Όταν σε πιάνει λόξυγκας είναι σίγουρα από τα πιο ενοχλητικά πράγματα που μπορούν να σου συμβούν. Αν είσαι σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι τότε σίγουρα θα «πεταχτεί» κάποια θεία ή κάποια γιαγιά και θα σου πει να πιεις συνεχόμενα 10 γουλιές νερό, να φας ψωμί, να κρατήσεις για λίγο την ανάσα σου σα να κάνεις βουτιά στη θάλασσα κλπ κλπ κλπ! Όλα αυτά για έναν λόξυγκα που μπορεί να κρατήσει από κάμποσα δευτερόλεπτα μέχρι και μερικά λεπτά. Αν, όμως, μιλούσαμε για κάτι τέτοιο, ούτε αυτό το κείμενο θα γραφόταν, ούτε ο Τσάρλς Όσμπορν θα έγραφε το όνομά του στην ιστορία. Και τώρα θα ρωτήσετε ποιος είναι ο Τσαρλς Όσμπορν. Σωστό και αυτό. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως δεν έχει καμία σχέση με τον Οζι Όσμπορν. Απλή συνεπωνυμία.
Ο Τσαρλς Όσμπορν είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι ο άνθρωπος που μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως ο άνθρωπος που είχε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια λόξυγκα. Όχι δεν κράτησε ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες... Κράτησε 68 ολόκληρα χρόνια. Η περίεργη ιστορία του ξεκινά στις 13 Ιουνίου 1922. Γεννημένος το 1893, ο Όσμπορν ξεκίνησε να έχει λόξυγκα μετά από ένα περιστατικό στο οποίο... εμπλέκεται ένα γουρούνι. Εκείνη την εποχή, ο νεαρός τότε Τσάρλς, εργαζόταν σε μια φάρμα κοντά στην Ουνιόν της Νεμπράσκα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Κρέμασα ένα γουρούνι 350 λιβρών (σσ: περίπου 159 κιλά!) για σφαγή», είχε είπε ο Όσμπορν στο περιοδικό People το 1982 και πρόσθεσε: «Το σήκωσα και μετά έπεσα κάτω. Δεν ένιωσα τίποτα, αλλά ο γιατρός είπε αργότερα ότι έσπασα ένα αιμοφόρο αγγείο στο μέγεθος μιας καρφίτσας στον εγκέφαλό μου». Ο εν λόγω γιατρός, Terence Anthoney, υπέθεσε ότι η πτώση του Όσμπορν κατέστρεψε μια μικρή περιοχή στον εγκέφαλο που αναστέλλει την απόκριση του λόξυγκα. Κατά μέσο όρο, ο Όσμπορν παρουσίασε 20 έως 40 ακούσιους σπασμούς διαφράγματος ανά λεπτό. Συνολικά, είχε λόξυγκα περίπου 430 εκατομμύρια φορές πριν από το θάνατό του τον Μάιο του 1991 σε ηλικία 97 ετών! Τρομακτικό; Ε, όσο να πεις.
Οι άκαρπες προσπάθειες των γιατρών για ανακούφιση
Αν και ο Όσμπορν ταξίδεψε πολλά χιλιόμετρα για να επισκεφτεί μια σειρά από γιατρούς, κανείς δεν μπορούσε να βρει θεραπεία. Ένας από τους γιατρούς κατάφερε να σταματήσει τον λόξυγκα βάζοντάς στον ασθενή μαζί με οξυγόνο και... μονοξείδιο του άνθρακα! Ο λόξυγκας σταμάτησε για λίγο αλλά και ο Όσμπορν κόντεψε να πεθάνει από το δηλητηριώδες αέριο οπότε για να μην ειπωθεί για την περίπτωσή του το γνωστό «η θεραπεία πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε» εγκατέλειψαν το συγκεκριμένο πλάνο και κάπως έτσι αναγκάστηκε να αρκεστεί στην εκμάθηση μιας τεχνικής αναπνοής που ελαχιστοποιεί τον χαρακτηριστικό ήχο «χικ», που προκαλείται από το ξαφνικό κλείσιμο των φωνητικών χορδών μετά από κάθε ακούσια σύσπαση. Για να καταστείλει τον θόρυβο, ο Όσμπορν έπρεπε να εισπνέει ανάμεσα στα «χικ»! Στην πραγματικότητα, λοιπόν, κανείς γιατρός δεν κατάφερε να περιορίσει έστω λόξυγκα. Αυτό που κατάφεραν ήταν να μην ακούγεται!
Ο Ali Seifi , νευροχειρουργός στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Σαν Αντόνιο, ο οποίος, σύμφωνα με το smithsonianmag.com, εφηύρε μια συσκευή που ανακουφίζει αμέσως από τον λόξυγγα, θεωρεί ότι ο Όσμπορν υπέστη ελαφρύ τραυματισμό στα πλευρά κατά το ατύχημα του 1922. Τα κάτω πλευρά συνδέονται με το διάφραγμα, έναν μυ ανάμεσα στο στήθος και την κοιλιά που συστέλλεται για να δημιουργήσει λόξυγκα. Ένα κατεστραμμένο διάφραγμα μπορεί να ευθύνεται για τον ατελείωτο λόξυγκα, υποστήριζε ο νευροχειρουργός ο οποίος δεν απέκλειε το ενδεχόμενο, ο Όσμπορν, να χτύπησε το κεφάλι του κατά την πτώση και να έπαθε εγκεφαλικό.
Όπως είπε η Diana Greene-Chandos, νευρολόγος στο Wexner Medical Center του Οχάιο ο παρατεταμένος, επώδυνος λόξυγκας που εμφανίζεται από το πουθενά μπορεί να είναι σημάδι εγκεφαλικού, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με συμπτώματα όπως πόνος στο στήθος και ζάλη. Παρά τις προσπάθειες πολλών επιστημόνων, πάντως, έναν αιώνα μετά την έναρξη του λόξυγκα που έμεινε στην ιστορία, θεραπεία για τον «δυσεπίλυτο λόξυγκα», όπως τον ονομάζουν οι επιστήμονες ο οποίος δεν είναι τόσο σπάνιος όσο νομίζουμε αφού επηρεάζει 1 στους 100.000 ανθρώπους.
Ο λόξυγκας σταμάτησε και ο Όσμπορν πέθανε μερικούς μήνες μετά
Το 1978, ο Όσμπορν - ο οποίος τότε είχε λόξυγκα για 56 χρόνια – είχε πει στο Associated Press (AP) ότι «θα έδινα ό,τι είχα στον κόσμο, αν μπορούσα να τον ξεφορτωθώ. Δεν ξέρω πώς θα ήταν να μην τον είχα. Πονάω όλη την ώρα».
Εκείνη η συνέντευξη ήταν που έδωσε τεράστια δημοσιότητα στον Όσμπορν ο οποίος άρχισε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις σε διάφορα show, ενώ καταγράφηκε και στα ρεκόρ Γκίνες. Η δημοσιότητα αυτή, έκανε πολλούς ανθρώπους να του στέλνουν επιστολές, προτείνοντας του, διάφορες «θεραπείες». Τις δοκίμασε όλες. Καμία, όμως, δεν του πρόσφερε κάτι περισσότερο από μικρά διαλείμματα.
Ο Όσμπορν, δεδομένων των συνθηκών έζησε μια φυσιολογική ζωή. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε οκτώ παιδιά ενώ έβγαζε τα προς το ζην πουλώντας γεωργικά μηχανήματα και πουλώντας ζώα σε δημοπρασίες. Για άγνωστους λόγους, ο λόξυγκας του Όσμπορν σταμάτησε ξαφνικά το 1990. Πέθανε περίπου ένα χρόνο αργότερα, τον Μάιο του 1991, μετά από λίγους μήνες χωρίς λόξυγκα.