Η μόνη διαφυγή της Ρωσίας για να μη χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να ακυρώσει τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν, είναι να δημιουργήσει μια βάση διαπραγματεύσεων και να προβεί σε αμοιβαίες παραχωρήσεις, σχολιάζει ο κ.Δημήτρης Τσαϊλάς, Ναύαρχος ε.α.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πόλεμος στην Ουκρανία: Η Μαριούπολη «ήταν είναι και θα παραμείνει ουκρανική» λέει ο δήμαρχός της
Το χτύπημα στο ρωσικό καταδρομικό Moskva με πυραύλους Neptune ουκρανικής κατασκευής, είναι μια επιβεβαίωση ότι στο πεδίο των μαχών υπάρχει πρόβλημα για τους Ρώσους. Όσο συνεχίζει αυτός ο πόλεμος γίνεται προφανές ότι οι επιχειρησιακές στρατηγικές δεν προωθούν τους αρχικούς στόχους της Ρωσίας, οπότε έχουμε τρεις εναλλακτικές ενέργειες:
1. προθυμία για συμβιβασμό και επίτευξη συνεννόησης σχετικά με την κατάπαυση του πυρός.
2. προσαρμογή των στόχων του πολέμου στη νέα κατάσταση που έχει προκύψει.
3. κλιμάκωση με πιο έντονα και οδυνηρά χτυπήματα στον εχθρό, με σκοπό να τον υποτάξεις.
Από αυτές τις επιλογές ο Πούτιν εκτιμάται ότι θα επιλέξει την Τρίτη, διότι η Ρωσία πρέπει να έχει κάποια βάση για να αναγκάσει τη Δύση να εγκαταλείψει το καθεστώς των κυρώσεων. Όμως η Ρωσία δεν θεωρεί εχθρό μόνο την Ουκρανία αλλά και τη Δύση οπότε πρέπει να αναμένουμε να απειλήσει το εμπορικό σύστημα της Δύσης. Αυτό απαιτεί στρατιωτική λύση.
Η Ρωσία διαθέτει υποβρύχια κλάσης Kilo, με δυνατότητες προσβολής με τορπίλες και πυραύλους κρουζ. Στις παγκόσμιες θαλάσσιες διαδρομές υπάρχουν πολλά choke points όπου μπορούν συγκαλυμμένα να δράσουν από μεγάλες αποστάσεις παρά το ότι δεν είναι πυρηνοκίνητα, με σκοπό το κτύπημα θαλασσίων στόχων. Αντιλαμβανόμαστε ότι μια τέτοια επίθεση πως θα αναστάτωνε το διεθνές εμπόριο, και τα ναυτικά των συμμάχων πως θα χρειαζόταν να αναπτυσσόντουσαν παγκοσμίως για ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις.
