Αφού ανακοίνωσε τα σχέδιά της για τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας το 2000 και αύξησε έκτοτε τις επενδύσεις σε χρηματοδότηση και υποδομές για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, η Γερμανία μπαίνει στην τελική ευθεία: Τις επόμενες εβδομάδες, η χώρα θα θέσει εκτός λειτουργίας τρεις από τους έξι εναπομείναντες πυρηνικούς σταθμούς της, ενώ οι υπόλοιποι τρεις θα ακολουθήσουν στο τέλος του 2022.
Και όπως σημειώνει ο Florian Zandt της Statista, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν σχέδια για την κατασκευή νέων αντιδραστήρων, αυτό θα καταστήσει την ευρωπαϊκή χώρα μόλις το δεύτερο έθνος παγκοσμίως μετά την Ιταλία που κλείνει όλους τους προϋπάρχοντες πυρηνικούς αντιδραστήρες χωρίς να κατασκευάσει νέους μέχρι στιγμής.
Όπως δείχνει το διάγραμμα της Statista, ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος να εγκαταλείψει αυτή την πηγή ενέργειας...
Ειδικά η Ασία εξακολουθεί να πιστεύει πολύ στην πυρηνική ενέργεια, ακόμη και με την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα να συμβαίνει μόλις το 2011 και ορισμένες γειτονικές περιοχές να εξακολουθούν να επηρεάζονται εμφανώς από τις επιπτώσεις μέχρι σήμερα. Η Ιαπωνία εξακολουθεί να έχει 33 αντιδραστήρες σε λειτουργία, ενώ προτάσεις, σχεδιασμός ή κατασκευή έχουν ξεκινήσει για άλλους έντεκα, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Πυρηνικής Ένωσης. Η Ινδία σχεδιάζει να τριπλασιάσει τον αριθμό των πυρηνικών εργοστασίων της σε 72 συνολικά, ενώ η Κίνα έχει προτείνει την κατασκευή 168 νέων αντιδραστήρων, εκτός από τους 18 που κατασκευάζονται και τους 37 που σχεδιάζονται, κάτι που θα ισοδυναμούσε με αύξηση 337%. Συνολικά, 35 αντιδραστήρες σε όλη την Ασία βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή, με την Ευρώπη να έρχεται δεύτερη με 15 εργοστάσια.
Ενώ η σταθερή αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας και η έλλειψη ορυκτών καυσίμων όπως ο άνθρακας, το αργό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μπορεί να καθιστούν την πυρηνική ενέργεια μια βιώσιμη, καθαρή επιλογή στα χαρτιά, η τεχνολογία εξακολουθεί να ενέχει πολλούς κινδύνους, ιδίως όσον αφορά τη σωστή διάθεση και αποθήκευση των εξαιρετικά ραδιενεργών αποβλήτων και την κατάσταση των παλαιότερων εγκαταστάσεων. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, τα δύο τρίτα των 441 ενεργών σήμερα πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας είναι ηλικίας άνω των 30 ετών, γεγονός που θα μπορούσε να κάνει να σκεφτεί κανείς τουλάχιστον την επισκευή αυτών των σταθμών αντί της κατασκευής νέων.
