Ο Penguin (Πιγκουίνος) αποτελεί ένα προϊόν της νορβηγικής αμυντικής εταιρείας Kongsberg, η οποία έχει αποκτήσει πρόσφατα διεθνή φήμη για την παραγωγή του πυραύλου NSM (Naval Strike Missile). Ο νέος αντιπλοϊκός πύραυλος πέμπτης γενιάς της εταιρείας αποτελεί στην πραγματικότητα τον διάδοχο ενός άλλου ιδιαίτερου όπλου ίδιας κλάσης, του πυραύλου Penguin. Για να ρίξουμε λοιπόν μία ματιά στο όπλο που αντικατέστησε ο διάσημος NSM.
Ένας Ξεχωριστός Αντιπλοϊκός Πύραυλος
Ο Penguin είναι ένας συμπαγής και ελαφρύς αντιπλοϊκός πύραυλος (AShM). Δεν προαναφέραμε τυχαία πως ο πύραυλος είναι ιδιαίτερος, μιας και έχει ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό για την κλάση του. Στην πραγματικότητα οι Νορβηγοί σχεδίασαν τον Penguin ειδικά για εκτόξευση από ελικόπτερα και μικρές πυραυλακάτους. Βέβαια, κάποια μοντέλα μπορούν να εκτοξευθούν και από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό που τον κάνει να διαφέρει από παρόμοια όπλα είναι το γεγονός πως ο "Πιγκουίνος" αποτελεί τον πρώτο αντιπλοϊκό πύραυλο του ΝΑΤΟ με σύστημα πλοήγησης υπέρυθρων.
Οι περισσότεροι αντιπλοϊκοί πύραυλοι, όπως για παράδειγμα ο αμερικανικός Harpoon και ο γαλλικός Exocet, είναι σχεδιασμένοι να επιτίθενται απομακρυσμένους εχθρικούς στόχους σε ανοιχτούς ωκεανούς από μέγιστη δυνατή απόσταση. Αυτό όμως οδηγεί σε πολλά προβλήματα όταν τα όπλα χρησιμοποιούνται σε κοντινότερες αποστάσεις παράκτιων νερών. Οι μεγάλοι πύραυλοι που διαθέτουν αεροδυναμική βελτιστοποιημένη για σταθερές και ευθείες πτήσεις, δεν ανταπεξέρχονται καλά σε αυτές τις περιοχές. Επίσης υπάρχει σπάνια η δυνατότητα επίθεσης ναυτικών στόχων από μεγάλη απόσταση. Όλοι αυτοί οι λόγοι δημιούργησαν την ανάγκη ανάπτυξης ενός νέο τύπου πυραύλου.
Ανάπτυξη
Οι εργασίες στην ανάπτυξη του Penguin ξεκίνησαν το 1962 στην Νορβηγία, αλλά με επιπρόσθετα κεφάλαια από την κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας. Ο πύραυλος τράβηξε γρήγορα τα βλέμματα με αποτέλεσμα να κινήσει το ενδιαφέρον των ΗΠΑ. Σύντομα ήρθαν στην σκανδιναβική χώρα κεφάλαια και από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πύραυλος μπήκε σε λειτουργία το 1972, ωστόσο η ανάπτυξη δεν σταμάτησε και μία νέα έκδοση με ονομασία Penguin Mk.1 ξεκίνησε επιχείρηση το 1980. Τέλος, οι προσπάθειες δημιουργίας μία έκδοσης που θα εκτοξεύονταν από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων οδήγησε στον πύραυλο Penguin Mk.3, η καριέρα του οποίου ξεκίνησε το 1987 με την νορβηγική ΠΑ.
Χαρακτηριστικά
Ο "Πιγκουίνος" έρχεται με μία αρκετά παράξενη εμφάνιση, η οποία τον βοηθά να ξεχωρίζει από κάθε άλλο αντιπλοϊκό πύραυλο. Το όπλο μπορεί να εκτοξευθεί από αεροσκάφη, ελικόπτερα και σκάφη, αναλόγως την έκδοση. Τα πλοία που έχουν εγκατεστημένο τον Penguin περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και την τουρκική κλάση πυραυλακάτων Kartal. Αν και μπορεί να εξοπλίσει μεγαλύτερο πλοία, δεν προσφέρει το βεληνεκές και την ισχύ πυρός που χρειάζονται φονικότερα σκάφη. Εκεί δείχνουν την αξία τους πύραυλοι όπως ο Harpoon και ο γαλλικός Exocet, τον οποίο διαθέτει και το ελληνικό οπλοστάσιο.
Σκεφτείτε απλά πως το βεληνεκές της πρώτης έκδοσης είναι μόλις 20,3 χιλιόμετρα, ενώ της δεύτερης έκδοσης είναι 26,9 χιλιόμετρα. Η Mk.3 κατάφερε να φτάσει τα 51,9 χιλιόμετρα, αλλά ακόμη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με το βεληνεκές 180+ χιλιομέτρων του Exocet MM40 Block 3.