Η χαρίσα, που εξάγεται σε πολλές χώρες, παρασκευάζεται με βάση τις αποξηραμένες στον ήλιο πιπεριές, φρέσκα μπαχαρικά και ελαιόλαδο, το οποίο βοηθά στην συντήρηση και αμβλύνει την καυτερή γεύση.
«Χρησιμοποιείται ως καρύκευμα, ως συστατικό, ακόμη και ως αυτοτελές πιάτο. Η χαρίσα είναι γνωστή σε ολόκληρη την τυνησιακή επικράτεια, όπου παρασκευάζεται και καταναλώνεται, κυρίως στις περιοχές όπου καλλιεργείται η πιπεριά. Θεωρείται στοιχείο της εθνικής γαστρονομικής ταυτότητας και παράγοντας κοινωνικής συνοχής. Παρασκευάζεται και καταναλώνεται σε ολόκληρη την τυνησιακή επικράτεια και θεωρείται στοιχείο που ενώνει την χώρα» αναφέρεται στον φάκελο της υποψηφιότητας της Τυνησίας.
Η σύμβαση για την διάσωση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς προωθεί τη διαφύλαξη της γνώσης και της τεχνογνωσίας που είναι αναγκαία στην παραδοσιακή χειροτεχνία. Εργαλείο της πολιτιστικής διπλωματίας, ανταμείβει «τις πολιτισμικές πρακτικές που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, όπως οι προφορικές παραδόσεις, οι τέχνες του θεάματος, οι κοινωνικές πρακτικές, τα τελετουργικά και οι γιορτινές εκδηλώσεις ή ακόμη οι γνώσεις και οι πρακτικές που σχετίζονται με την φύση και την οικουμένη».
Ο κατάλογος της άυλης κληρονομιάς της ανθρωπότητας περιλαμβάνει σήμερα περισσότερα από 530 στοιχεία, τα 72 από τα οποία χρειάζονται επείγοντα μέτρα διαφύλαξης.
