Στην κορυφή του Mauna Loa βρίσκεται ένας πύργος αλουμινίου ύψους 37 μέτρων, ο οποίος για περισσότερα από 60 χρόνια μετράει σχεδόν κάθε ώρα και κάθε μέρα τα αυξανόμενα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα. Αυτές οι μετρήσεις που αποτελούν ρεκόρ, ονομάζονται «Καμπύλη Keeling» και θεωρείται πως «έχουν δημιουργήσει ολόκληρες καριέρες», τόσο γιατί περιέχουν τα περισσότερα καταγεγραμμένα στοιχεία σε πραγματικό χρόνο σε βάθος δεκαετιών, όσο και γιατί απέδειξαν τις επιπτώσεις από την ανθρώπινη δραστηριότητα στο περιβάλλον.
Όλα αυτά όμως, σταμάτησαν στις 28 Νοεμβρίου με την έκρηξη του ηφαιστείου, αφού η λάβα διέκοψε την ηλεκτροδότηση του σταθμού. Οι New York Times λοιπόν, παραθέτουν τα ιστορικά στοιχεία για τη δημιουργία αυτού του σταθμού, όσο και τον τρόπο με τον οποίο απέδειξε ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επιβλαβής για το περιβάλλον και σε μεγαλύτερο βαθμό, από όσο νόμιζαν αρκετοί.
Τι είναι η «Καμπύλη Keeling»
Ο γεωχημικός Charles David Keeling στα τέλη της δεκαετίας του 1950 αναπτύσσει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται μετρήσεις των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα και μάλιστα σε μια εποχή που η βιομηχανία αρχίζει να βρίσκεται σε άνθιση και φαίνεται πως θα αναπτυχθεί περαιτέρω τις επόμενες δεκαετίες. Έτσι, το 1958 διεξάγεται το πρόγραμμα Scripps Institution of Oceanography με στόχο να καταγράψει τη μέση συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα και δείχνει ότι για κάθε ένα εκατομμύριο σωματίδια αέρα, τα 313 από αυτά είναι μόρια διοξειδίου του άνθρακα.
Ο πρώτος σταθμός στήνεται στην κορυφή του Mauna Loa και με την πάροδο του χρόνου, δείχνει μια πριονωτή γραμμή που αυξάνεται συνεχώς προς τα πάνω, με τους επιστήμονες να θεωρούν ότι φαίνεται το αποτύπωμα της ανθρώπινης δραστηριότητας στο περιβάλλον.
Παρόλα αυτά, τα 60 χρόνια λειτουργίας του πρόκειται να διακόψει τρεις φορές τη λειτουργία του. Η πρώτη είναι το 1964 για τρεις μήνες λόγω περικοπών του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, η δεύτερη το 1984 εξαιτίας έκρηξης του ηφαιστείου με τη διακοπή να διαρκεί για λίγο περισσότερο από ένα μήνα και η τρίτη διακοπή γίνεται στις 28 Νοεμβρίου του 2022, πάλι από έκρηξη.
Οι θεωρίες που καταρρίφθηκαν και το μέλλον
Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε ο παραπάνω επιστημονικός σταθμός, μέχρι και σήμερα, έχει διαμορφώσει τις περισσότερες από τις θεωρίες που αφορούν την κλιματική αλλαγή, εφόσον πρώτα κατέρριψε απαρχαιωμένες απόψεις.
Αρχικά, η επιστημονική κοινότητα πίστευε ότι ωκεανοί και τα δάση απορροφούσαν ένα σημαντικό μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την καύση των ορυκτών καυσίμων. Όμως σύμφωνα με την Maureen E. Raymo, διευθύντρια του Γήινου Παρατηρητηρίου Lamont-Doherty στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, κάτω από το ήμισυ της ποσότητας που εκπέμπουν οι άνθρωποι αποθηκεύεται στη φύση, με το ένα τέταρτο να καταλήγει στις θάλασσες και το άλλο ένα τέταρτο στα φυτά με τα δάση.
Μάλιστα, ο Δρ Sweeney αναφέρει πως καταγράφηκε ότι η μεγαλώνει η διαφορά μεταξύ των ψηλών και των χαμηλών των εποχιακών ταλαντώσεων. Δηλαδή θεωρείται ότι η καλλιεργητική περίοδος στο βόρειο ημισφαίριο ξεκινά νωρίτερα μέσα στο έτος, επειδή οι υψηλότερες θερμοκρασίες λιώνουν το χιόνι και τα δέντρα μεγαλώνουν φύλλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα δάση και οι ωκεανοί να απορροφούν νωρίτερα από όσο έπρεπε το διοξείδιο του άνθρακα, κάτι που σημαίνει όμως και αρκετά μικρότερες ποσότητες.
Πλέον, τα επίπεδα του διοξειδίου έχουν κορυφωθεί γύρω στα 421 σωματίδια ανά εκατομμύριο, τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σε τουλάχιστον 4 εκατομμύρια χρόνια. Χαρακτηριστικά, το 2021 παρά τα lockdown, που είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και της καύσης ορυκτών, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανήλθαν συνολικά σε 36,3 δισεκατομμύρια τόνους, το υψηλότερο επίπεδο στην ιστορία.
Έτσι, χωρίς δραστικές μειώσεις στις εκπομπές, οι επιστήμονες θεωρούν πως η θερμοκρασία του πλανήτη θα ανέβει 2,9 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100 και όχι 2,1 όπως περίμεναν. Αυτό ξεπερνάει κατά πολύ το στόχο που τέθηκε στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα το 2015 και είναι περισσότερο από το όριο που έχουν θέσει η επιστήμονες για την αύξηση των κλιματικών καταστροφών.