Την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Άμυνας Γκραντ Σαπς προειδοποίησε ότι ο κόσμος μπορεί να βιώσει πολέμους που αφορούν την Κίνα, τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν στα επόμενα πέντε χρόνια και είπε ότι μετακινούμαστε «από τον μεταπολεμικό κόσμο στον προπολεμικό κόσμο».
Τα σχόλια του στρατηγού Σερ Πάτρικ Σάντερς προκάλεσαν ανησυχία σχετικά με τη στράτευση - που ο πρώην ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ της Βρετανίας στρατηγός Σερ Ρίτσαρντ Σέριφ είπε ότι ήρθε ο καιρός για να ετοιμαστούν .
Ο Sir Patrick πρόσθεσε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι «σημείο πίεσης» και πρόσθεσε ότι «δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε το ίδιο λάθος» με τους προκατόχους μας που «σκόνταψαν σε... φρικτούς πολέμους», όπως τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Newsweek: Οδηγούν τις ΗΠΑ στον Εμφύλιο-Η αποτυχία στην Ουκρανία και το κύμα μεταναστών προκαλεί τριγμούς στον Μπάιντεν
Εν τω μεταξύ, στη Μέση Ανατολή , οι δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ εξαπέλυσαν αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη ως απάντηση στις επιθέσεις των υποστηριζόμενων από το Ιράν Χούτι κατά των εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα.
Το Sky News μίλησε σε ειδικούς για το εάν ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι μια πιθανότητα - και αν ζούμε πραγματικά σε έναν «προπολεμικό κόσμο».
«Ο πυρηνικός κίνδυνος πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη»
Ο Δρ David Wearing, λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Sussex
«Κατά μία έννοια η κατάσταση τώρα είναι πολύ πιο επικίνδυνη από ό,τι ήταν το 1914 και το 1939, επειδή οι μεγάλες δυνάμεις έχουν όλες πυρηνικά όπλα.
«Ο κίνδυνος εδώ δεν είναι ότι η μία πλευρά παίρνει την προμελετημένη απόφαση να πυροδοτήσει τα γεγονότα της αποκάλυψης, αλλά μάλλον ότι μια σύγκρουση σε περιοχή έντασης κλιμακωθεί σε ένα ορισμένο σημείο, το ένα μέρος κάνει μια κίνηση που ένα άλλο μέρος παρερμηνεύει και στη συνέχεια μια πυρηνική ανταλλαγή μπορεί να ξεκινήσει παρά το γεγονός ότι κανείς δεν έψαχνε την αφορμή.
«Θα πρέπει να λάβουμε αυτόν τον κίνδυνο πολύ σοβαρά, ειδικά όσον αφορά την Ουκρανία και την Ταϊβάν .
«Ο περιφερειακός πόλεμος στη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο τη Γάζα, είναι απίθανο να κλιμακωθεί σε Παγκόσμιο Πόλεμο. Επί του παρόντος δεν είναι ένα σημείο ανάφλεξης μεταξύ των μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων.
«Αλλά οι κίνδυνοι είναι πραγματικοί, γιατί αυτή την στιγμή εκτελείται μια γενοκτονίας στη Γάζα (όπως φοβάται τώρα ένα μεγάλο σώμα ειδικών) όσο και μιας περαιτέρω κλιμάκωσης που περιπλέκει το Ιράν, και εκτοξεύεται στις πετρελαϊκές εστίες του Περσικού Κόλπου χτυπώντας την παγκόσμια οικονομία εκτός.
«Οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει για κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, και ωστόσο επανειλημμένα ενήργησαν με τρόπους που έχουν πλέον αυτό το αποτέλεσμα στην πραγματικότητα ήθελαν ( αυτό υποστηρίζεται σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο).
"Είναι πλέον ευρέως κατανοητό ότι η αποκλιμάκωση απαιτεί από τις ΗΠΑ να τραβήξουν το τέλος της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα. Η μάταιη και επικίνδυνη στρατιωτική ενέργεια κατά των Χούτι αντικατοπτρίζει την άρνηση της Ουάσιγκτον να αποδεχθεί αυτήν την πραγματικότητα."
"Η Δύση πρέπει να δράσει για να αποφύγει τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο"
Dominic Waghorn, συντάκτης διεθνών υποθέσεων του Sky News
"Είμαστε πιθανώς πιο κοντά από ό,τι ήμασταν από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου στον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μην ανησυχείτε. Δεν χρειάζεται ακόμα να εφοδιάζετε το υπόγειο με σφαίρες και φασόλια.
"Τα hotspots είναι πιο η καυτή πατάτα σε όλη την Ευρώπη και ο πόλεμος φαίνεται να πολλαπλασιάζεται. Αλλά οι συναγερμοί που σημαίνουν από στρατηγούς και τρομοκράτες δεν λαμβάνονται υπόψιν.
«Το γεγονός είναι ότι η σύγκρουση με τη Ρωσία μπορεί να αποφευχθεί πλήρως, εάν ο Πούτιν μπορεί να πειστεί ότι δεν υπάρχει περιθώριο να συνεχίσει την τρελή του περιπέτεια στην Ουκρανία.
«Η Ουκρανία αντιμετωπίζει προβλήματα σε αυτόν τον πόλεμο και η περαιτέρω δυτική βοήθεια αναστέλλεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική.
«Αυτό που χρειάζεται το Κίεβο δεν είναι υποθετικές συζητήσεις σχετικά με τη στράτευση. Χρειάζεται οβίδες, και πολλά περισσότερα, και πιο προηγμένα όπλα.
«Απέτυχε να αποτρέψει τον Πούτιν από την ανάμιξη στη Γεωργία το 2008, έτσι το έκανε ξανά στην Κριμαία το 2014 και στη Συρία το 2015. Εάν δεν αποθαρρυνθεί στην Ουκρανία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δοκιμάσει την τύχη του ενάντια σε κράτη μέλη του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, γιατί θα υποθέσει η συμμαχία είναι πολύ τρωτή για να τον σταματήσει.
«Αντί για φανταστικές συζητήσεις για στρατούς πολιτών και εθνική υπηρεσία, οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες της Δύσης πρέπει να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση αυτής της απειλής κατά μέτωπο, να βάλουν το προβάδισμα στο μολύβι του ΝΑΤΟ και να πείσουν τους συμμάχους μας να κάνουν το ίδιο».
«Βρισκόμαστε σε μια προπολεμική εποχή»
Σάιμον Ντίγκινς, στρατιωτικός αναλυτής
«Κατά μια έννοια, βρισκόμαστε πάντα σε έναν «προπολεμικό» κόσμο, καθώς οι πόλεμοι μπορούν να ξεκινήσουν από λανθασμένους υπολογισμούς, από ύβρις ή παρεξηγήσεις καθώς και από εσκεμμένο σχεδιασμό.
«Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες ακούστηκαν κάποια δυνατά βουητά και η αίσθηση ότι οι αναπόφευκτες εντάσεις ενός περίπλοκου κόσμου μπορεί να επιλυθούν μόνο με πόλεμο.
«Τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο, αλλά η εισβολή στην Ουκρανία συγκεκριμένα έδειξε ότι η Ρωσία βλέπει τον πόλεμο ως εργαλείο πολιτικής, ως εργαλείο για να αλλάξει την παγκόσμια τάξη υπέρ της και όχι απλώς ως μέσο άμυνας.
«Η Κίνα επιδιώκει επίσης την επανένωση με την Ταϊβάν και το Ιράν, στην περιοχή του, θέλει τη «θέση του στον ήλιο».
«Αυτό που σημαίνει, εν ολίγοις, είναι ότι το τεκμήριο κατά της χρήσης βίας - που ήταν η βάση για την παγκόσμια τάξη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για οτιδήποτε άλλο εκτός από την άμυνα - έχει χαθεί.
"Ποιος το ξεκίνησε αυτό, είναι, φυσικά, αμφίβολο. Ενώ μπορούμε να δείξουμε το δάχτυλο στη Ρωσία ως αποσταθεροποιητή, οι Ρώσοι επισημαίνουν τόσο την εισβολή στο Ιράκ το 2003 - ως παράνομη χρήση βίας - και επίσης αυτό που θεωρούν ως "δομικό βία» της ανατολικής επέκτασης του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας.
"Η Δύση βλέπει αυτή την επέκταση ως μια φυσική και λογική επιλογή από μεμονωμένα έθνη. Οι Ρώσοι, που θεωρούν τους εαυτούς τους εδώ και καιρό περικυκλωμένο λαό, πιστεύουν ότι χρειάζονται ένα προπύργιο φιλικών, ή τουλάχιστον, συμμορφούμενων χωρών για να προστατεύσουν τη "Μητέρα Ρωσία".
«Αυτή η αποσύνδεση της κοσμοθεωρίας, σε συνδυασμό με την προθυμία για χρήση βίας, είναι που κάνει την κατάσταση στην Ανατολική Ευρώπη τόσο πολύ επικίνδυνη.
"Το τελευταίο στοιχείο είναι πιο άμεσο. Η Ρωσία, τον τελευταίο χρόνο, διπλασίασε τις αμυντικές της δαπάνες: ξοδεύει τώρα το 6% του ΑΕΠ της, ή το ένα τρίτο όλων των κρατικών δαπανών, στον στρατό. Αντίθετα, ξοδεύουμε λίγο περισσότερο από 2 % του ΑΕΠ ή περίπου 4,5% των κρατικών δαπανών.
«Πολλά από αυτά απαιτούνται για να πολεμήσουν στην Ουκρανία, αλλά οι Ρώσοι, πάντα προσαρμοστικοί, χρησιμοποιούν το χωνευτήριο του πολέμου για να μεταρρυθμίσουν, να αναδιαρθρώσουν και να επανοπλίσουν τις δυνάμεις τους.
«Θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός ή κάποιου είδους δυσάρεστο αδιέξοδο - πιθανόν φέτος, σχεδόν σίγουρα μέχρι το επόμενο έτος στην Ουκρανία.
«Στη συνέχεια θα βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν «Νέο Ρωσικό Στρατό», που θα χρησιμοποιηθεί όπου θέλει ο Πρόεδρος Πούτιν - και έχει μια μακρά λίστα «επαναπροσαρμογών» για να διορθώσει αυτό που θεωρεί ως την καταστροφή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.
«Βρισκόμαστε, σίγουρα, σε μια προπολεμική εποχή».
