γύρο διαδικασιών σωτηρίας, οπότε ο Βίνσεντ άρχισε να ανταποκρίνεται και οι υπόλοιποι νοσηλευτές συμμετείχαν στην προσπάθεια να τον φέρουν πίσω.
Ήταν επισήμως νεκρός για 45 λεπτά και πέρασε τις επόμενες τρεις ημέρες σε κώμα.
Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα που απολάμβανε την παράξενη γαλήνη αυτής της ανώτερης διάστασης στην οποία βρέθηκε, στον Βίνσεντ προσφέρθηκε μια επιλογή: Είπε ότι του είπαν πώς θα έλειπε στην οικογένειά του, και συγκεκριμένα στη μαμά του, αν έφευγε και μετά από λίγη συζήτηση πήρε την οδυνηρή απόφαση να επιστρέψει στο σώμα του.
Ήταν μια πολύ οδυνηρή εμπειρία, θυμάται ο Βίνσεντ: «Το να πεθάνεις ήταν εύκολο. Μόλις χαλάρωσα και αφέθηκα, ήταν όμορφο. Είναι τόσο τρελό που φοβόμαστε τόσο πολύ τον θάνατο γιατί αυτό ήταν ένα καλύτερο μέρος. Το δύσκολο κομμάτι επέστρεφε».
