''Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακήρυξε την Παρασκευή «τέσσερις νέες περιοχές της Ρωσίας», αποτελούμενες από δύο φιλορωσικές «δημοκρατίες» το Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ στα ανατολικά της Ουκρανίας, μαζί με τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα στο νότο'', γράφει σε άρθρο της η Ρωσίδα καθηγήτρια Diana Galeeva, στην ιστοσελίδα eurasiareview.com.
Μια εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε αυτές τις περιοχές, ξεκίνησε μια μερική κινητοποίηση από τη ρωσική ηγεσία, καλώντας 300.000 εφέδρους με στρατιωτική εμπειρία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ ο Πούτιν εκφωνούσε την ομιλία του στο Κρεμλίνο την Παρασκευή, δηλώνοντας ότι οι κάτοικοι αυτών των περιοχών είχαν κάνει την επιλογή τους, οι πρώτοι Ρώσοι πολίτες που κλήθηκαν λόγω αυτής της μερικής κινητοποίησης έφτασαν σε μία από τις δημοκρατίες - το Ντόνετσκ. Τι σημαίνει αυτή η κινητοποίηση για τη σύγκρουση; Αυτή η απόφαση θα κλιμακώσει σε γενικές γραμμές τον πόλεμο;
Πως αντέδρασε ο Ζελένσκι
Και συνεχίζει η καθηγήτρια, επίσης την Παρασκευή, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι τόνισε ότι η Ουκρανία υποβάλλει αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ με εσπευσμένο τρόπο. Πριν από τις ψηφοφορίες σε Ντόνετσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα, ο Ζελένσκι είπε ότι ο διάλογος με τη Ρωσία θα ήταν αδύνατος μετά τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων. Νωρίτερα, ο Ζελένσκι ανέφερε επίσης ότι αναμενόταν ένα όγδοο κύμα κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας και ότι ήθελε η Δύση να αυξήσει τη στρατιωτική της βοήθεια ως απάντηση σε αυτά τα «ψεύτικα δημοψηφίσματα».
Πως αντέδρασε ο Μπάιντεν
Στην συνέχεια αναφέρεται στις δηλώσεις του Μπάιντεν: Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν σχολίασε ότι οι ΗΠΑ θα σέβονται πάντα τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της Ουκρανίας και θα υποστηρίζουν τις προσπάθειες του Κιέβου να ανακτήσει τον έλεγχο των εδάφων τους, τόσο στρατιωτικά όσο και διπλωματικά. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ επιβεβαίωσε επίσης την επόμενη δόση στρατιωτικής βοήθειας συνολικού ύψους 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και υπέγραψε νομοσχέδιο που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο και διέθεσε άλλα 12 δισεκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Σαφώς, η μερική κινητοποίηση από τη μια πλευρά και η αναμενόμενη περαιτέρω υποστήριξη από την άλλη θα κλιμακώσει τον πόλεμο περισσότερο.
Είναι έτοιμοι οι Ρώσοι να υπερασπιστούν αυτά τα «νέα» εδάφη
Από μια οπτική γωνία, αυτό το σενάριο φαίνεται ξεκάθαρο, αλλά υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να ληφθεί υπόψη: Η ετοιμότητα των Ρώσων να υπερασπιστούν αυτά τα «νέα» εδάφη. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να εκφράσουν οι άνθρωποι τη θέση τους, με κάποιους να στοχεύουν να σταματήσουν την κινητοποίηση. Για παράδειγμα, ένας κάτοικος του Ουστ-Ιλίμσκ στην περιοχή του Ιρκούτσκ πυροβόλησε εναντίον ενός στρατιωτικού γραφείου.
Μια μέρα νωρίτερα, αυθόρμητες διαδηλώσεις κατά της μερικής κινητοποίησης, με επικεφαλής γυναίκες, ξέσπασαν στη Μαχατσκάλα. Γυναίκες με χιτζάμπ συνωστίστηκαν και φώναζαν «Όχι στον πόλεμο». Την επόμενη μέρα, οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν, με τους κατοίκους του Khasavyurt και της Makhachkala να βγαίνουν στους δρόμους.
Ενώ οι γυναίκες στο Νταγκεστάν προσπαθούσαν να σώσουν τους γιους και τους συζύγους τους από το να κληθούν, οι άνδρες από άλλες περιοχές απλώς εγκατέλειπαν τη χώρα. Ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας Vyacheslav Volodin πρότεινε μάλιστα να παραλάβουν τα αυτοκίνητα που είχαν εγκαταλείψει στα σύνορα όσοι είχαν εγκαταλείψει τη Ρωσία λόγω της απειλής κινητοποίησης και να τα δώσουν σε οικογένειες στρατιωτικών. Σύμφωνα με πληροφορίες, λόγω μιας τέτοιας μαζικής μετανάστευσης, η Φινλανδία, το πιο κοντινό έθνος στην Αγία Πετρούπολη, έκλεισε τα σύνορά της στους Ρώσους.
Το γενικό περιβάλλον στη Ρωσία είναι ένα περιβάλλον φόβου και αβεβαιότητας
Το γενικό περιβάλλον στη Ρωσία είναι ένα περιβάλλον φόβου και αβεβαιότητας. Κανείς δεν περίμενε ότι ο πόλεμος θα περιλάμβανε περαιτέρω φάσεις μερικής κινητοποίησης. Ο κόσμος αναμένει τώρα ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και ότι αυτή η μερική κλήση θα οδηγήσει σε περαιτέρω κινητοποίηση. Οι Ρώσοι κατανοούν επίσης τις συνέπειες εάν η χώρα τους υποστεί περαιτέρω στρατιωτικές αποτυχίες - ότι ο πόλεμος μπορεί να φτάσει σε «πραγματικά» ρωσικά εδάφη. Υπάρχουν επίσης οι πυρηνικές απειλές που έχουν γίνει κοινή συζήτηση στην καθημερινή ζωή και την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης.
Δεν είναι έτοιμοι να πάνε στον πόλεμο
Ταυτόχρονα, είναι ξεκάθαρο ότι οι Ρώσοι άνδρες του 21ου αιώνα δεν είναι έτοιμοι να πάνε στον πόλεμο. Ήταν πιο εύκολο να υποστηρίξουμε την «ειδική επιχείρηση» στην Ουκρανία μέσω των μέσων ενημέρωσης ή να δείξουμε ουδετερότητα στη χώρα, αλλά όχι να πάμε σε πόλεμο. Είναι ίσως μόνο ο επικεφαλής της Τσετσενίας, Ραμζάν Καντίροφ, που δήλωσε με ενθουσιασμό ότι η δημοκρατία «εκπλήρωσε υπερβολικά κατά 254 τοις εκατό» την κινητοποίησή της. Αυτή η δημοκρατία έχει μια ισχυρή ιστορία στρατιωτικών δραστηριοτήτων λόγω των δύο πολέμων της Τσετσενίας. Αλλά, γενικά, έχοντας επίγνωση του ρωσικού περιβάλλοντος, οι περισσότεροι περίμεναν ένα σενάριο παρόμοιο με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, όχι τις τρέχουσες εξελίξεις του πολέμου το 2022.
Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι η στήριξη στην πολιτική κινητοποίησης μπορεί να είναι μια αναποτελεσματική στρατηγική κίνηση του Κρεμλίνου. Αντίθετα, η χρήση στρατιωτικών δυνάμεων που υπάρχουν ήδη, όπως η Ομάδα Βάγκνερ, η οποία χρησιμοποιήθηκε στη Συρία ή τη Λιβύη, ή άλλους στρατιωτικούς πληρεξουσίους, μεταξύ άλλων από τη Μέση Ανατολή, για να πολεμήσουν για τη Ρωσία θα έφερνε πιο αποτελεσματικά. Οι σύγχρονοι Ρώσοι, σε αντίθεση με τους παππούδες τους, πιθανότατα θα προτιμούσαν να εργαστούν σκληρότερα υπό τις συνεχιζόμενες κυρώσεις παρά να πάνε στον πόλεμο. Κατά συνέπεια, πληρεξούσιοι και δυνάμεις άλλων χωρών, που μπορούν να πληρωθούν, μπορεί να είναι μια καλύτερη λύση για το Κρεμλίνο.
