Το ρωσικό υπουργείο άμυνας υποτίμησε τις δυνατότητες των drone στο μοντέρνο πεδίο της μάχης για δεκαετίες. Αντίθετα με το Ιράν, το οποίο βασίστηκε στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών αντιγράφοντας εσκεμμένα τα καλύτερα τεχνολογικά παραδείγματα των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Το Μυστήριο της Προμήθειας
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η ιρανική Tehran προμηθεύει πράγματι επιθετικά drone στον ρωσικό στρατό ή ότι προμηθεύει ακριβώς τα οχήματα που αναφέρονται σε πηγές. Με πιο απλά λόγια, το εύρος και η ποσότητα του αναφερόμενου εξοπλισμού που προμήθευσαν οι Ιρανοί μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που γράφουν οι δημοσιογράφοι.
Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του γεγονότος πως το Ιράν είναι μία χώρα που από το 1979 ζει κάτω από τις πιο αυστηρές κυρώσεις και στρατιωτικές απειλές. Για αυτό και είναι ένα από τα πιο μυστικά κράτη του κόσμου.
Η πρώτη ερώτηση που αφορά αυτήν την αναφερόμενη προμήθεια drone από το Ιράν στην Ρωσία έγινε από τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Jake Sullivan. Η σχετική δήλωση έγινε στις 12 Ιουλίου. Τέσσερεις μέρες αργότερα, οι Αμερικανοί αποκάλυψαν δορυφορικές εικόνες που αναφέρεται ότι αποδεικνύουν δύο επισκέψεις των Ρώσων στο αεροδρόμιο Kashan, την βάση δηλαδή των drone Shahed-191 και Shahed-129. Και ήδη στις 17 του μήνα, η The New York Times ανέφερε πως το Ιράν σκοπεύει να παρέχει στην Ρωσία τουλάχιστον 300 τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη.
Ο υπουργός εξωτερικών του Ιράν, Nasser Kanaani, προσπάθησε να διαψεύσει τις ειδήσεις αυτές λέγοντας πως η συνεργασία μεταξύ Ιράν και Ρωσίας έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, ωστόσο δεν έχει γίνει κάτι νέο πρόσφατα.
Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει σχόλια από την ρωσική πλευρά που αφορούν τα drone.
Shaded Εναντίων Bayraktar
Τα Bayraktar είναι σχετικά μικρά οχήματα, που ανήκουν κοντά στο μικρότερο όριο της κλάσης drone μεσαίου υψομέτρου και μεγάλης αυτονομίας (MALE). Με βάρος απογείωσης στα 650 κιλά, το μηχάνημα μπορεί να μείνει στον αέρα για 27 ώρες (χωρίς πυρομαχικά) και να ανυψωθεί σε μέγιστο υψόμετρο 8 χιλιομέτρων. Το μέγιστο φορτίο του Bayraktar είναι 150 κιλά, από τα οποία τα 75 με 95 κιλά μπορούν να διατεθούν για πυρομαχικά.
Το drone έχει τέσσερεις θέσεις όπλων, οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν δύο αντιαρματικούς πυραύλους laser πλοήγησης UMTAS ή τέσσερεις glide βόμβες Bozok. Το βεληνεκές και των δύο αυτών όπλων είναι 8 χιλιόμετρα.
Το Shahed-129 είναι ένα μεγαλύτερο αεροσκάφος. Δημιουργήθηκε με βάση το αμερικανικό RQ-1 Predator και σχεδόν μοιάζει απόλυτα με τον σχεδιασμό του.
Οι διαστάσεις του δείχνουν πως ζυγίζει περίπου έναν τόνο ή περισσότερο. Είναι γνωστό πως το μέγιστο βάρος φορτίου του είναι 400 κιλά. Οι Ιρανοί ανέφεραν πως η ταχύτητα πτήσης του (σταθερά) είναι 150 χλμ/ώρα και πως το drone έχει βεληνεκές πτήσης 3.400 χιλιομέτρων και ακτίνα μάχης 1.700 χιλιομέτρων. Μπορεί να μείνει στον αέρα για 24 ώρες. Αν και είναι γνωστό πως το drone έχει οχτώ θέσεις όπλων, ειδικοί από την Δύση και την Ρωσία αναφέρουν πως ποτέ δεν πετάει με περισσότερα από τέσσερα όπλα.
Ως βασικό οπλισμό το Shahed-129 διαθέτει τέσσερεις αντιαρματικούς πυραύλους Sadid-1 και τις κατευθυνόμενες εναέριες βόμβες Sadid-345. Μία βόμβα ζυγίζει 34 κιλά, έχει βεληνεκές 6 χιλιομέτρων και παρέχει ακτίνα καταστροφής 30 μέτρων. Οι βόμβες MAM-C και MAM-L των τουρκικών Bayraktar έχουν εμβέλειες 8 και 15 χιλιομέτρων, αλλά ζυγίζουν πολύ λιγότερο από τα ιρανικά πυρομαχικά: 6 και 22 κιλά αντίστοιχα. Βέβαια, το σύστημα πλοήγησης των ιρανικών drone είναι ανώτερο, αφού τα πυρομαχικά κατευθύνονται στον στόχο απαρατήρητα, σε αντίθεση με τα τουρκικά που εκπέμπουν laser προς αυτόν.
Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι πως τα ιρανικά drone είναι εξοπλισμένα με κινητήρες Rotax-914, οι οποίοι αποτελούν μία πιο προηγμένη έκδοση από τους Rotax-912 κινητήρες που είναι εγκατεστημένοι στα Bayraktar.
Είναι τα Ιρανικά Drone Καλύτερα;
Σε γενικές γραμμές, το Shahed-129 φαίνεται ένα πιο σοβαρό μηχάνημα σε θέμα ισχύος πυρός. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι συνολικά καλύτερο.
Ένα μεγάλο πλεονέκτημα των Bayraktar είναι η καναδικής παραγωγής ηλεκτροπτική βάση CMX-15D Wescam. Σκεφτείτε πως το drone κοστίζει 6 εκατομμύρια δολάρια και η βάση μόνη της κοστίζει 1 με 1,5 εκατομμύριο. Μετά από καναδικές κυρώσεις βέβαια, οι Τούρκοι ξεκίνησαν να εγκαθιστούν δικές τους ηλεκτροπτικές βάσεις στα drone.
Το ιρανικό Shahed-129 διαθέτει και αυτό πολυφασματική ηλεκτροπτική βάση, ικανή να επιχειρεί σε ορατό φως και υπέρυθρο βεληνεκές και με laser τηλέμετρο. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το επίπεδο ποιότητάς της. Αυτό θα γίνει γνωστό μόνο μετά την ενεργή τους υπηρεσία.
