Η Ελλάδα είναι μία χώρα «με 300 ημέρες ηλιοφάνειας τον χρόνο, γραφικές παραλίες, αρχαία μνημεία και ήπιους χειμώνες». Και όλα αυτά την καθιστούν έναν ελκυστικό προορισμό «όχι μόνο για αυτούς που λατρεύουν τα ταξίδια, αλλά και για διαρκώς περισσότερους αγοραστές ακινήτων. Γι’ αυτό και η χώρα γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλής και ως καταφύγιο για όσους συνταξιοδοτούνται», γράφει η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt.
«Για τον συντηρητικό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που […] έχει φέρει την οικονομία και πάλι σε τροχιά ανάκαμψης, αυτό αποτελεί ένα βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο. Με την παροχή φορολογικών κινήτρων ο Μητσοτάκης θέλει να ενθαρρύνει ακόμη περισσότερους συνταξιούχους από το εξωτερικό να μετακομίσουν στην Ελλάδα. Και το σχέδιο λειτουργεί. […] Εξάλλου, μεταξύ των κινήτρων που προσφέρει η κυβέρνηση, είναι και ένας φόρος εισοδήματος ύψους μόλις 7% για όποιον αποφασίσει να μεταφέρει τη φορολογική του κατοικία στην Ελλάδα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στη λίστα με τα πιο απειλούμενα πολιτιστικά τοπία της Ευρώπης Σέριφος, Σίφνος και Φολέγανδρος
Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι να έρθει ένας συνταξιούχος στην Ελλάδα. «Όπως αναφέρει ο Κρίστιαν Ζέιρερ, διευθύνων σύμβουλος της γερμανικής Global Immobilien-Service που ειδικεύεται στην Ελλάδα, “μετά την πανδημία η ανάγκη για ηρεμία και ιδιωτικότητα μεγαλώνει συνεχώς”. […] Επιπλέον, υπάρχει και το ζήτημα της ασφαλιστικής κάλυψης, το οποίο είναι σημαντικό για όσους ηλικιωμένους αποφασίζουν να μεταναστεύσουν. Όποιος παίρνει σύνταξη στη Γερμανία, είναι μέλος του υποχρεωτικού συστήματος ασφάλισης και έχει Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης, μπορεί να εξυπηρετηθεί από το ελληνικό σύστημα υγείας. Αντιθέτως, όποιος είναι εργαζόμενος στην Ελλάδα πρέπει να ασφαλιστεί εκεί. Και το ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας έχει καλή φήμη. Όμως όταν πρόκειται για περίπλοκες εξετάσεις ή ορισμένα χειρουργεία, οι χρόνοι αναμονής ενδέχεται να είναι μεγάλοι».
Η Handelsblatt διηγείται και την ιστορία ενός ζευγαριού Γερμανών από το Μόναχο, οι οποίοι «το 2012, στο αποκορύφωμα της ελληνικής κρίσης χρέους, αγόρασαν ένα εξοχικό στην Αίγινα – το οποίο λίγο αργότερα έγινε η μόνιμη κατοικία τους». Κάποια στιγμή διαπιστώθηκε πως κάτω από τα θεμέλια του σπιτιού «υπήρχε ένας χώρος ταφής. Και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων επρόκειτο για ένα νεκροταφείο από τη βυζαντινή περίοδο».
Το σπίτι ωστόσο έχει χτιστεί νομίμως. «Πώς είναι λοιπόν να κοιμάσαι με τη σκέψη πως κάτω από τα θεμέλια του σπιτιού σου βρίσκονται οστά από τη βυζαντινή εποχή; “Πολύ καλά”, απαντάει ο σύζυγος. “Απ’ όταν το μάθαμε, νιώθουμε μία ακόμη πιο έντονη σχέση με τη γη στην οποία ζούμε. Αισθανόμαστε μία σύνδεση με τους ανθρώπους που βρήκαν εδώ την αιώνια γαλήνη και νιώθουμε έτσι πως έχουμε και μία ευθύνη”».
