ην ώρα που ο Βλαντίμιρ Πούτιν δηλώνει έτοιμος αν χρειαστεί να πατήσει το κουμπί και να βάλει τον πλανήτη σε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια το τέλος της οποίας είναι δεδομένο πως θα έχει αλλάξει για πάντα τον πλανήτη, είναι, τουλάχιστον, ανατριχιαστική η χρονική συγκυρία της απόκτησης από την ΕΣΣΔ της πρώτης της ατομικής βόμβας. Η ανακοίνωση του Ιωσήφ Στάλιν «έσπασε» το πυρηνικό μονοπώλιο των ΗΠΑ και, πλέον, ο τρόμος που προκαλεί η πιθανότητα να προκληθεί ένας πυρηνικός πόλεμος, είχε πάρει σάρκα και οστά.
Η «κούρσα» για την απόκτηση των πυρηνικών
Με τη ρίψη των δυο ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι από τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να έπεσε και επίσημα η αυλαία του μεγαλύτερου πολέμου που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα, ωστόσο, ξεκίνησε μια «κούρσα» για το ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει την πυρηνική κυριαρχία των ΗΠΑ. Η μόνη χώρα που, εκείνη την εποχή, θα μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο ήταν η κραταιά Σοβιετική Ένωση του Ιωσήφ Στάλιν. Μετά το τέλος το Β Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου. Ακόμα και σήμερα οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει αν ο Ψυχρός Πόλεμος προκλήθηκε από την ανάγκη της ΕΣΣΔ να «απαντήσει» στις ΗΠΑ και να σπάσει το πυρηνικό τους μονοπώλιο ή η κούρσα της απόκτησης πυρηνικών όπλων ήταν αυτή που προκάλεσε τον Ψυχρό Πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι δεδομένο και ιστορικά αποδεδειγμένο πως ΗΠΑ και ΕΣΣΔ είχαν ξεκινήσεις τις προσπάθειες τους να φτιάξουν πυρηνικό οπλοστάσιο πολύ πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι δυο ατομικές βόμβες σε ισάριθμες πόλεις της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 1945 και ενώ ήταν δεδομένο πως σύντομα ο Αυτοκράτορας Χιροχίτο θα αναγκαζόταν να παραδοθεί, εκλήφθηκε από τον Ιωσήφ Στάλιν ως «εκβιασμός» από τη Δύση. Ο Σοβιετικός ηγέτης πως ουσιαστικά οι ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ήταν μια ενέργεια εκφοβισμού της χώρας του και συνιστούσε θανάσιμη απειλή για αυτή. Έτσι μόλις 11 ημέρες μετά την έκρηξη της δεύτερης ατομικής βόμβας, στις 20 Αυγούστου του 1945, ο Στάλιν δημιούργησε μια ειδική επιτροπή που είχε ως μοναδικό της έργο να «τρέξει» το πρόγραμμα που θα «έδινε» στην ΕΣΣΔ την πρώτη της ατομική βόμβα. Για να σιγουρέψει πως η δουλειά θα... γίνει, τοποθέτησε ως επικεφαλής τον αδίστακτο Λαβρέντι Μπερία. Ο Στάλιν παραχώρησε στην επιτροπή έκτακτες εξουσίες, μπόλικο χρήμα, ζήτησε απόλυτη μυστικότητα, έδωσε τις καλύτερες εγκαταστάσεις που είχε τότε η χώρα, τα καλύτερα κρατικά στελέχη, επιφανείς πυρηνικούς επιστήμονες και πολλά άλλα. Φοβούμενος πως μπορεί οι ΗΠΑ να επιτεθούν στην ΕΣΣΔ με πυρηνικά όπλα, μέσα στα επόμενα χρόνια ο Στάλιν ακολούθησε μια πιο μετριοπαθή πολιτική προκειμένου να μην προκαλεί την Ουάσινγκτον.
Τελικά, τον Αύγουστο του 1949 η ΕΣΣΔ έκανε την πρώτη επιτυχημένη δοκιμή της δικής της ατομικής βόμβας η οποία ήταν ίδια με εκείνη των ΗΠΑ. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως η κατασκοπεία είχε... πάει σύννεφο. Μέσα στα επόμενα δυο χρόνια η Σοβιετική απέκτησε μια ακόμα ατομική βόμβα αλλά ο Στάλιν ένιωσε πως μπορεί να ανακοινώσει πως και η χώρα του πλέον διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο μόλις το 1951, μια ημέρα σαν σήμερα.
Όσο για το κλίμα που επικρατούσε; Τα όσα έγραφε στο ρεπορτάζ της, η εφημερίδα «Τα Νέα», είναι ενδεικτικά και οι συγκρίσεις με το σήμερα, ανατριχιαστικές: «Ο στρατάρχης Στάλιν εδήλωσεν ότι δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία για να φοβήται τις ότι υφίσταται απειλή διά την ασφάλειαν των Ηνωμένων Πολιτειών: ''Οι ηγέται των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, δεν είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν ότι η Σοβιετική Ένωσις δεν είναι μόνον εναντίον της χρησιμοποιήσεως των ατομικών όπλων, αλλά είναι επίσης κεκηρυγμένη υπέρ της απαγορεύσεως της συνεχίσεως της παραγωγής των. Ως είναι γνωστόν η Σοβιετική Ένωσις πολλάκις εζήτησε την απαγόρευσιν του ατομικού όπλου, αλλά εις εκάστην περίπτωσιν αντεμετώπισε την άρνησιν των Δυνάμεων του Ατλαντικού συνασπισμού. Τούτο σημαίνει ότι εις περίπτωσιν επιθέσεως των Ηνωμένων Πολιτειών θα κάμουν χρήσιν της ατομικής βόμβας''»!
Ο κατάσκοπος που έκανε τη «βρόμικη» δουλειά
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η ατομική βόμβα της ΕΣΣΔ ήταν ίδια με την αντίστοιχη των ΗΠΑ και αυτό γιατί η κατασκοπία είχε... πάει σύννεφο. Υπεύθυνος ήταν ο Εμίλ Κλάους Φούκς. Κορυφαίος, Γερμανός φυσικός και κορυφαίος κατάσκοπος όπως αποδείχθηκε. Ο Φουκς είχε ειδίκευση στην πυρηνική φυσική και αρχικά δούλεψε για λογαριασμό των Βρετανών οι οποίοι ήθελαν να αποκτήσουν τη δική τους ατομική βόμβα. Ήδη από εκείνη την εποχή (1941) είχε αρχίσει να συνεργάζεται με τους Σοβιετικούς, χρησιμοποιώντας το κωδικό όνομα «Rest» και με σύνδεσμό του τον σοβιετικό στρατιωτικού ακολούθου στο Λονδίνου, του «Αλέξανδρου».
Ο Φουκς συμμετείχε στο περίφημο «σχέδιο Μανχάταν» στο οποίο συμμετείχαν 42.000 άνθρωποι από 19 πολιτείες των ΗΠΑ και όχι μόνο. Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους βρισκόντουσαν 10 κορυφαίοι επιστήμονες που είχαν τη βοήθεια 6.000 συνεργατών τους. Όλοι αυτοί κλείστηκαν σε ένα εργαστήριο στο Λος Άλαμος στο Νέο Μεξικό, υπό Δρακόντεια μέτρα Ασφαλείας. Ο Φουκς αποκτά θέση – κλειδί μέσα στο πρόγραμμα και κάθε πληροφορία που μαθαίνει, «φεύγει» αμέσως για τη Μόσχα! Ο Φούκς έδινε τα πάντα στους Σοβιετικούς αλλά και πάλι οι ΗΠΑ κατάφεραν και έφτασαν πρώτες στην κατασκευή. Παρ' όλα αυτά η ΕΣΣΔ γλίτωσε χρόνο και χρήμα.
Στις 16 Ιουνίου 1946 ο Φουκς επέστρεψε στην Αγγλία για ν’ αναλάβει μια σπουδαία θέση στο Κέντρο Ατομικών Ερευνών του Χάργουελ, θεωρούσε πως, πλέον, δεν υπήρχε κίνδυνος να αποκαλυφθεί η διπλή του ταυτότητα, ωστόσο, η Inteligence Service είχε διαφορετική άποψη. Συνελήφθη 2 Φεβρουαρίου του 1950, από τη Μ15. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών, ύστερα από δίκη που διήρκεσε 90 λεπτά. Μετά την αποφυλάκισή του κατέφυγε στην Ανατολική Γερμανία. Λίγο πριν βγει από τη φυλακή, τον επισκέφθηκαν Βρετανοί, Καναδοί και Αμερικανοί πράκτορες για να του ζητήσουν να εργαστεί ως πράκτορας για λογαριασμό τους. Εκείνος αρνήθηκε και χρόνια αργότερα βοήθησε τους Κινέζους επιστήμονες να φτιάξουν για λογαριασμό της Κίνας την επόμενη ατομική βόμβα!
