Οι Τούρκοι συνεχίζουν αδιάληπτα τις προσπάθειές τους να αναπτύσσουν τεχνολογίες για τα μη επανδρωμένα αεροχήματά τους, όπως για παράδειγμα νέα οπλικά συστήματα. Εντός αυτού του πλαισίου παρουσιάστηκε στην χώρα η τελική έκδοση του πυραύλου αέρος-αέρος Sungur.
Ποιος Είναι ο Πύραυλος Sungur;
Πιο συγκεκριμένα και πάντα βάσει τουρκικών δημοσιευμάτων, οι τουρκικές αμυντικές εταιρείες Baykar και Roketsan ανέπτυξαν τον πύραυλο αέρος-αέρος τύπου Sungur με βάση τον φορητό πύραυλο αεράμυνας (MANPADS) τύπου Sungur, ο οποίος βρίσκεται σήμερα στο οπλοστάσιο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Ο νέος πύραυλος αέρος-αέρος θα ενσωματωθεί στα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροχήματα τύπου Akinci και Bayraktar TB2 για να ενισχύσει τον οπλισμό τους στις μαχητικές αποστολές.
Για να μπορεί ο πύραυλος να εκτοξεύεται από αυτά τα δύο τουρκικά drones οι τουρκικές εταιρείες σχεδιάζουν σήμερα έναν ειδικό εκτοξευτή. Το συμβόλαιο για την ανάπτυξη αυτού του συστήματος υπογράφηκε μεταξύ Baykar και Roketsan τον Οκτώβριο του 2022, ωστόσο η Roketsan πειραματίζεται παράλληλα και με άλλες εκδόσεις του Sungur για εκτόξευση και από την θάλασσα.
Από ότι φαίνεται οι δύο εταιρείες έχουν καταλήξει στον τελικό σχεδιασμό του πυραύλου αέρος-αέρος Sungur αφού πρόσφατα παρουσιάστηκε ένα πρωτότυπο πραγματικού μεγέθους στην αμυντική έκθεση DIMDEX Fair στο Κατάρ.
«Με τον πύραυλο Sungur η Τουρκία θέλει να γίνει η πρώτη χώρα που θα εξοπλίσει μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης (UCAV) με πυραύλους αέρος-αέρος. Είναι γνωστό πως στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει ήδη δοκιμές με πυραύλους αέρος-αέρος τύπου AIM-9 στο μη επανδρωμένο αερόχημα MQ-9 Reaper, ωστόσο φαίνεται πως το εν λόγω πρόγραμμα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη» έγραψε μία τουρκική σελίδα.
Οι Τούρκοι ευελπιστούν ο πύραυλος αέρος-αέρος Sungur να γίνει πλήρως επιχειρησιακός το επόμενο διάστημα και κατ' επέκταση να ενταχθεί στο οπλοστάσιο των drones Akinci και Bayraktar TB2 σύντομα, ωστόσο δεν έχουν αποκαλύψει κάποιο επίσημο χρονοδιάγραμμα. Να σας υπενθυμίσουμε πως οι υπογραφές έπεσαν τον Οκτώβριο του 2022 αλλά μόνο τώρα είδαμε την τελική μορφή του συστήματος, οπότε ίσως η διαδικασία ανάπτυξης του πυραύλου συνάντησε προβλήματα και για αυτό καθυστερεί.
Όπως και να έχει ένας πύραυλος αέρος-αέρος πράγματι μπορεί να κάνει ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης πολύ πιο επικίνδυνο στον αέρα, αφού του προσδίδει την δυνατότητα να πλήξει και εναέριους στόχους. Με ένα τέτοιο όπλο ένα UCAV πλησιάζει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες ενός κανονικού μαχητικού και αυτό είναι ανησυχητικό.