Ένα τηλεοπτικό δράμα σε σενάριο και σκηνοθεσία του διάσημου Βρετανού συγγραφέα σερ Ντέιβιντ Χέαρ, σε παραγωγή του πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας σερ Νίκολας Χάντερ -με πρωταγωνιστή τον Ρέιφ Φάινς, είναι κάτι που θα ενθουσίαζε κάθε ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Αλλά ο βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας κατηγόρησε το BBC ότι απέρριψε το έργο που έγραψε, με τη δικαιολογία ότι το κοινό δεν έχει όρεξη για το θέμα του: την πανδημία του κορωνοϊού.
Ο Χέαρ υποστήριξε στη δήλωσή του ότι «η βασική δυσκολία είναι πως όλοι είναι απολύτως πεπεισμένοι ότι κανείς δεν θέλει να μάθει τίποτα για τον Covid-19. Αν μιλήσετε, για παράδειγμα, με ανθρώπους στο BBC, θα πουν απλώς: “Ω, δώστε μου ένα δράμα για οποιοδήποτε άλλο θέμα εκτός από τον Covid -οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τον Covid”. Αλλά δεν υπάρχει απολύτως καμία απόδειξη για αυτό, αφού το κοινό είδε την ταινία ‘’Help’’ του Τζακ Θορν για την κρίση που αφορά την φροντίδα των ηλικιωμένων στα σπίτια τους με μεγάλο ενδιαφέρον και η παραγωγή προσέλκυσε ένα κοινό 3 εκατομμυρίων θεατών, καθιστώντας το, τη δεύτερη πιο επιτυχημένη παραγωγή του Channel 4».
Ο Χέαρ υποστηρίζει ότι το BBC δε θέλει να προβάλλει καμία σειρά που μπορεί να έχει αντιδράσεις ή αμφισβητήσεις και προτιμά να έχει στο πρόγραμμά του αστυνομικές σειρές, αλλά έτσι δεν εκπληρώνει τον ρόλο του ως δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας.
Μια σκηνική εκδοχή του έργου του Χέαρ «Beat the Devil» έκανε πρεμιέρα πέρυσι με πρωταγωνιστή τον Φάινς, στο Bridge Theatre του Λονδίνου. Το Observer το περιέγραψε ως «εκρηκτικό». Το σκηνοθέτησε ο Χάντερ, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, και θα είναι διαθέσιμο στο Freeview, στις 11 Νοεμβρίου.
Οι παραγωγές του Χέαρ για σκηνή, τηλεόραση και κινηματογράφο έχουν κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένου ενός Olivier για το «Racing Demon», το αριστούργημά του για την Εκκλησία της Αγγλίας σε κρίση, και έχει κερδίσει υποψηφιότητες για Όσκαρ για το «The Hours» και το «The Reader».
Η ανταπόκριση από όσους είδαν τη σκηνική εκδοχή του «Beat the Devil» και τη βρήκαν «αποκαλυπτική», τον έπεισε ότι το κοινό θα παρακολουθούσε ένα δράμα για τον Covid-19. Περιέγραψε τον ιό ως «μια βρώμικη βόμβα που ρίχνεται στο σύστημά σου», όπου «δεν ξέρεις ποια θα είναι τα αποτελέσματα». Το δράμα του εξερευνά την ασθένεια, την ανάρρωση, την οργή του επιζώντος και, τελικά, το να είναι απλώς «χαρούμενος που είναι ζωντανός».
Στο έργο, επικρίνει τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του υπουργικού συμβουλίου και τις αποτυχίες τους, συμπεριλαμβανομένης της «έλλειψης προσωπικού, προστατευτικού εξοπλισμού, που έχει οδηγήσει σε μαζικές λοιμώξεις και θανάτους αρκετών νοσηλευτών και γιατρών» και τη «μαζική σφαγή» όπως προέκυψε από τη μεταφορά μολυσμένων ασθενών από νοσοκομεία σε οίκους φροντίδας.
Ο Χέαρ δε δίστασε να επικρίνει τον Μπόρις Τζόνσον, λέγοντας ότι περιβάλλεται σκόπιμα από ένα προσωπικό και υπουργούς κατώτερους, προκειμένου να λάμπει ανάμεσά τους. «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο υπουργικό συμβούλιο. Δεν έχω δει ποτέ ανθρώπους που σίγουρα δεν θα επιτρέπατε να διευθύνουν ένα θέατρο στο οποίο θα συμμετείχατε. Δεν θα τους εμπιστευόσουν σε ένα κινηματογραφικό πλατό».
