Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ εξέπληξε με μια νέα αποκάλυψη. Στα δύο χρόνια της πανδημίας εμφανίστηκαν 573 νέοι δισεκατομμυριούχοι, που σημαίνει ένας νέος «μεγαπλούσιος» κάθε 30 ώρες. Το σύνολο των 2.668 δισεκατομμυριούχων στον κόσμο μαζί κατέχουν 12,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 3,78% περισσότερα από ό,τι πριν από την πανδημία και ποσοστό που ισοδυναμεί ήδη με το 13,9% του παγκόσμιου ΑΕΠ, έχοντας τριπλασιαστεί από το 2000, όταν ήταν 4,4%.
Αντίθετα, αναμένεται ότι μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, επιπλέον 263 εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να βρεθούν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας, ένα εκατομμύριο περισσότεροι άνθρωποι κάθε 33 ώρες. Έτσι το κατήγγειλε η Oxfam Intermón, στην έκθεση «Benefiting from paining» που δημοσιεύτηκε αυτή τη Δευτέρα στο Νταβός.
«Οι παγκόσμιοι ηγέτες που συναντώνται στο Νταβός αυτές τις μέρες αντιμετωπίζουν ένα δίλημμα: να βάλουν πρώτα τα συμφέροντα των ελίτ και των δισεκατομμυριούχων που εκμεταλλεύονται υπερβολικά αυτό το οικονομικό μοντέλο ή να λάβουν γενναία μέτρα για την υπεράσπιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Θα δούμε αν οι κυβερνήσεις επιτέλους εφαρμόσουν την κοινή λογική και αποφασίσουν, για παράδειγμα, να φορολογήσουν περαιτέρω τον πλούτο των δισεκατομμυριούχων», δήλωσε ο Íñigo Macías, επικεφαλής έρευνας στην Oxfam Intermón.
Η ΜΚΟ Oxfam ζήτησε «επειγόντως» να φορολογηθούν οι μεγάλες περιουσίες του πλανήτη, σε μια έκθεση που δημοσιεύτηκε για να συμπέσει με το φόρουμ του Νταβός, και προειδοποίησε ότι οι φτωχότεροι υποφέρουν όλο και περισσότερο από τον πληθωρισμό. « Οι δισεκατομμυριούχοι συρρέουν στο Νταβός για να γιορτάσουν μια απίστευτη άνοδο της περιουσίας τους », δήλωσε σε δήλωση η Γκαμπριέλα Μπούχερ, εκτελεστική διευθύντρια του διεθνούς οργανισμού.
Σύμφωνα με αυτήν, «η πανδημία και τώρα οι απότομες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας ήταν απλώς μια τύχη για αυτούς». Η Oxfam βασίζει τα στοιχεία της στην κατάταξη του περιοδικού Forbes για τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου και στα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
«Αντιστρέφουμε την πρόοδο δεκαετιών στην ακραία φτώχεια, με εκατομμύρια ανθρώπους να αντιμετωπίζουν αδύνατο κόστος μόνο και μόνο για να παραμείνουν ζωντανοί», είπε ο Bucher.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, η ΜΚΟ ζητά διάφορα φορολογικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου ενός ενιαίου φόρου αλληλεγγύης στον νέο πλούτο που απέκτησαν οι δισεκατομμυριούχοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με στόχο τη χρήση των πόρων που αποκτήθηκαν για τη στήριξη των φτωχότερων και την επίτευξη «μιας δίκαιης και βιώσιμης ανάκαμψης "μετά την πανδημία.
Προτείνει επίσης προσωρινό φόρο επί των έκτακτων κερδών που αποκτήθηκαν τα τελευταία χρόνια από πολυεθνικές εταιρείες στους τομείς των τροφίμων, των φαρμακευτικών προϊόντων και του πετρελαίου, για παράδειγμα.
Ένας ετήσιος φόρος 2% στους εκατομμυριούχους και 5% στους δισεκατομμυριούχους θα αποφέρει 2,52 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως , σύμφωνα με τους υπολογισμούς του οργανισμού, ένα ποσό που θα μπορούσε να βγάλει 2,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους από την ακραία φτώχεια, να διανείμει αρκετά εμβόλια σε ολόκληρο τον πλανήτη και να προσφέρει σε όλους τους φτωχούς χώρες με υγειονομική κάλυψη.
