Λάτρεις των προσομοιώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξαν την καταστροφή που θα προκαλούσε μία πυρηνική βόμβα 100 μεγατόνων, εάν έπεφτε στο Κίεβο.
Τι θα Γινόταν;
Το αποτέλεσμα ενός ακριβούς χτυπήματος μίας πυρηνικής κεφαλής 100 μεγατόνων στο κέντρο του Κιέβου θα ήταν απόλυτα καταστροφικό. Η υπολογιζόμενη ζώνη καταστροφής της πυρηνικής βόμβας, χωρίς καν να λάβουμε υπόψη τις επιδράσεις δευτερευόντων παραγόντων της πυρηνικής έκρηξης, είναι περίπου 65 χιλιόμετρα. Εννοείται, πως όποιο αντικείμενο βρίσκονταν μέσα σε αυτήν την ζώνη, θα δέχονταν ολέθριες επιπτώσεις.
Δεδομένου του πληθυσμού που ζει στο Κίεβο και γενικά στην ζώνη καταστροφής της πυρηνικής βόμβας, ο αριθμός των θυμάτων μίας τέτοιας επίθεσης θα έφτανε περίπου τους 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Ακαριαία θα ήταν και η επιρροή που θα δέχονταν οι γειτονικές στην Ουκρανία περιοχές, όπως η περιοχή του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ και μέρος της Λευκορωσίας.
Μέχρι στιγμής έχει δημιουργηθεί στον κόσμο μόνο μία πυρηνική βόμβα, η οποία είχε εξοπλιστεί με τον ίδιο περίπου βαθμό πυρηνικού φορτίου. Και μιλάμε φυσικά για την Βόμβα Τσαρ, το καταστροφικότερο πυρηνικό όπλο που έχει δει ο κόσμος και σίγουρα ένα από τα πιο ριψοκίνδυνα εγχειρήματα της Σοβιετικής Ένωσης. Για να συγκρίνετε, η ισχύς όλων των πυρηνικών κεφαλών που μεταφέρει ο σημερινός διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Sarmat των Ρώσων είναι 8 μεγάτονοι.
Για ευνόητους λόγους, η χρήση μίας τέτοιας πανίσχυρης πυρηνικής βόμβας εναντίον της Ουκρανίας προβάλλεται μόνο για σκοπούς προσομοίωσης. Ωστόσο, να αναφέρουμε πως στο σύντομο μέλλον, το υποβρύχιο πυρηνικό drone Poseidon της Μόσχας μπορεί να εμφανιστεί στο οπλοστάσιο της χώρας. Το όπλο αυτό αναμένεται να έχει πυρηνικό φορτίο περίπου 100 μεγατόνων.
"Ποσειδώνας": Η Σύγχρονη Μορφή της Βόμβας Τσαρ;
Για όσους δεν ξέρετε τι είναι το πρωτότυπο εγχείρημα των Ρώσων, να σας ενημερώσουμε πως πρόκειται για ένα νέο ρωσικό μη επανδρωμένο υποβρύχιο όχημα (UUV) με πυρηνικό σύστημα προώθησης και πυρηνική κεφαλή. Ουσιαστικά, το Poseidon είναι μία αυτόνομη πυρηνική τορπίλη με απεριόριστο βεληνεκές.
Η ανάπτυξή του ξεκίνησε υπό την διοίκηση της Σοβιετικής Ένωσης, το έτος 1989. Τα τελευταία χρόνια όμως (από το 2015 έχουμε πληροφορίες επαναφοράς του προγράμματος) φαίνεται πως η ιδέα συνεχίστηκε, αν και οι Δυτικοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
