Η ταινία - ορόσημο του Κρίστοφερ Νόλαν, «Oppenheimer», άφησε το κοινό ενθουσιασμένο και τους κριτικούς γοητευμένους με την κινηματογραφική του ευφυΐα. Ανάμεσα στις μυριάδες σκηνές που συνθέτουν τον ιστό αυτής της επικής ιστορίας, ξεχωρίζουν δύο ιδιαίτερες συναντήσεις.
Με φόντο το γαλήνιο σκηνικό των τεχνητών λιμνών του πανεπιστημίου του Πρίνστον, σε αυτές τις καίριες στιγμές ο εμβληματικός θεωρητικός φυσικός Άλμπερτ Αϊνστάιν διασταυρώνεται με τον αινιγματικό πρωταγωνιστή Τζ. Ρόμπερτ Οπενχάιμερ. Καθώς η αφήγηση εκτυλίσσεται, στους θεατές προσφέρονται αντίθετες οπτικές γωνίες για αυτές τις συναντήσεις, η καθεμία από τις οποίες αποκαλύπτει στρώματα πολυπλοκότητας και ίντριγκας.
Από την οπτική γωνία του Lewis Strauss, προέδρου της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, η αλληλεπίδραση μεταξύ του Αϊνστάιν και του Οπενχάιμερ αποκτά μια σκοτεινή απόχρωση. Ο Strauss παρατηρεί από απόσταση τον Οπενχάιμερ να ανακτά το καπέλο του Αϊνστάιν, που χάθηκε στις ριπές του ανέμου. Η συζήτηση τους, αν και δεν ακούγεται, θέτει σε κίνηση μια αλληλουχία γεγονότων που τροφοδοτεί την παράνοια του Strauss και καταλύει τον ανταγωνισμό του προς τον Οπενχάιμερ.
Ο Νόλαν χρησιμοποιεί επιδέξια αυτή τη φανταστική συνομιλία ως όχημα για να εξερευνήσει τη στρεβλή αντίληψη και τις βαθιά ριζωμένες ανασφάλειες του Strauss, ρίχνοντας μια σκιά αμφιβολίας πάνω στις προθέσεις του Οπενχάιμερ. Ωστόσο, η οπτική γωνία του Οπενχάιμερ είναι αυτή που παρέχει έναν οδυνηρό αντίποδα σε αυτή την αφήγηση.
Επιστρέφοντας στην ίδια σκηνή στις τελευταίες στιγμές της ταινίας, ο Νόλαν καλεί τους θεατές να παρακολουθήσουν τη συνάντηση μέσα από τα μάτια του Οπενχάιμερ. Εδώ, ο διάλογος μεταξύ των δύο προσωπικοτήτων βρίσκεται στο επίκεντρο, προσφέροντας βαθιές πληροφορίες για την κοινή τους ιστορία και τη βαρύτητα της συνεισφοράς τους στην επιστήμη.
Σε μια οδυνηρή ανταλλαγή απόψεων, ο Οπενχάιμερ φέρνει αντιμέτωπο τον Αϊνστάιν με την ανατριχιαστική διαπίστωση ότι οι επιστημονικές τους προσπάθειες μπορεί να έχουν απελευθερώσει δυνάμεις πέρα από τον έλεγχό τους, ικανές να προκαλέσουν παγκόσμια καταστροφή. Η στωική απάντηση του Αϊνστάιν υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της δυσχερούς θέσης τους, προσφέροντας έναν απογοητευτικό επιτάφιο για την τραγική αφήγηση που εκτυλίσσεται μέσα στην ταινία.
