'Οταν πρωτοέφτασε η είδηση χθες στα δημοσιογραφικά γραφεία δημιουργήθηκε η εντύπωση...τρολαρίσματος.
Εντούτοις άρχισε να διαρρέει πως ο Πούτιν πρότεινε (;) να κατασκευαστεί ένα τουρκικό εργοστάσιο μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Ρωσία.
Σύμφωνα με το CNN Turk, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε στους συναδέλφους του σε συνεδρίαση του ΑΚΡ την Δευτέρα, ότι ο Πούτιν τον πλησίασε κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνάντησης στην Τεχεράνη για να του προτείνει συμφωνία με την τουρκική εταιρεία Baykar για την παραγωγή επιθετικών drones της, τα οποία έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά κατά των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.
Σήμερα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ έκανε μια δήλωση σχετικά με τις λεπτομέρειες της συνάντησης του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στις 5 Αυγούστου. Απαντώντας στην ερώτηση περί του Μπαϊρακτάρ, ο Πεσκόφ είπε: "Η στρατιωτική-τεχνική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών βρίσκεται συνεχώς στην ατζέντα μας. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθούν ως συνήθως θέματα στρατιωτικής-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ των ηγετών στο Σότσι".
Γιατί όμως τώρα αυτό το σενάριο για Bayrakrtar από την ρωσική στέπα;
Το «Bayraktar» χρησιμοποιείται σε μάχες εδώ και πολλά χρόνια. Πιο ενεργά στη Συρία, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις δεν έγινε λόγος για πλήρεις εχθροπραξίες. Τρεις ημέρες πριν από την έναρξη της «Επιχείρησης Z», οι ειδικοί του ΟΗΕ δημοσίευσαν ένα άρθρο στο οποίο ανακάλυψαν τη μαχητική αποτελεσματικότητα του Bayraktar TB2.
Αφού μελέτησαν την αποτελεσματικότητα αυτών των μηχανών κατά τη διάρκεια των μαχών στη Λιβύη, οι ειδικοί Lipika Majumdar και Roy Chowdhury κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη είναι τόσο ευάλωτα στα πυρά εδάφους όσο τα χάρτινα αεροπλάνα είναι ανυπεράσπιστα έναντι μιας έκρηξης κυνηγετικού όπλου.
Δύο χρόνια νωρίτερα, μια εμπιστευτική αναφορά του τουρκικού στρατού εμφανίστηκε στο Διαδίκτυο, στην οποία οι χειριστές drones παραπονέθηκαν για προβλήματα με τα επίγεια τερματικά για τον έλεγχο των drones. Σύμφωνα με τον αρχηγό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Gokhan Dülgergil και τον υποστράτηγο του τουρκικού στρατού Avni Angun, οι υπολογιστές και οι σταθμοί παρακολούθησης του UAV Bayraktar συχνά αποτυγχάνουν, το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί ακόμη και με την αντικατάσταση ηλεκτρονικών μονάδων. Ενώ ο χειριστής δεν λαμβάνει δεδομένα, το drone «παραβιάζει την αποστολή πτήσης», εισέρχεται στη ζώνη αεράμυνας και πέφτει κάτω από εχθρικά πυρά.
Αυτό, σύμφωνα με τον στρατό, εμποδίζει «κριτικά» τη διεξαγωγή αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων, για τις οποίες, όπως αποδείχθηκε, επινοήθηκε το «Bayraktar». Η μορφή μιας τέτοιας πρόσκρουσης στον εχθρό υποδηλώνει ότι "στην άλλη πλευρά" δεν υπάρχουν συστήματα αεράμυνας και το πιο σοβαρό πράγμα με το οποίο είναι οπλισμένοι οι τρομοκράτες είναι όλμοι και όπλα μεγάλου διαμετρήματος.
Για να λυθεί το πρόβλημα, ο τουρκικός στρατός έπρεπε να εγκαταστήσει ξεχωριστά τερματικά επίγειων δεδομένων στις περιοχές Yuksekova και Gurvil, έτσι ώστε τα drones που είναι οπλισμένα με πυραύλους να μπορούν να επιστρέψουν σε περίπτωση απώλειας της επαφής με τον χειριστή. Είναι αξιοπερίεργο ότι τα ίδια χαρακτηριστικά των «Bayraktars» παρατηρήθηκαν και στην Ουκρανία.
Οι συνομιλητές του πρακτορείου Life στη ζώνη NVO σημειώνουν ότι τουρκικά drones που καταρρίφθηκαν από τους «Brave» εμφανίστηκαν στη ζώνη συναγερμού μάχης των συστημάτων αεράμυνας σαν να πετούσαν όχι για ζωντανή βολή, αλλά για εκπαίδευση χειριστή.
Διαρροή εγγράφων
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν από τον τουρκικό στρατό, η πραγματική μαχητική ικανότητα του TB2 σε συνθήκες πυκνής ηλεκτρονικής καταστολής (εξαιτίας της οποίας ο ρωσικός στρατός «τύφλωσε» σχεδόν πλήρως τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου, αφήνοντας μόνο τη δυνατότητα χρήσης μικρών εμπορικών drones) δεν έχει μελετηθεί σωστά . Μπορεί σχεδόν σίγουρα να υποστηριχθεί ότι οι Τούρκοι έκρυψαν τις κρίσιμες αδυναμίες της δικής τους τεχνολογίας από την Ουκρανία. Εκτός από την Ουκρανία, πελάτες αυτών των drones είναι η Πολωνία, το Κατάρ, η Λιβύη, το Κιργιστάν, το Καζακστάν, η Αιθιοπία, το Αζερμπαϊτζάν. Η τελευταία χώρα πιθανότατα θα συνεχίσει να αγοράζει εξοπλισμό τουρκικής κατασκευής προκειμένου να ενισχύσει τη συνεργασία, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία για νέα συμβόλαια με άλλες χώρες.
Η χρήση των drones TB2 στην Ουκρανία έδειξε ότι τα μη επανδρωμένα οχήματα έχουν πολλά ελαττώματα. Είναι αδύνατο να προστατευτούν από τις επιπτώσεις των ραδιοηλεκτρονικών όπλων που διαθέτει η Ρωσία. Τουλάχιστον στο επίπεδο στο οποίο δραστηριοποιείται η Baykar Makina. Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και τα βαριά drones στη Ρωσία διαθέτουν ενσωματωμένο εξοπλισμό προστασίας. Κανείς άλλος δεν ασχολείται με τέτοια συστήματα και για πολλούς ειδικούς οι προοπτικές για το Μπαϊρακτάρ μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία ήταν προφανείς.
Φόρος εισοδήματος
Ο κατασκευαστής drone Bayraktar κέρδισε 664 εκατομμύρια δολάρια το 2021. Σημαντικό ποσό των κερδών της εταιρείας προήλθε από εξαγωγικές συμφωνίες. Ωστόσο, τώρα η μοίρα των drones κρέμεται σε μια κλωστή. Μετά τις αποτυχίες στο Snake Island, στην περιοχή Kherson, Nikolaev και Kharkov, αυτά τα drones μετακινήθηκαν στην ενδοχώρα και η περαιτέρω συμμετοχή των Bayraktars στις εχθροπραξίες είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς χωρίς μεγάλη δαπάνη drones.
Η κατάσταση θα μπορούσε να διορθωθεί από την κοινοπραξία Motor Sich, ZMKB im. A. Ivchenko και Baykar Makina, ωστόσο, από τις 24 Φεβρουαρίου, οι ουκρανικές αμυντικές εγκαταστάσεις έχουν γίνει νόμιμος στρατιωτικός στόχος για τους ρωσικούς πυραύλους κρουζ. Μετά τα ρωσικά χτυπήματα, ούτε τηγάνια δεν μπορούν να κατασκευαστούν στις εγκαταστάσεις αυτών των επιχειρήσεων, για να μην αναφέρουμε τεχνικά πολύπλοκα μέρη όπως εξαρτήματα κινητήρα. Επιπλέον, τα εργοστάσια βρίσκονται στην περιοχή Nikolaev και Zaporozhye,
Ξένες εταιρείες, όπως ο αυστριακός προμηθευτής κινητήρων Rotax και ο καναδικός κατασκευαστής ηλεκτρονικών ειδών Wescam, αρνήθηκαν να προμηθεύσουν ήδη πληρωμένα εξαρτήματα στην Τουρκία λόγω των κυρώσεων που επέβαλε ο Ντόναλντ Τραμπ και οι κατασκευαστές Bayraktar δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αντικαταστήσουν τους δυτικούς κινητήρες με ουκρανικούς.
Μετά τη φυσική εξάλειψη των drones στο πεδίο της μάχης και των εργοστασίων στο βάθος, αμφισβητήθηκε όχι μόνο η μοίρα του Bayraktar TB2 (και όλες οι παραγγελίες εξαγωγής για αυτό το όχημα), αλλά και η ανάπτυξη του βαρέος επιθετικού drone Akinci. Οι Τούρκοι προγραμματιστές είχαν μεγάλες ελπίδες για αυτό το όχημα, αλλά χωρίς ουκρανικούς κινητήρες, το έργο θα μπορούσε να ενταφιαστεί
Εργοστάσιο στην Τουρκία
Εν τω μεταξύ, ένα μεγάλο στρατιωτικό εργοστάσιο κατασκευάστηκε στην Τουρκία για μελλοντικές παραγγελίες εξαγωγών. Περίπου 150 εκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν για την ανάπτυξή του. Ωστόσο, μετά την έναρξη της Επιχείρησης Ζ, τα σχέδια για την παραγωγή drones με επιταχυνόμενους ρυθμούς δεν έμελλε να πραγματοποιηθούν.
Η κατάσταση για τους Τούρκους οπλουργούς είναι αδιέξοδη: κανείς δεν προμηθεύει δυτικά εξαρτήματα για τα Bayraktars στη χώρα, υπάρχουν συνεχείς διαρροές δεδομένων για την πραγματική αποτελεσματικότητα αυτού του εξοπλισμού στο πεδίο της μάχης και ο μόνος προμηθευτής με τον οποίο ήταν δυνατό να συμφωνηθεί η η παραγωγή κινητήρων δεν είναι πλέον σε θέση να λειτουργήσει. Δεν υπάρχουν δικοί της κινητήρες για drones στην Τουρκία: η χώρα βιώνει μια κρίση στη σχολή μηχανικών, η οποία στο παρελθόν είχε επιστρέψει για να στοιχειώσει τη δημιουργία του δικού της μαχητικού πέμπτης γενιάς.
Εάν η κατάσταση με την έλλειψη κινητήρων, την απόκρυψη των πραγματικών δυνατοτήτων των drones και την κατεστραμμένη φήμη μετά τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία δεν διορθωθεί στο εγγύς μέλλον, η Baykar Makina, που διευθύνεται από τον γαμπρό του Τούρκου Προέδρου Selçuk Bayraktar, θα αντιμετωπίσει οικονομική κρίση και στη συνέχεια, πιθανότατα, πλήρη εκκαθάριση. Οι κρατικές συμβάσεις που κράτησαν τον βιομηχανικό γίγαντα στη ζωή τα τελευταία χρόνια είναι απίθανο να βοηθήσουν στη διόρθωση της κατάστασης, καθώς ακόμη και οι οικονομικές ενέσεις δεν θα λύσουν το κύριο τεχνολογικό πρόβλημα την έλλειψη ειδικών τεχνολογιών.
Η μόνη αποδεκτή επιλογή για την Τουρκία επομεένως είναι να επιλέξει έναν τεχνολογικά προηγμένο εταίρο με σταθερή βιομηχανία. Δεν μπορείτε να βρείτε κάτι τέτοιο πια στις δυτικές χώρες, ενώ ούτε η Ουκρανία θα μπορεί πλέον να δουλεύει στα Bayraktars. Η Ρωσία παραμένει η καλύτερη επιλογή και, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, αυτό το θέμα θα συζητηθεί στο εγγύς μέλλον.
