Σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο "Ελληνική & Πολωνική αποτυχία στα σύνορα φέρνουν νέο στρατιωτικό ευρω-δόγμα μέχρι και εκκένωση πολιτών! -Έτοιμο το προσχέδιο της "Στρατηγικής Πυξίδας", αναφερθήκαμε στα νέα δεδομένα για την δημιουργία Ευρωστρατού που προκαλούν τα όσα συμβαίνουν στα σύνορα Λευκορωσίας-Πολωνίας καθιστώντας το ζήτημα φλέγον και επιτακτικό.
Προς αυτή την κατεύθυνση κινούμενος ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Josep Borrell προειδοποίησε την Ένωση ότι πρέπει να συμφωνήσει σε ένα φιλόδοξο δόγμα ως βάση για κοινή στρατιωτική δράση στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων με μια αναπτυσσόμενη δύναμη κρίσης.
Ο Josep Borrell παρουσίασε στους δημοσιογράφους το πρώτο του προσχέδιο της "Στρατηγικής Πυξίδας" , που είναι ότι πιο κοντινό θα μπορούσε να έχει η ΕΕ σε ένα στρατιωτικό δόγμα και παρόμοιο με τη "Στρατηγική Αντίληψη" του ΝΑΤΟ που καθορίζει τους στόχους της συμμαχίας, λέγοντας επίσης ότι θα «πρέπει να έχουμε δυνατότητες ταχείας ανάπτυξης».
Η ιδέα είναι να έχουμε μια δύναμη 5.000 ανδρών της ΕΕ για οποιαδήποτε κρίση, είπε ο Μπορέλ, τονίζοντας ωστόσο ότι η συμμαχία του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ παραμένει πρωταρχικά υπεύθυνη για τη συλλογική άμυνα της Ευρώπης.
Παράλληλα επεσήμανε την αποτυχία της Πολωνίας να αντιμετωπίσει από μόνη της επαρκώς την μεταναστευτική κρίση που δημιούργησε η Λευκορωσία, καθώς και τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε η Ελλάδα.
Οι πρόσφατες κινήσεις δημιουργίας Ευρωστρατού
Η ιδέα για δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού έχει συζητηθεί εδώ και καιρό εντός της ΕΕ, ενώ κάποιοι υποστήριζαν ότι δεν χρειάζεται να αποκτήσει στρατιωτική δύναμη η Ένωση, λέγοντας ότι αυτό θα ήταν αμφιλεγόμενο, αφού θα συνιστούσε παράλληλη δύναμη με το ΝΑΤΟ.
Όμως η Γερμανία μαζί με τέσσερις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκουν τώρα να δημιουργήσουν μια νέα «δύναμη ταχείας αντίδρασης» της ΕΕ προκειμένου να ανταποκριθεί γρήγορα σε οποιαδήποτε μελλοντική στρατιωτική κρίση.
Η ομάδα, συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας, συνεχίζει την πρωτοβουλία, επικαλούμενη τα διδάγματα που αντλήθηκαν από το Αφγανιστάν και την καταστροφική αποχώρηση που οδήγησε πολλούς Ευρωπαίους υπηκόους να εγκλωβιστούν στη χώρα που ελέγχεται από τους Ταλιμπάν, χωρίς αρκετές πτήσεις ή διαθέσιμο προσωπικό για να τους εκκενώσουν.
Το γερμανικό μέσο ενημέρωσης dpa επιβεβαίωσε πριν από μέρες το σχέδιο αφού έλαβε νέα εσωτερικά έγγραφα, περιγράφοντας ότι οι πέντε χώρες στοχεύουν "να επεκτείνουν τις υπάρχουσες ομάδες μάχης της ΕΕ, οι οποίες είναι πολυεθνικές στρατιωτικές μονάδες 1.500 ατόμων η καθεμία σε ετοιμότητα για να ανταποκριθούν σε κρίσεις".
«Η νέα δύναμη αναμένεται να περιλαμβάνει δυνατότητες διαστημικές και κυβερνοπολέμου, μαζί με ειδικές δυνάμεις και αερομεταφορές», ανέφερε η έκθεση.
Όταν οι φήμες για το σχέδιο κυκλοφόρησαν νωρίτερα αυτό το έτος, ένας αξιωματούχος της ΕΕ φέρεται να εξήγησε ότι «Αυτό που έχουμε κατά νου είναι… να μπορέσουμε να αναπτύξουμε γρήγορα αυτή τη δύναμη αντίδρασης, εάν για παράδειγμα έχετε μια νόμιμη κυβέρνηση σε μια συγκεκριμένη χώρα που υπάρχει φόβος μια πιθανή κατάληψη της εξουσίας από μια τρομοκρατική ομάδα».
Τελικά, ακούγεται σαν μια δύναμη αντίδρασης της ΕΕ να είναι μια προσπάθεια να ανακτήσει τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής μεταξύ ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών που πρόσφατα απογοητεύτηκαν επειδή παρασύρθηκαν από τον παρεμβατισμό των ΗΠΑ στο εξωτερικό στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, με τη Λιβύη να είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ωστόσο κατά την άποψή μας μόνο η δημιουργία Ευρωστρατού θα είναι εκείνη που θα δώσει μόνιμη αξιόπιστη λύση στην αντιμετώπιση Διεθνών προβλημάτων από την ΕΕ.
Τα βασικά βήματα για την δημιουργία του Ευρωστρατού
Η δημιουργία του Ευρωστρατού μπορεί να υλοποιηθεί ακολουθώντας έναν συγκεκριμένο οδικό χάρτη ο οποίος είναι εύκολα πραγματοποιήσιμος αλλά και εκτελέσιμος, ο οποίος συνοψίζεται στα ακόλουθα:
1. Δημιουργία κοινής Ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και κοινών οπλικών συστημάτων για τις χώρες της ΕΕ.
Το πρώτο βήμα έχει γίνει μέσω της PESCO, η οποία προχωράει με καλούς ρυθμούς. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται ο εξοπλισμός των κρατών μελών της ΕΕ με του αυτού τύπου και δυνατοτήτων προηγμένων οπλικών συστημάτων, καθώς και η απεξάρτηση των κρατών της ΕΕ από την αγορά οπλικών συστημάτων από άλλα κράτη. Παράλληλα η ενιαία αμυντική βιομηχανία θα παράγει προϊόντα λίαν ανταγωνιστικά με εκείνα των ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας. Συνεπώς η ισχύς εν τη ενώσει
2. Η θεσμοθέτηση από την ΕΕ για συνεισφορά παγίως δυνάμεων και μέσων από κάθε χώρα μέλος της.
Το εν λόγω στρατιωτικό δυναμικό και μέσα θα είναι ο ταμιευτήρας δυνάμεων που θα αντλεί η ΕΕ για διάφορες αποστολές ασφάλειας και άμυνας της. Η στρατιωτική αυτή δύναμη θα διαθέτει χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις, οι οποίες θα τελούν κάτω από ένα διακλαδικό επιτελείο και θα παίρνει εντολές μόνο από την ΕΕ.
Μιλάμε λοιπόν για μια συγκεκριμένη στρατιωτική δύναμη, αποκομμένη από τα κράτη προέλευσης της επιχειρησιακά και θεσμικά, η οποία θα λειτουργεί υπό την ΕΕ και όχι υπό την αίρεση ή απόφαση των κρατών της.
3. Η συνεργασία και η εξασφάλιση της διαλειτουργικότητας των οπλικών μέσων των κρατών της ΕΕ, μέσω πολλών κοινών ασκήσεων της παραπάνω δύναμης.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι έχει ωριμάσει η ιδέα στους κόλπους της ΕΕ για δημιουργία του δικού της στρατιωτικού βραχίονα.
Η προσπάθεια της Γερμανίας, της Φινλανδίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας, για την δημιουργία «δύναμης ταχείας αντίδρασης», είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, έχοντας αρκετές αδυναμίες, οι οποίες εστιάζονται στην μη πρόβλεψη για αεροναυτικές δυνάμεις που θα περιλαμβάνουν μαχητικά αεροσκάφη, φρεγάτες, υποβρύχια, UAV και άλλα οπλικά συστήματα με τα οποία θα είναι ικανή η Ευρωπαϊκή παρέμβαση
Μόνο η σύσταση σε μόνιμη βάση Ευρωστρατού κατόπιν αποφάσεως σε Σύνοδο κορυφής της ΕΕ, είναι εκείνη η οποία θα προσδώσει ουσιαστική βαρύτητα στις αποφάσεις και κινήσεις της ΕΕ Παγκοσμίως, αφού θα αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα της παρέχοντας τη δυνατότητα στις Βρυξέλες επιβολής των αποφάσεών της.
Η ΕΕ θα πρέπει εκτός από πολιτικοοικονομικός γίγαντας να γίνει και στρατιωτική υπερδύναμη, εκφεύγοντας από τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, στο οποίο υπάρχουν και χώρες όπως η Τουρκία, η οποία όχι απλά αποτελεί τροχοπέδη εντός της συμμαχίας, αλλά μάχεται εκ των έσω τις αξίες και τα συμφέροντα της ΕΕ, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά της ως μέλος του ΝΑΤΟ.
Θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη αναφορικά με τον Ευρωστρατό για δημιουργία μιας κεντρικής Διοίκησης-Επιτελείου, στην οποία θα υπάγονται διάφορα Στρατηγεία εν είδη βάσεων του σε διάφορα γεωγραφικά σημεία της ΕΕ, τα οποία θα διαθέτουν αεροπορικές-ναυτικές-χερσαίες δυνάμεις με δυνατότητες αντιμετώπισης διαστημικών απειλών και κυβερνοπολέμου, με έμφαση στα UAV ,τη ρομποτική, την πληροφόρηση και την διαλειτουργικότητα των μέσων τους.
Μόνο τότε θα υπάρχει η δυνατότητα υλοποίησης της βούλησης της ΕΕ προκειμένου να παίξει αποφασιστικό ρόλο στις Διεθνείς εξελίξεις.
Για παράδειγμα αν υποθέσουμε ότι ο Ευρωστρατός είχε δημιουργηθεί έχοντας τη δομή που μόλις περιγράψαμε, και είχαμε στην Κρήτη υποθετικά ένα Στρατηγείο ΝΑ Μεσογείου του Ευρωστρατού που θα διέθετε τα παραπάνω μέσα και δυνάμεις, η Τουρκία θα συνέχιζε την επιθετική της στάση, ή θα ήταν ήδη έτοιμος ο East-Med οπότε η ΕΕ δεν θα αντιμετώπιζε το ενεργειακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει τώρα;
Εκτίμησή μας είναι ότι ο Ευρωστρατός θα δημιουργηθεί το πρώτο εξάμηνο του 2022 επί Γαλλικής Προεδρίας της ΕΕ, με πρωτεργάτες χώρες τη Γαλλία και την Γερμανία.