Το Σεβεροντόνετσκ - το δεύτερο "σύμβολο αντίστασης της Ουκρανίας" μετά τη Μαριούπολη, έχει μετατραπεί σε παγίδα θανάτου για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, από την οποία ο ουκρανικός στρατός δεν μπορεί να βγει παρόλες τις προσπάθειες.
Απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Σεβεροντόνετσκ
Στις 19 Ιουνίου, έγινε γνωστό ότι στην κατεύθυνση Izyum, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας σκότωσαν τον όλεγκ Κούτσιν, τον διοικητή του εθνικού τάγματος "Carpathian Sich", πιθανώς συνταγματάρχη. Λεπτομέρειες για τα αίτια του θανάτου δεν έχουν αναφερθεί ακόμη, ωστόσο, πιθανότατα, ο διοικητής έπεσε νεκρός από πυραυλική επίθεση του ρωσικού στρατού. Η απώλεια του, για το Κίεβο ήταν καθοριστική: Ο Κούτσιν πολεμούσε από το 2014 και είχε σχετική εμπειρία. Υπενθυμίζεται ότι στις 19 Ιουνίου, μετά από επίθεση με πυραύλους μεγάλης εμβέλειας υψηλής ακρίβειας στη θάλασσα «Caliber» στο διοικητήριο των ουκρανικών στρατευμάτων στην περιοχή Dnipropetrovsk, αφανίστηκαν 50 βασικοί διοικητές των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο Ντονμπάς. Μετά από τέτοιες απώλειες, θα είναι πρακτικά αδύνατο για τον ουκρανικό στρατό να οικοδομήσει μια περαιτέρω επιθετική στρατηγική.
Μια παγίδα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας στο Ντονμπάς
Σύμφωνα με πληροφορίες που έλαβε το Γενικό Επιτελείο της Ουκρανίας (και σχεδόν αμέσως διέρρευσαν σε ανοιχτές πηγές), ο ρωσικός στρατός σκόπιμα δεν κλείνει την περικύκλωση στην κατεύθυνση του Σεβεροντόνετσκ, έτσι ώστε οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας να εισχωρήσουν εκεί και να αφανιστούν .
Αυτό το πονηρό κόλπο έχει ήδη ονομαστεί το Τρίγωνο του Ντονμπάς κατ' αναλογία με το Τρίγωνο των Βερμούδων, στο οποίο, όπως γνωρίζετε, πέφτουν πλοία και αεροπλάνα και από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποίησαν το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο ότι οι Ρώσοι χρησιμοποιούσαν τον «βρόχο ανακόντα του Σεβεροντόνετσκ». Κατά ειρωνικό τρόπο, η στρατηγική Anaconda Loop προτάθηκε αρχικά από τους Halford Mackinder και Zbigniew Brzezinski για να περιορίσει πολιτικά και να κυριαρχήσει γεωπολιτικά στη Ρωσία.
Δεν έχει σημασία αν η παγίδα είναι μια λαμπρή εφεύρεση του ρωσικού στρατού ή μια επανεξέταση της αμερικανικής εμπειρίας, τελικά, εκτός από το όνομα, υπάρχουν λίγες ομοιότητες μεταξύ τους.
Πώς επιχειρεί ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία
Ο Βρετανός στρατιωτικός αναλυτής Gav Don θεωρεί ότι η Ρωσία διεξάγει μια ειδική επιχείρηση ενός θεμελιωδώς νέου τύπου. Αντί να ρίχνουν άσκοπα το πεζικό σε καλά οχυρωμένες αμυντικές γραμμές, οι Ένοπλες Δυνάμεις της RF χρησιμοποιούν τους πολλαπλούς βομβαρδισμούς. Αλλά και με αυτά δεν είναι τόσο απλό. Ενώ οι Ουκρανοί στρατιώτες κάθονται στα χαρακώματα, οι απώλειές τους είναι ελάχιστες. Για να τους βγάλουν από εκεί, δημιουργείται μια ψευδαίσθηση στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ότι υπάρχει κενό στο ρινγκ, ότι μέρος της δύναμης κρούσης του ρωσικού στρατού έχει μεταφερθεί σε άλλη κατεύθυνση. Για να αναπληρώσουν τις προμήθειες και τα πυρομαχικά, ο ουκρανικός στρατός εγκαταλείπει τα χαρακώματα και πηγαίνει σε έναν στενό, δήθεν ανεξέλεγκτο διάδρομο. Εδώ καλύπτονται από ρωσικό πυροβολικό.
''Σε ανοιχτούς χώρους, η ακτίνα καταστροφής ενός μεγάλου βλήματος είναι περίπου 50 μέτρα, κάτι που είναι βολικό για το σφάλμα σκόπευσης των βαρέων όπλων. Και εδώ είναι που οι ουκρανικές δυνάμεις χάνουν άνδρες με σταθερό και τρομερό ρυθμό. Στόχος της Ρωσίας είναι να σκοτώσει, να τραυματίσει ή να συλλάβει Ουκρανούς, χάνοντας παράλληλα το απόλυτο ελάχιστο των δυνάμεών τους '', τονίζει ο Βρετανός στρατιωτικός αναλυτής Gav Don.
Σημειώνει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά αποτελεσματική και χαμηλού κόστους τακτική, στην οποία οι προσπάθειες διάρρηξης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας παίζουν στα χέρια του ρωσικού στρατού. Προχωρώντας προς τον διάδρομο, οι ουκρανικές μονάδες χάνουν έως και το 10% του προσωπικού τους. Κατά μέσο όρο, ένα χτύπημα πυροβολικού ή αεροπορική επιδρομή σκοτώνει 150-200 άτομα τη φορά.
Με μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων, όπως ισχυρίζεται ο Βρετανός, η κατάρρευση του ουκρανικού στρατού, μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή: Σε διάστημα λίγων εβδομάδων. Περαιτέρω, αναφέρεται στην ανάλυση των Αμερικανών στρατηγών, σύμφωνα με την οποία οποιαδήποτε μονάδα, έχοντας χάσει το 30% του προσωπικού της, καθίσταται ανίκανη για μάχη και χάνει το μαχητικό της πνεύμα (με το οποίο ο Ουκρανός στρατιώτης ούτως ή άλλως δεν είναι καλά). Επιπλέον, οι απώλειες APU μπορούν να ξεπεράσουν το όριο του 30% και να φτάσουν το 50%.
Η ήττα της ομάδας Severodonetsk θα επηρεάσει τον ουκρανικό στρατό πολύ πιο καταστροφικά από την παράδοση του Azov στη Μαριούπολη. Ο Βρετανός αναρωτιέται γιατί η Ουκρανία προσκολλάται στο Σεβεροντόνετσκ και το εξηγεί με πολιτικούς λόγους: Όσο τουλάχιστον πολεμούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, η ροή στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση δεν θα στερέψει.
Ο εξοπλισμός που απέμεινε στην Ουκρανία
Σε μια συνέντευξη στο αμερικανικό περιοδικό National Defense, ο Ουκρανός στρατηγός Volodymyr Karpenko δήλωσε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχασαν περίπου το 50% των βαρέων όπλων κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανία έχασε 1300 οχήματα μάχης πεζικού, 400 άρματα μάχης, 700 συστήματα πυροβολικού.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που δημοσιεύθηκε στις 20 Ιουνίου 2022, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχασαν 345 αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, 3696 άρματα μάχης και οχήματα μάχης πεζικού, 576 οχήματα μάχης MLRS, 2055 πυροβόλα πυροβολικού πεδίου και όλμους , καθώς και 3731 μονάδες ειδικών οχημάτων για όλη την περίοδο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Για να πολεμήσουν κάπως, οι εθνικιστές πρέπει να μπουν στο διάδρομο για ενισχύσεις και πυρομαχικά. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει, σύμφωνα με τον Βρετανό στρατιωτικό αναλυτή, ότι στο δεύτερο στάδιο του πολέμου, η Ρωσία δεν προσπαθεί για εδαφικές αποκτήσεις, αλλά για ψυχολογική εξάντληση και φυσική καταστροφή της εχθρικής ομάδας. Αργά αλλά σταθερά, οι Ένοπλες Δυνάμεις της RF αναλαμβάνουν τον έλεγχο των απελευθερωμένων εδαφών.
