Η αμερικανική διοίκηση προσπάθησε να συνάψει συμφωνία με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους που ανέλαβαν την εξουσία στην Αίγυπτο για να υπερασπιστούν κυρίως την ασφάλεια του Ισραήλ, και μάλιστα τους υποστήριξε στα σχέδιά τους, ενώ σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκαν διαρροές που επιβεβαιώνουν τη σύναψη συμφωνίας ύψους 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ των Αδελφών Μουσουλμάνων και της αμερικανικής διοίκησης για να διασφαλιστεί η επιτυχία του Μοχάμεντ Μόρσι πριν από την ανατροπή του στις 30 Ιουνίου, 2013. Κατά την αναζήτηση των πτυχών των δαπανών της αμερικανικής συμφωνίας με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, κατέστη σαφές ότι τα οκτώ δισεκατομμύρια που πλήρωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στον Μοχάμεντ Μόρσι ήταν για να πουλήσουν τμήματα του Σινά στο Ισραήλ, γεγονός που οδηγεί στη διασφάλιση της ασφάλειας του Ισραήλ και των αμερικανικών συμφερόντων στην Αίγυπτο και την περιοχή, με αντάλλαγμα την ενδυνάμωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας να αποκτήσει εξουσία και να κυβερνήσει.
Ίσως αυτή η συμφωνία, ειδικά για τη διατήρηση της ασφάλειας του Ισραήλ, να ήταν ο λόγος για αυτή την ισχυρή αμερικανική υπεράσπιση της επιβίωσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των προσπαθειών να αποκατασταθεί ο Μοχάμεντ Μόρσι στην εξουσία, και οι αμερικανικές αναλύσεις φάνηκε να επιβεβαιώνουν ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήταν ο κύριος παίκτης στην εφαρμογή του σχεδίου για την ευρύτερη Μέση Ανατολή και την έναρξη ενός σχεδίου δημιουργικού χάους που υιοθετήθηκε από την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις κατά την εποχή του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, και η αμερικανική κυβέρνηση τους βρήκε ως το πιο λογικό στοίχημα και το πιο αναγκαίο ''πιόνι'' για την επίτευξη του ιστορικού της ονείρου της αναδιαμόρφωσης της Μέσης Ανατολής σύμφωνα με τα αμερικανικά θεμέλια που εγγυώνται την επιβίωση του Ισραήλ.
Εδώ, η άνοδος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία της Αιγύπτου ήταν η πλήρης εγγύηση της κυριαρχίας της Αμερικής στην Αίγυπτο και στην περιοχή μέσω του Κόμματος Ελευθερίας και Δικαιοσύνης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, του Κόμματος της Αναγέννησης στην Τυνησία, της Χαμάς στη Γάζα, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία ή των παραρτημάτων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Ιορδανία, τη Συρία, τη Λιβύη, το Σουδάν και τον Αραβικό Κόλπο.
Όμως, μετά την επιτυχία της (επανάστασης της 30ής Ιουνίου) στην Αίγυπτο και την πτώση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η αμερικανική συμφωνία με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα για την πώληση τμημάτων του Σινά στο Ισραήλ και την επίτευξη του σχεδίου της Μεγάλης Μέσης Ανατολής με αντάλλαγμα τη συμφωνία των οκτώ δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής απέτυχε. Το σχέδιο της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής που φιλοδοξούσε η Ουάσινγκτον αντιπροσωπευόταν σε μια προσπάθεια να αποδυναμωθεί ο αιγυπτιακός στρατός και όλοι οι αραβικοί στρατοί, να εξαντληθεί το αιγυπτιακό κράτος και να διαλυθούν οι αραβικές χώρες σε μικρά κράτη ανίκανα να προστατευθούν, και το σχέδιο αυτό θα είχε ολοκληρωθεί στην περίπτωση που η Μουσουλμανική Αδελφότητα παρέμενε για αρκετά χρόνια στη διακυβέρνηση της Αιγύπτου. Εξαιτίας της επιτυχίας της επανάστασης της 30ής Ιουνίου στην Αίγυπτο, η αμερικανική διοίκηση και το ίδιο το αμερικανικό κατεστημένο υπέστησαν βίαιους κραδασμούς, που ξεκίνησαν από τις ερωτήσεις των Αμερικανών φορολογουμένων, των πολιτών και των μελών του Κογκρέσου σχετικά με την τύχη των οκτώ δισεκατομμυρίων που κατέβαλε η διοίκηση του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, γεγονός που οδήγησε στην εμφάνιση Προβλημάτων και αναταραχών στο αμερικανικό εσωτερικό λόγω της επιτυχίας της επανάστασης της 30ής Ιουνίου στην Αίγυπτο, και ίσως αυτό εξηγεί τον πραγματικό λόγο πίσω από την ισχυρή αμερικανική υπεράσπιση της επιβίωσης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο αιγυπτιακό και το αραβικό πολιτικό σύστημα.
Στο παιχνίδι η Τουρκία
Εδώ, διαπιστώνουμε ότι υπό το φως αυτών των περιπλοκών που αντιμετωπίζει σήμερα η αμερικανική κυβέρνηση στη Μέση Ανατολή μετά την αποχώρηση και την ανατροπή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, την Τυνησία και τις χώρες των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης, η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση αναπτύσσοντας ένα εναλλακτικό τουρκικό σχέδιο για την εργαλειοποίηση των ρευμάτων του πολιτικού Ισλάμ και την επιτυχία της διαδικασίας συντονισμού για να αποκαταστήσει την επιρροή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή υπό κοινή αμερικανοτουρκική εποπτεία. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση Ερντογάν επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την αδυναμία της θέσης των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, τον Κόλπο και την περιοχή και να προσπαθήσει να πείσει τον Λευκό Οίκο ότι η Τουρκία είναι η μόνη χώρα και η πολιτικοστρατιωτική οντότητα που μπορεί να σταματήσει το επεκτατικό ρεύμα της Ρωσίας και στη συνέχεια του κινέζου συμμάχου της στον αραβικό κόσμο και την περιοχή.
Όσον αφορά το αδιέξοδο του φακέλου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του καθεστώτος Ερντογάν στην Τουρκία, ειδικά με την κυβέρνηση του προέδρου Μπάιντεν να δίνει την ύψιστη προτεραιότητα στον φάκελο αυτό ακόμη και με τις χώρες που είναι σύμμαχοι της Αμερικής, φαίνεται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, μέσω της τουρκικής προώθησης του καθεστώτος Ερντογάν ότι το στρατηγικό βάρος της Τουρκίας την καθιστά την πιο ασφαλή χώρα για τα συμφέροντα ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στο Ισραήλ, τη Δυτική Ασία και την Ανατολική Μεσόγειο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Γκιλοτίνα"! Οι κυρώσεις CAATSA "τελειώνουν" την στρατιωτική ετοιμότητα της Τουρκίας
Και αυτό το τουρκικό σχέδιο έχει κάποιες πραγματικές αποδείξεις (παίζοντας την επανένταξη των ομάδων του πολιτικού Ισλάμ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και πάλι στην περιοχή με την αμερικανική βοήθεια για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του Ισραήλ), και η πρώτη από αυτές τις αποδείξεις αυτής της τουρκικής φιλοδοξίας αντιπροσωπεύεται από (τον πρόεδρο Ερντογάν) που επιτρέπει την επιβίωση του Yasin Aktay, επειδή βρίσκεται κοντά στους ηγέτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ως στενός σύμβουλός του, γεγονός που ενισχύει την πεποίθηση ότι η Τουρκία θα είναι και πάλι ο διαμεσολαβητής μεταξύ της κυβέρνησης Μπάιντεν και των ομάδων του πολιτικού Ισλάμ στην περιοχή για να περιορίσει την κινεζική και ρωσική επιρροή από τη μία πλευρά και να διασφαλίσει την ασφάλεια του Ισραήλ από την άλλη.
Ο διορισμός του Yasin Aktay ως πολιτικού συμβούλου κοντά στον Erdogan ήρθε κυρίως λόγω αυτού του τουρκικού σχεδιασμού για προσέγγιση με την κυβέρνηση του προέδρου Biden στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και όπως είναι γνωστό, ο Yassin Aktay ασπάζεται τη σκέψη του Sayyid Qutb, του εκλιπόντος ηγέτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, και γνωρίζει άπταιστα την αραβική γλώσσα και έχει ισχυρές σχέσεις με όλες τις οργανώσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τουρκία και στο εξωτερικό. Με βάση λοιπόν αυτά τα στοιχεία, αναλυτικά και ακαδημαϊκά, με τον τουρκικό σχεδιασμό να πολώνει ξανά την αμερικανική πολιτική για να διαπραγματευτεί εκ νέου με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα για να εφαρμόσει ξανά το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής και να διατηρήσει την ασφάλεια του Ισραήλ, να παραμένει το πιο σημαντικό για την αμερικανική κυβέρνηση. Ο Ερντογάν λοιπόν ετοιμάζει το εναλλακτικό σχέδιο για την κάλυψη του αμερικανικού κενού μετά τη σταδιακή αποχώρησή των ΗΠΑ από την περιοχή προς την Ασία σε βάρος του περιορισμού και της περιστολής της κινεζικής και ρωσικής επιρροής με τη βοήθεια των υποστηριζόμενων από την Αμερική ομάδων και ρευμάτων του πολιτικού Ισλάμ, με επικεφαλής τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
