Ο Ταγίπ Ερντογάν προβαίνει συνεχώς σε επίδειξη ισχύος, ίσως και επειδή η παραμονή του στο προεδρικό μέγαρο, δεν είναι τόσο βέβαιη όσο θέλει να παρουσιάζει προς τα έξω. Παρά τις διευρυμένες προεδρικές εξουσίες, που έχει συγκεντρώσει την τελευταία τριετία, εξαρτάται από τη στήριξη του υπερεθνικιστικού κόμματος MHP στην τουρκική εθνοσυνέλευση.
Ακόμα όμως και με το MHP στο πλευρό του, οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις προβλέπουν, ότι δεν διασφαλίζει πλέον απόλυτη πλειοψηφία. Παρά το γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές αναμένεται να γίνουν κανονικά το 2023, διάφορα σενάρια βλέπουν για αυτό το λόγο πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ο Ερντογάν επιδιώκει τη συσπείρωση φανατικών οπαδών του
Προς το παρόν όμως ο πρόεδρος Ερντογάν, ποντάρει στην πόλωση και την σύγκρουση.
Η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Διεθνή Σύμβαση για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, αποδίδεται σε παραχώρηση του Ταγίπ Ερντογάν, σε θρησκευτικούς κύκλους και ιδρύματα, ενώ με τη διαδικασία απαγόρευσης του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, ο τούρκος πρόεδρος ικανοποιεί αίτημα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, προέδρου του ΜΗΡ.
Από την άλλη βλέποντας ότι καταρρέει στις δημοσκοπήσεις, με εντολή του φιλοκυβερνητικά Μέσα ενημέρωσης διαδίδουν, πως η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο με μυστικές υπηρεσίες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχλους χρηματοδοτούμενων δημοσιογράφων.
Δημοσίευμα της yenisafak το οποίο υπογράφει ο İbrahim Karagül, στενός φίλος και ''δεξί χέρι'' του Ερντογάν, αναφέρει πως τις 27 Μαΐου 2013, τα γεγονότα του Γκεζί που είχαν ξεσπάσει στην Τουρκία αποτελούσαν ένα σενάριο, που σχεδίαζε αλλαγή καθεστώτος, με πρόφαση υλοποίησης μέσω του πάρκου Γκεζί της Κωνσταντινούπολης. «Ο στόχος ήταν να ανάψει η φωτιά μιας εσωτερικής σύγκρουσης, ενός εμφυλίου πολέμου» αναφέρει ο Τούρκος δημοσιογράφος.
«Διέδιδαν τον τρόμο στους δρόμους σε ολόκληρη τη χώρα, μέσω ενός άξονα, προσαρμοσμένου από εθνοτικές και σεχταριστικές συγκρούσεις. Οι δρόμοι στην Κωνσταντινούπολη πυρπολήθηκαν. Το προεδρικό γραφείο στο Ντολμαμπαχτσέ στοχοποιήθηκε, μασκοφόροι ληστές πραγματοποιούσαν ελέγχους στο Altunizade, χιλιάδες βάδισαν από το Kadiköy στη γέφυρα της Κωνσταντινούπολης και αυτή η αναταραχή οργανώθηκε, μέσα από μια σειρά πόλεων σε όλη την Ανατολία».
Ο Ερντογάν θέλοντας να στοχοποιήσει τον αντικυβερνητικό τύπο, (κάποια τα έκλεισε) βάζει τα τρόλ του να αναφέρουν, ότι εκείνες οι μέρες δίδαξαν με ποιους δούλεψαν κρυφές δομές εξουσίας, μυστικά αρχηγεία και συμμορίες ΜΜΕ, με τους οποίους συνεργάστηκαν, τι είδους ρόλους θα μπορούσαν να παίξουν, πώς καθιερώθηκαν και εδραίωσαν το είδος του μισητού λόγου που θα μπορούσαν να διαδώσουν την οργή τους προς την Τουρκία.
Προσπαθεί να περάσει στην κοινή γνώμη πως και σήμερα, για άλλη μια φορά, χρησιμοποιούνται τέτοιες προσπάθειες, προετοιμασίες, συμπράξεις εδραίωσης στην Τουρκία αυτών των ''διαμαρτυρόμενων όχλων''.
Για να καλύψει μάλιστα τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, στρέφεται εναντίον των πολιτών, λέγοντας πως εκείνοι που αγανακτούσαν εναντίον της Τουρκίας για μερικά κλαδιά δέντρων στο Γκίζι, δεν νοιάζονταν για τα δέντρα, όταν μεγάλες πυρκαγιές σάρωσαν τις νότιες επαρχίες της χώρας.
«Αυτοί που πυρπόλησαν την Τουρκία στο πάρκο Gezi, προσπάθησαν να κάψουν τη χώρα για άλλη μια φορά, υπό το πρόσχημα των πυρκαγιών. Κάτω από την προστασία της κύριας αντιπολίτευσης της Τουρκίας, του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και την εκτροπή στόχων, μια άλλη τέτοια καταστροφική πλοκή τέθηκε σε εφαρμογή» αναφέρει η φιλοκυβερνητική Υeni Safak.
Όπως όλα τα καθεστώτα έτσι και ο Ερντογάν, φοβάται ότι θα πέσει μετά από πραξικόπημα, βλέπει ως υπευθύνους τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), το CHP, το Καλό Κόμμα της Τουρκίας (IP), τη συντηρητική αντιπολίτευση, τα «κεντρικά γραφεία» των οργανισμών, τις οργανώσεις και τα «λόμπι» των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και δημοσιογράφους, που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό θεωρώντας ότι κάτι μεγάλο ετοιμάζεται πριν από το 2023.
Θεωρείται σχεδόν βέβαιο, πως θα σκληρύνει την στάση του αφού όπως έγραψε και η Yeni Safak, «πρέπει να γίνει ένας κατάλογος μέσων μαζικής ενημέρωσης και πλατφόρμες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, κεντρικά γραφεία που εμφανίζονται ως φορείς και οργανισμοί και να παρουσιαστεί στους πολίτες. Αυτοί οι «όχλοι» πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν και να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα εναντίον τους. Θα πρέπει όλοι να θεωρηθούν τρομοκρατικές οργανώσεις».
Όλες αυτές οι δομές και οι οργανώσεις, σύμφωνα με τον ευφάνταστο İbrahim Karagül, έχουν έναν ξεκάθαρο στόχο: «Να σταματήσουν το μεγάλο πρότζεκτ ανόδου της τουρκικής ισχύος στον 21ο αιώνα!»
Και ο μόνος που μπορεί να ανυψώσει την Τουρκία στο μέλλον, είναι φυσικά ο Ερντογάν, ο οποίος έχει να αντιμετωπίσει τις προαναφερθείσες απειλές!
Στόχος του Ερντογάν, είναι να πυροδοτήσει σύγκρουση με σκοπό να διχάσει την τουρκική κοινωνία. Θεωρείται ότι με αυτή την τακτική η συγκυβέρνηση στην Άγκυρα, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός αντιδημοκρατικού πλαισίου ενόψει των επόμενων εκλογών.
Μοναδικός στόχος του Ερντογάν, είναι η παραμονή του στην εξουσία.