Η Καθλίν Φόλμπιγκ, 56 ετών σήμερα, είχε κατηγορηθεί πριν από 20 χρόνια για τη δολοφονία των τεσσάρων παιδιών της και είχε κριθεί ως "η χειρότερη μητέρα της Αυστραλίας". Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Νότιας Ουαλίας αποφάνθηκε πρόσφατα ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη φυλάκισή της ήταν "μη αξιόπιστα".
Η 56χρονη έλαβε χάρη και αφέθηκε ελεύθερη από την πολιτειακή κυβέρνηση τον Ιούνιο, έπειτα από 20 χρόνια στη φυλακή. Σύμφωνα με το BBC, η ίδια χαιρέτισε την είδηση της απαλλαγής της από τις κατηγορίες, ωστόσο τόνισε ότι οι αποδείξεις της αθωότητάς της «αγνοήθηκαν και απορρίφθηκαν» για δεκαετίες. «Το σύστημα προτίμησε να με κατηγορήσει παρά να αποδεχτεί ότι μερικές φορές κάποια παιδιά μπορεί να πεθάνουν ξαφνικά και απροσδόκητα», είπε έξω από το δικαστήριο την Πέμπτη. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα naftemporiki.gr
Η περίπτωση της έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές αδικίες της Αυστραλίας. Η υπόθεση αφορούσε τους θανάτους των τεσσάρων βρεφών της, μεταξύ 1989 και 1999, σε ηλικία μεταξύ 19 ημερών και 18 μηνών. Οι εισαγγελείς στη δίκη της ισχυρίστηκαν ότι η ίδια είχε πνίξει τα βρέφη.
Η υπόθεση βασίστηκε σε έμμεσες αποδείξεις – κυρίως στα ημερολόγια της 56χρονης, τα οποία πάντως δεν είχαν εξεταστεί από ψυχολόγους – με τις δικαστικές αρχές να κρίνουν ότι η γυναίκα εμφάνιζε εκρήξεις οργής. Το 2003, καταδικάστηκε σε 40 χρόνια φυλάκισης για τον θάνατο των τεσσάρων παιδιών της. Κατόπιν έφεσης, η ποινή μειώθηκε στα 30 χρόνια, ωστόσο η κ. Φόλμπιγκ δεν κατάφερε να ανατρέψει την καταδίκη της.
Τους προηγούμενους μήνες, μια σημαντική έρευνα για την υπόθεσή της κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν εύλογες αμφιβολίες για την ενοχή της, λόγω επιστημονικών ευρημάτων ότι τα παιδιά της θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει από φυσικά αίτια, εξαιτίας σπάνιων γονιδιακών μεταλλάξεων. Το σύνολο των νέων αποδεικτικών στοιχείων οδήγησε στην απαλλαγή της 56χρονης από όλες τις κατηγορίες την Πέμπτη. Η νομική ομάδα της 56χρονης επιβεβαίωσε ότι τώρα θα ζητήσει αποζημίωση.
Η υπόθεση μαγνήτισε παγκόσμιο ενδιαφέρον, οδηγώντας σε επικρίσεις κατά του νομικού συστήματος της Αυστραλίας, το οποίο καθυστέρησε να απευθυνθεί στην επιστήμη. «Είμαι ευγνώμων που η επιστήμη και η γενετική έδωσαν απαντήσεις για το πώς πέθαναν τα παιδιά μου», είπε η 56χρονη και πρόσθεσε: «Ωστόσο, ακόμη και το 1999 είχαμε νομικές απαντήσεις για να αποδείξουμε την αθωότητά μου. Ελπίζω ότι κανένας άλλος δεν θα χρειαστεί ποτέ να υποστεί αυτό που έχω υποστεί εγώ».