Λίγο αφότου η δυστοπική δραματική σειρά "Squid Game", προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση με το πρωτοποριακό ντεμπούτο της τον Σεπτέμβριο στο Netflix, η ανάρτηση ενός Νοτιοκορεάτη παραγωγού ταινιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τράβηξε τα βλέμματα όσων εργάζονται στη βιομηχανία του θεάματος.
Μοιράζοντας τις σκέψεις του σχετικά με τις επιπτώσεις της πρωτοφανούς παγκόσμιας επιτυχίας του κορεατικού δράματος, ο Won Dong-yeon, διευθυντής του κινηματογραφικού στούντιο Real Rise με έδρα τη Σεούλ, το οποίο κυκλοφόρησε τις ταινίες «Along with the Gods», συνέκρινε το Squid Game με "έναν κακοπληρωμένο παίκτη της Major League του Μπέιζμπολ που πέτυχε 40 πόντους εντός έδρας στην πρώτη του σεζόν."
«Αυτό που είναι πιθανό να συμβεί στο εγγύς μέλλον είναι ότι οι σύλλογοι (αναφερόμενοι μεταφορικά στους κινηματογραφικούς γίγαντες που εδρεύουν στις ΗΠΑ) θα αναζητήσουν έναν άλλο ταλαντούχο κορεάτη παίκτη του μπέιζμπολ (παρόμοιο με το «Squid Game») και να προτείνουν σε Νοτιοκορεάτες περισσότερες οικονομικά προσοδοφόρες συμφωνίες για να συνεργαστούν μαζί τους», έγραψε.
Η ανάρτηση του Won στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφόρησε εν μέσω δημοσιεύσεων των τοπικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με τα απογοητευτικά έσοδα που έλαβε το στούντιο Siren Pictures από το Netflix. Παρόλο που η σειρά φέρεται να βοήθησε το Netflix να δημιουργήσει αξία περίπου 900 εκατομμυρίων δολαρίων, όπως αναφέρθηκε στο Bloomberg News τον Οκτώβριο, το νοτιοκορεατικό στούντιο πιστεύεται ότι κέρδισε μόλις 1,7 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα, την περασμένη εβδομάδα από την Mirae Books.
Το Netflix δεν αποκάλυψε τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, επομένως δεν υπάρχει τρόπος για τους The Korea Times να επιβεβαιώσουν εάν αυτές οι πληροφορίες που αποκαλύφθηκαν από τους συγγραφείς είναι όντως αληθινές.
Οι συγγραφείς, ωστόσο, έλαβαν τα στοιχεία για τα κέρδη του νοτιοκορεατικού στούντιο από το "Squid Game" με βάση πληροφορίες ότι το Netflix συνήθως δίνει το 10% έως το 20% του συνολικού προϋπολογισμού στο στούντιο που παρήγαγε τη σειρά, σύμφωνα με το βιβλίο.
Αυτό που φέρεται να έλαβε η ομάδα του "Squid Game" από το Netflix, αν αληθεύει, είναι μόλις το ένα πέμπτο των εσόδων που θα είχε λάβει μια νοτιοκορεάτικη ταινία με πάνω από 10 εκατομμύρια εισιτήρια που πωλήθηκαν στην Κορέα.
Στο "Content Will Be All the More Important in 2022", οι τέσσερις συγγραφείς επανεξετάζουν την ανάρτηση του Won στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ισχυρίζονται ότι αυτό που είπε αντικατοπτρίζει το γενικό απογοητευτικό συναίσθημα στην κορεατική βιομηχανία ψυχαγωγίας σχετικά με τις υποτιθέμενες τσιμπημένες πληρωμές του Netflix σε κορεατικά στούντιο και δημιουργούς.
«Πιστεύω ότι πρόθεσή του ήταν ότι η παγκόσμια επιτυχία του Squid Game είναι προφανώς σπουδαία για τους Κορεάτες δημιουργούς και λόγω της μεγάλης επιτυχίας του, οι παγκόσμιοι πάροχοι υπηρεσιών, όπως το Netflix, θα εξετάσουν περισσότερες επιχειρηματικές συνεργασίες με κορεατικά στούντιο, και αν αυτό συμβαίνει, περισσότεροι Κορεάτες δημιουργοί περιεχομένου θα επωφεληθούν από αυτό», λέει η Noh Ga-yeong (γνωστός και ως Carolyn Noh), ένας από τους τέσσερις συγγραφείς, στο Κεφάλαιο 1 του βιβλίου.
Έτσι, η Noh ισχυρίζεται ότι η ανάρτηση του Won στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προορίζεται ως μέσο ενθάρρυνσης, λέγοντας στα κορεατικά στούντιο και τους δημιουργούς να είναι διορατικοί για το μέλλον τους, αντί να είναι κολλημένοι στην απογοήτευση για το μοντέλο εσόδων του Netflix, το οποίο σπάνια αντανακλά την παγκόσμια επιτυχία που σημειώνουν τα προϊόντα τους».
Οι άλλοι τρεις συγγραφείς είναι οι Lee Jeong-hoon, Park Jeong-yeop και Hur Youn-joo.
Η Noh είπε ότι τα σχετικά απογοητευτικά κέρδη των κορεατικών στούντιο προέρχονται από τη φύση των συμβολαίων που υπογράφουν με το Netflix.
"Η συμφωνία βασίζεται σε ένα πρωτότυπο σύστημα κατασκευής σχεδιασμού (ODM). Σύμφωνα με το σχέδιο, τα κορεατικά στούντιο κάνουν τα πάντα, από τον προγραμματισμό μέχρι το casting μέχρι το γύρισμα, και στη συνέχεια πουλούν την ολοκληρωμένη δουλειά τους στο Netflix. Σε αντάλλαγμα, θα λάβουν χρήματα που ισοδυναμούν με 10% έως 20% του συνολικού προϋπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε για την κινηματογράφηση του κομματιού ως περιθώριο», έγραψε.
Σύμφωνα με τις συμβάσεις που βασίζονται στο ODM, συνέχισε λέγοντας, οι δημιουργοί έχουν μεγάλη ελευθερία να παράγουν ταινίες ή δράματα όπως θέλουν χωρίς διακοπές από τους γίγαντες του streaming. Όμως, την ίδια στιγμή, είπε ότι τέτοιες συμφωνίες έχουν επίσης ως αποτέλεσμα να κερδίζουν περιορισμένα έσοδα.
Η Noh είπε ότι η πρακτική του Netflix να δίνει μόνο το 10% έως το 20% στο στούντιο εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη, σε σύγκριση με το μοντέλο εσόδων των αμερικανικών αθλητικών παπουτσιών και ενδυμάτων Nike, σύμφωνα με το οποίο οι τοπικοί προμηθευτές λαμβάνουν 30%.
Σημειώνει ότι το Netflix και η Nike συνεργάζονται με τους συνεργάτες τους με διαφορετικά συμβόλαια. Σύμφωνα με αυτήν, οι τοπικοί προμηθευτές της Nike έχουν την ιδιότητα των κατασκευαστών πρωτότυπου εξοπλισμού (OEM) και σε αντίθεση με την ODM του Netflix, οι OEM της Nike κατασκευάζουν προϊόντα μόνο σύμφωνα με το σχεδιασμό και άλλες οδηγίες που ορίζονται από τα κεντρικά γραφεία της Nike. "Όμως οι συνεργάτες της Nike εξακολουθούν να κερδίζουν υψηλότερο ποσοστό από αυτό των τοπικών συνεργατών του Netflix, παρόλο που οι πρώτοι κάνουν πολύ πιο απλοποιημένη δουλειά από τους τοπικούς συνεργάτες περιεχομένου του Netflix", είπε η Noh.
Στο βιβλίο, οι τέσσερις ειδικοί εξετάζουν πώς η πανδημία επηρέασε την κορεατική βιομηχανία ψυχαγωγίας και κάνουν προεπισκόπηση τι θα συμβεί τον επόμενο χρόνο για το Ηallyu (κορεάτικο κύμα ταινιών), το OTT και άλλες πλατφόρμες περιεχομένου και ποιοι θα είναι οι νικητές και οι χαμένοι στη μάχη μεταξύ τοπικών και παγκόσμιων κολοσσών ροής που έχουν δρομολογηθεί στην Κορέα.
Το βιβλίο παρουσιάζει μια αισιόδοξη άποψη για το μέλλον του hallyu. Μεταξύ άλλων, το βιβλίο λέει ότι οι θεατές θα επιστρέψουν στις αίθουσες για ταινίες, αποκρούοντας τον σκεπτικισμό για το μέλλον του κινηματογράφου.
Λέει ότι τα θλιβερά ρεκόρ στο box office από το ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19 σχετίζονται περισσότερο με την έλλειψη ταινιών υπερπαραγωγών, παρά με το γεγονός ότι οι θεατές έχουν σταματήσει να πηγαίνουν στους κινηματογράφους λόγω της πανδημίας.
Αρκετοί αστέρες αναγκάστηκαν να επαναπρογραμματίσουν ή να αναβάλουν τις προβολές των ταινιών τους, και ως αποτέλεσμα υπήρχαν λίγες εξαιρετικές ταινίες που προβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σημειώνουν οι συγγραφείς.
