Έναν άνθρωπο που έζησε πριν 30.000 χρόνια στην Αίγυπτο κατάφεραν να απεικονίσουν τρισδιάστατα και ψηφιακά επιστήμονες από τη Βραζιλία, θέλοντας να συμβάλλουν στην έρευνα για την ανθρώπινη εξέλιξη.
Σύμφωνα με το Live Science, το 1980, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα λείψανα ενός άνδρα στο Nazlet Khater 2, έναν αρχαιολογικό χώρο στην κοιλάδα του Νείλου.
Η ανθρωπολογική ανάλυση έδειξε ότι ο άνδρας ήταν μεταξύ 17 έως 29 ετών και όταν πέθανε, είχε ύψος 1,60 μέτρα και αφρικανική καταγωγή. Λίγα ήταν γνωστά γι’ αυτόν, πλην του ότι θάφτηκε δίπλα σε ένα πέτρινο τσεκούρι.
Ο συγκεκριμένος σκελετός είναι το παλαιότερο δείγμα Homo Sapiens που βρέθηκε στην Αίγυπτο, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 22 Μαρτίου.
Η ομάδα Βραζιλιάνων ερευνητών δημιούργησε ψηφιακά μία ρεαλιστική απεικόνιση του προσώπου του άντρα, χρησιμοποιώντας δεκάδες εικόνες από το σημείο που βρέθηκε ο σκελετός.
Aρχαιολόγος εξήγησε ότι τα περισσότερα οστά του σκελετού ήταν διατηρημένα. Ωστόσο, έλειπαν ορισμένα μέρη, όπως τα πλευρά, τα χέρια, μέρος της δεξιάς και της αριστερής κνήμης και οι πατούσες. Όπως διευκρίνισε όμως, η κύρια δομή για την προσέγγιση του προσώπου, δηλαδή το κρανίο του άντρα, διατηρήθηκε καλά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι έλειπε μέρος του κρανίου, οπότε χρησιμοποίησαν σημεία δεδομένων από υπολογιστικές τομογραφίες (CT) και αντικατοπτρίζουν την αντίθετη πλευρά του κρανίου.
Έτερος ερευνητής δήλωσε ότι το κρανίο έχει σύγχρονη δομή . Ωστόσο, ένα μέρος του διαθέτει αρχαϊκά χαρακτηριστικά, όπως είναι το σαγόνι, που είναι πιο στιβαρό απ’ αυτό των σύγχρονων αντρών. Ο Cícero Moraes παραδέχθηκε ότι εντυπωσιάστηκε από τη δομή του κρανίου και είχε την περιέργεια για το πώς θα φαίνονταν.
Με την ψηφιακή σύνδεση των εικόνων, οι ερευνητές δημιούργησαν δύο εικονικές τρισδιάστατες εικόνες του άντρα. Η πρώτη ήταν μια ασπρόμαυρη εικόνα με τα μάτια κλειστά σε ουδέτερη κατάσταση. Η δεύτερη ήταν πιο καλλιτεχνική προσέγγιση, όπου ο νεαρός άντρας είχε ανακατωμένα σκούρα μαλλιά και κομμένα γένια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Αίγυπτος εντάσσεται στη νέα τράπεζα του μπλοκ BRICS
H προσέγγιση του προσώπου, εξηγούν οι επιστήμονες, δεν λειτουργεί όπως οι ταινίες του Χόλιγουντ, όπου το τελικό αποτέλεσμα είναι 100% συμβατό με την πραγματικότητα. Οι επιστήμονες προσεγγίζουν το πρόσωπο με τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα. Η δουλειά που προκύπτει είναι μια πολύ απλή δομή. «Ωστόσο, είναι πάντα σημαντικό να εξανθρωπίζουμε το πρόσωπο του ατόμου όταν δουλεύουμε με ιστορικούς χαρακτήρες, καθώς, συμπληρώνοντας τη δομή με μαλλιά και χρώματα, η ταύτιση με το κοινό θα είναι μεγαλύτερη, προκαλώντας το ενδιαφέρον και — ποιος ξέρει — την επιθυμία να μελετήσει περισσότερο» πρόσθεσε.
Με τις εικόνες τους, οι ερευνητές ελπίζουν ότι η προσέγγιση αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν καλύτερα πώς έχουν εξελιχθεί οι άνθρωποι με την πάροδο του χρόνου. «Το γεγονός ότι αυτό το άτομο είναι άνω των 30.000 ετών το καθιστά σημαντικό για την κατανόηση της ανθρώπινης εξέλιξης», εξηγούν.
