Όλο και περισσότεροι είναι οι Βρετανοί που δηλώνουν πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουν τα κατοικίδιά τους λόγω της εκτόξευσης του κόστους ζωής.
Από την άλλη βέβαια υπάρχουν και αυτοί που ούτε ο πόλεμος δεν στάθηκε ικανός να τους χωρίσεις από τα κατοικίδιά του. Συγκινούν οι σκηνές σε σταθμούς τρένων, λεωφορεία, σημεία αναμονής και χώρες υποδοχής από τους Ουκρανούς πρόσφυγες που, μαζί με τα λιγοστά υπάρχοντά τους, κουβαλούν και τα κατοικίδιά τους.
Στη Βρετανία πάντως, όπως μεταδίδει το Reuters, τα καταφύγια φιλοξενίας ζώων δέχονται ολοένα και περισσότερα ερωτήματα από ιδιώτες που ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από το επιπλέον κόστος που συνεπάγεται ένα ζώο συντροφιάς. Δεν είναι τυχαίο, καθώς οι Βρετανοί δέχονται τη μεγαλύτερη αύξηση του κόστους ζωής από τη δεκαετία του 1960.
Αντίστροφη τάση σε σχέση με τα lockdowns
Πρόκειται εξάλλου για αντιστροφή της τάσης που είχε καταγραφεί στη Βρετανία και πολλές άλλες χώρες παγκοσμίως την περίοδο των lockdowns για τον κορονοϊό, όταν πολλοί αγόραζαν κατοικίδια ζώα συντροφιάς.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις εμφανίζονται ανήσυχες όχι μόνο από τη δραματική αύξηση του αριθμού των ζώων που καλούνται να φιλοξενήσουν, αλλά και για την πιθανή μείωση των συνδρομών και δωρεών, που τους επιτρέπουν να συνεχίζουν το έργο τους.
Όσον αφορά τις υιοθεσίες αδέσποτων ζώων, ο αριθμός των σχετικών αιτήσεων έχει υποδεκαπλασιαστεί σε σχέση με την περίοδο των lockdowns καθώς άτομα που πρόσφατα είχαν εκφράσει επιθυμία να αποκτήσουν ένα ζώο συντροφιάς, πλέον επανεξετάζουν την απόφασή τους λόγω της ακρίβειας που «σαρώνει» τη Γηραιά Αλβιώνα.
