Το Calverley Old Hall, μεταξύ του Λιντς και του Μπράντφορντ, υπόκειται επί του παρόντος σε ένα πρόγραμμα μείζονος επισκευής και ανακαίνισης που χρηματοδοτείται από το Landmark Trust, το οποίο είναι ιδιοκτήτης του κτιρίου και διαχειρίζεται μέρος του ως ενοικίαση διακοπών από το 1981.
Τα παλαιότερα μέρη της αίθουσας χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της είναι των Tudor. Ήταν η έδρα της οικογένειας Calverley για αιώνες μέχρι τη δεκαετία του 1750, όταν πούλησαν το κτήμα και μετακόμισαν στο Esholt Hall. Το Calverley Old Hall στη συνέχεια υποδιαιρέθηκε σε εξοχικές κατοικίες.
Πριν από τις τρέχουσες εργασίες αποκατάστασης, ιστορικοί και ειδικοί συντήρησης μπόρεσαν να εξετάσουν το ύφασμα του κτιρίου και έκαναν μια απίστευτη ανακάλυψη πίσω από ένα τζάκι της δεκαετίας του 1930.
Η ομάδα αφαιρούσε μικρές επιφάνειες βικτοριανού γύψου για να δει αν οι κύριοι σύνδεσμοι της ξύλινης δομής της αίθουσας ήταν ακόμα υγιείς. Ο επάνω θάλαμος του μπλοκ σαλονιού όπου έγινε το εύρημα περιγράφηκε ως «χωρίς αξιοσημείωτο» και οι τοίχοι του ήταν βαμμένοι ροδακινί τη δεκαετία του 1970.
Η Δρ Anna Keay, η οποία εργάστηκε στο χώρο, είπε: «Μια εκτεθειμένη περιοχή ξυλείας φαινόταν να έχει κάτι πάνω της. κοκκινωπές, πρασινωπές και μαύρες κηλίδες στη βελανιδιά. Σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν απλώς να είναι οι ραβδώσεις και οι μουτζούρες από μούχλα και βρωμιά και σήψη. Φαινόταν ευσεβής πόθος ότι αυτό ήταν κάτι το αξιοσημείωτο. Αλλά στην τύχη, πάντα προσεκτικοί, αποφασίσαμε να ζητήσουμε από τους συντηρητές στο Lincoln Conservation να ρίξουν μια ματιά.
«Μετά ήρθαν οι κεραυνοί. Πρώτα, η ομάδα του Λίνκολν αφαίρεσε το γύψο σε άλλες πέντε μικρές περιοχές και αποκάλυψε αυτό που δεν είχαμε τολμήσει να ελπίζουμε: τοιχογραφίες. Μαύρο και άσπρο και ώχρα και κόκκινο, καθαρές και αλάνθαστες τοιχογραφίες. Μείναμε άφωνοι. Ήταν αμέσως ξεκάθαρο ότι σχεδόν σίγουρα χρονολογούνταν στην περίοδο των Tudor. Αλλά και πάλι είχαμε μόνο κηλίδες. Πέντε ζωντανά κομμάτια από ένα παζλ των 500, ξέραμε πού πήγαν αλλά δεν είχαμε ιδέα για την εικόνα που έκαναν.
