Ένας πόλεμος, ψυχολογικού χαρακτήρα, βρίσκεται σε εξέλιξη, με «θύματα» όλους τους Ιταλούς που προσπαθούν να βγάλουν μια άδεια άσκησης επαγγέλματος ταξί.
Όπως αναφέρει το reader.gr, Όσοι επιμένουν, και το ψάχνουν με κάθε τρόπο, καλούνται να καταβάλλουν αμύθητα ποσά για να αποκτήσουν μια άδεια. Κάποιοι λένε ότι είναι πιο φτηνό να αγοράσεις σπίτι σε μια μεγαλούπολη της Ιταλίας, παρά άδεια ταξί. Θα εξηγήσουμε.
Σήμερα, η Ρώμη έχει μόλις 28,5 ταξί ανά 10.000 πολίτες. Το Παλέρμο στο ίδιο κλάσμα, έχει τον σοκαριστικό αριθμό 5 στον αριθμητή. Στην περιοχή Αμπρούτζο, όπου διαμένουν 1,3 εκατομμύρια πολίτες, υπάρχουν περισσότερα ταξί. Μη φανταστείτε κάποιο συγκλονιστικό αριθμό, μόλις 97.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μα διότι υπάρχει μια κάθετη άρνηση από τα δημοτικά συμβούλια ως προς την έκδοση αδειών. Στη Γένοβα, δεν έχουν εκδοθεί νέες άδειες από το 1980 κι έπειτα. Στο Λιβόρνο από το 1977, στη Νάπολι, που βουλιάζει από τον τουρισμό, από το 1997. Παρόμοια στασιμότητα αντιμετωπίζει και η Ρώμη.
Αυτό μπορούμε να φανταστούμε πως σημαίνει ένα πράγμα: Αν ο επιβάτης του μετρό δεν καταφέρει να προλάβει τους συρμούς στην ώρα τους, και πέσει στην ανάγκη του ταξί, τότε, συμβαίνει αυτό που λέει ο πάνσοφος λαός «κλάφτα Χαράλαμπε».
Κάτι τέτοιο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι τον περασμένο Ιούνιο στη Ρώμη, το 46% των κλήσεων για κράτηση ταξί έμειναν αναπάντητες. Αντίστοιχα, το 42% στο Μιλάνο. Στη Νάπολι, το ποσοστό ανέβηκε ακόμα παραπάνω, στο 49%.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τραγωδία στην Ιταλία: Ferrari που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα κόπηκε στη μέση και πήρε φωτιά- Νεκροί dj και μοντέλο (Βίντεο)
Η επιτροπή ανταγωνισμού της Ιταλίας έκτοτε, επιχείρησε να διαλευκάνει το πρόβλημα, άλλα έπεσε πάνω σε «τοίχο».
Κακή φήμη
Δεν αγαπούν τους ταξιτζήδες οι Ιταλοί. Οι θαμώνες των nightclubs προτιμούν συνήθως να διασκεδάσουν με την παρέα τους ως το πρωί, και τότε, με τη βοήθεια ενός εσπρέσο, να αφήσουν πίσω τους την κραιπάλη της χθεσινής βραδιάς, και να γυρίσουν σπίτι.
Τα παιδιά όταν φεύγουν από τους φίλους τους, προτιμούν να καλούν τη μαμά ή τον μπαμπά να τους πάρει με το αυτοκίνητο. Θα λέγαμε επιεικώς, πως οι ντόπιοι δεν εμπιστεύονται τους ταξιτζήδες. Και υπάρχει λόγος σοβαρός γι' αυτό.
Το ζούμε και εδώ, κανένας οδηγός δεν θέλει να πληρώνεται με κάρτα, να μοιράζεται το κόμιστρο μιας διαδρομής με μεσάζοντες. Φυσικά σε αυτό συμφωνούν και οι Ιταλοί, των οποίων τα αυτοκίνητα βάσει νόμου διαθέτουν συσκευή POS, είτε ανήκουν σε εταιρεία τύπου UBER, είτε όχι.
Σε πρόσφατη καταναλωτική έρευνα, αποκαλύφθηκε ότι τουλάχιστον το 18% των οδηγών ταξί της Ιταλίας έχει αρνηθεί πληρωμή διαδρομής με κάρτα. Δεν λείπουν και οι πιο βίαιοι. Για παράδειγμα, τον Αύγουστο του 2022, δυο τουρίστες επέμεναν να πληρώσουν με κάρτα. Ο οδηγός εξερράγη, τους πήρε από τα χέρια τα σουβενίρ, και τα έσπασε.
Ποιος είναι ο λόγος που γίνονται όλα αυτά; Μα προφανώς, η φοροδιαφυγή, Ένας ταξιτζής στη Ρώμη βγάζει μόλις 12.817 ευρώ το χρόνο. Σε πόλεις όπως το Παλέρμο, το αντίστοιχο εισόδημα είναι μόλις 9.489. Τα ποσά είναι πολύ χαμηλά.
Ακόμα χειρότερη φήμη
Ο Ρομπέρτο Μαντοβάνι ίσως ήταν ανόητος, ίσως ήθελε να παίξει με τα όρια της ψυχικής ισορροπίας των νομοταγών συναδέλφων του, όταν το περασμένο Μάιο, με το ψευδώνυμο Redsox, έβγαλε στα social media πόσα κερδίζει κάθε μέρα. Τα έβαλε όλα: μετρητά, πληρωμές με κάρτες, δηλωμένα και αδήλωτα.
Κάθε μέρα κέρδιζε 500 με 600 ευρώ. Το τρίμηνο Μάιος-Ιούλιος του 2023, έβγαλε συνολικά 25.000 ευρώ. Μερικές μέρες αργότερα, λίγο πριν ξεκινήσει τη βάρδια του, είδε και τα τέσσερα λάστιχα του τρυπημένα. Αναγνώρισε πως οι δράστες ήταν συνάδελφοι του, όμως δεν τόλμησε να πει τίποτα.
Πώς βγάζεις μια άδεια ταξί;
Η πώληση άδειας ταξί κατόπιν παραίτησης οδηγού ή συνταξιοδότησης, είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά υπαρκτό. Πρόσφατα, ένας ρεπόρτερ της ιταλικής τηλεόρασης, για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, έγινε αυτόπτης μάρτυρας αγοραπωλησίας άδειας αξίας 285.000 ευρώ. Ο Μαντοβάνι, είχε αγοράσει τη δική του έναντι 250.000 ευρώ.
Μέχρι σήμερα, καμία άδεια εντός του συνδικάτου των οδηγών ταξί δεν πωλείται για ποσά κάτω των 200.000 ευρώ. Εταιρείες όπως η UBER δεν μπορούν να μπουν στον ανταγωνισμό, αν δεν έχουν τη δυνατότητα παροχής σπορ αυτοκινήτων(!) στους επιβάτες.
Σήμερα, κάθε φορά που το δημοτικό συμβούλιο κάποιας ιταλικής πόλης αναγγέλλει την έκδοση νέων αδειών ταξί, αυτόματα σχεδόν, εξαγγέλλονται απεργίες από τα σωματειά ταξί, και μπλοκάρουν οι κεντρικοί δρόμοι.
«Όλοι μας φοβούνται. Είμαστε λόμπι, μια οικονομική εξουσία, γιατί έχουμε αγοράσει ένα μέρος τους ιταλικού δημοσίου, είμαστε στρατιωτική δύναμη, γιατί όποτε θέλουμε, κλείνουμε τους δρόμους» λέει ο Μαντοβάνι σήμερα.
Σήμερα, η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι επιχειρώντας να δείξει ότι ακούει τις κραυγές όσων βρίσκονται στα τουριστικά κέντρα της χώρας, εκεί που σχηματίζονται ουρές από ντόπιους και ξένους, σε αναζήτηση ταξί, συχνά χωρίς αποτέλεσμα, προσπαθεί να αντιμετωπίσει το λόμπι, ανεπιτυχώς.
Τον Αύγουστο του 2023, επιχείρησε να κατευνάσει τη συντεχνία, προτείνοντας την προσφορά νέων αδειών ταξί σε χαμηλή τιμή, υπό τον όρο ο οδηγός να έχει ηλεκτρικό ή υβριδικό αυτοκίνητο. Το πρόβλημα δείχνει να παραμένει.
Οι ταξιτζήδες γίνονται τεχνητά δυσεύρετοι, ώστε να έχει μεγαλύτερη αξία η άδειά τους και αν τυχόν το κράτος τους μαρκάρει πιο στενά, τότε κάνουν παρέλαση στα κέντρα των πόλεων με 5 χλμ/ώρα.
Τουλάχιστον έχουν να λένε κι αυτοί ιστορίες στους πελάτες τους, ένα σωρό.
