Πολεμικά τύμπανα στη Δυτική Μεσόγειο, βλέπει ο αναλυτής Piero Messina σε άρθρο του για το South Front,
Σύμφωνα με τον ίδιο τα νερά της ανατολικής Μεσογείου έχουν γίνει η σκηνή ενός πολέμου χαμηλής έντασης. Ο στόχος είναι ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων που εκτείνονται στον πυθμένα από την ακτή της Ελλάδας έως το Ισραήλ. Η θαλάσσια περιοχή της ανατολικής Μεσογείου είναι ένας από τους κύριους τομείς ενεργειακού ενδιαφέροντος. Το 2009, ανακαλύφθηκε το πεδίο φυσικού αερίου Leviathan (450 δισεκατομμύρια m3), περίπου 130 χιλιόμετρα υπεράκτια από την ισραηλινή πόλη της Χάιφα. Μεταγενέστερες εξερευνήσεις σε αυτήν τη θαλάσσια περιοχή έδειξαν ότι υπάρχουν επίσης μεγάλες ποσότητες αερίου σε παρακείμενες περιοχές.
Συγκεκριμένα, τα πεδία Tamar (περίπου 318 δισεκατομμύρια m3) και ορισμένα μικρά πεδία, συμπεριλαμβανομένων των Dalit (55 δισεκατομμύρια m3) και Karish και Tanin (αντίστοιχα περίπου 8 και 55 δισεκατομμύρια m3), ανακαλύφθηκαν στα ανοικτά των ισραηλινών ακτών. Αυτά θα επιτρέψουν στο Ισραήλ να καλύψει την εγχώρια κατανάλωση και να εξάγει μέρος της παραγωγής του. Στη συνέχεια ήρθαν, το 2011, οι ανακαλύψεις στα κυπριακά νερά στα πεδία Aphrodite (περίπου 129 δισεκατομμύρια m3) και Calypso (με δυναμικό 170-230 δισεκατομμύρια m3).
Ο τότε Υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος της Ελλάδος Κώστας Χατζιδάκις, o Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Λακκοτρίπης και ο Ισραηλινός Υπουργός Ενέργειας Γιουβάλ Στάινιτς υπέγραψαν στην Αθήνα τη διακυβερνητική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου EastMed τον Δεκέμβριο του 2020
Ποιοι είναι αυτοί οι ενεργειακοί πόροι; Πώς και πού θα διανεμηθεί αυτός ο πλούτος;
Όλοι οι βασικοί παράγοντες αυτού του γεωπολιτικού τεταρτημορίου διεκδικούν τα δικαιώματά τους επί αυτών των υδάτων και την εκμετάλλευση των πόρων που περιέχονται στο υπέδαφος, τονίζει ο αναλυτής. Η πρώτη κίνηση για την κατάκτηση αυτών των θαλασσών είναι από την Τουρκία. Η επεκτατική πολιτική του Ερντογάν ξεκινά στα τέλη του 2018, πρώτα με μια σειρά εχθρικών ναυτικών περιπολιών εναντίον της Κύπρου και, στη συνέχεια, με μια σειρά γεωτρήσεων. Οι τουρκικές ερευνητικές δραστηριότητες προκαλούν διαμαρτυρίες από τη διεθνή κοινότητα. Έτσι, η ΕΕ επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία. Αλλά αυτές είναι σχεδόν χάδι, διευκρνίζει ο αναλυτής.
Στη συνέχεια, αναφέρεται στο νεο-οθωμανικό σχέδιο «Blue Homeland» (Γαλάζια Πατρίδα), στην υπογραφή το Νοέμβριο του 2019 από πλευράς Τουρκίας συμφωνίας με τη μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης, την συνθήκη συνεργασίας που τέθηκε σε ισχύ το καλοκαίρι του 2020, η οποία υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, το σεισμικό ερευνητικό πλοίο Oruc Reic, την σύγκρουση της ελληνικής φρεγάτας “Λήμνος” και με το τουρκικό Kemalreis.
Για να κατανοήσουμε τη σημασία αυτού του συμβάντος, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε προσεκτικά το χάρτη των υπό κατασκευή αγωγών., υποστηρίζει ο αναλυτής. Αυτή η ναυτική σύγκρουση φαίνεται να είναι μόνο η πρόβλεψη μιας γεωπολιτικής σύγκρουσης. Μια σύγκρουση που κινδυνεύει να γίνει πιο περίπλοκη: οι δύο φρεγάτες συγκρούστηκαν ακριβώς στη μέση της διαδρομής του Eastmed (γραφημα στο τέλος)
Τι ακριβώς είναι το Eastmed και ποια μπορεί να είναι η πραγματική γεωπολιτική του αξία;
Στην απάντησή του ο Piero Messina αναφέρει πως το EastMed είναι ένας αγωγός που πρέπει να συνδέσει τη λεκάνη Levantine (στην πράξη, το Ισραήλ) με τα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα έργο που υλοποιείται σε κοινοπραξίες από την ΔΕΠΑ (την εθνική εταιρεία φυσικού αερίου για την Ελλάδα) και από την Edison, μια ιταλο-γαλλική πολυεθνική στον τομέα της ενέργειας. Το έργο “ευλογήθηκε” από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που το θεωρούσε στρατηγικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η διαδρομή του αγωγού είναι πάνω από 1900 χιλιόμετρα, 1300 υπεράκτια και 600 χερσαία. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο αγωγός θα ξεκινήσει από τα ισραηλινά αποθέματα φυσικού αερίου της λεκάνης Levantine και μετά θα πάει στην Κύπρο, την Κρήτη και θα τερματίσει στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, το φυσικό αέριο από την Ελλάδα θα φτάσει στην Ιταλία μέσω ενός περαιτέρω αγωγού. Το έργο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, έχει αξία περίπου 6 δισεκατομμυρίων ευρώ και, εντός 7 ετών, θα καλύψει το 10% των αναγκών φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη. Από γεωπολιτική άποψη, αυτός ο αγωγός φυσικού αερίου χρησιμεύει στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης που έχει η Ευρώπη από τη Ρωσία, εκτιμάει ο αναλυτής και προειδοποιεί πως αυτός ο αγωγός κινδυνεύει να μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε πολεμικό σενάριο.
Για τον σχεδιασμό του Eastmed, οι χώρες που ενδιαφέρονται για την κατασκευή του αγωγού συγκεντρώθηκαν σε ένα μόνιμο φόρουμ. Το EMGF είναι το όνομά του. Ιδρύθηκε το 2018 και επικυρώθηκε από τις υπό ένταξη χώρες με μια συνάντηση στο Κάιρο τον Σεπτέμβριο του 2020. Ακολουθεί ο κατάλογος των υποκείμενων χωρών: Ιταλία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ισραήλ, Κύπρος, Ελλάδα και η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή .
Η ταυτόχρονη παρουσία του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής αρμόδιας αρχής μας κάνει να προβληματιζόμαστε, λέει ο Μεσίνα. Στην έκθεση που εξηγεί τους λόγους για το Φόρουμ, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να φανταστεί κανείς μια πιθανή κλιμάκωση της βίας. Και για τον αποκλεισμό της Τουρκίας και του Λιβάνου, οι οποίοι δεν θα έχουν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν αυτά τα τεράστια πλούτη, και για τη γεωπολιτική θέση που κηρύχθηκε εχθρική προς το Κρεμλίνο. Δεν είναι μυστικό ότι το έργο είναι ενάντια στη Ρωσία.
Ο αποκλεισμός εις βάρος της Μόσχας ενισχύεται από την επικείμενη είσοδο της Γαλλίας και την ευλογία της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Εδώ είναι που λέει το Καταστατικό του EMGF: «Χώρες όπως η Τουρκία και ο Λίβανος δεν συμμετέχουν στο Φόρουμ, λόγω, αντίστοιχα, των επίμονων εντάσεων με την Ελλάδα και την Κύπρο και την παρουσία του Ισραήλ. Το ενδιαφέρον για την πρωτοβουλία εκφράστηκε από τη Γαλλία η οποία προτίθεται να συμμετάσχει στο φόρουμ στο εγγύς μέλλον. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν τη δημιουργία του EMFG με μεγάλο ενδιαφέρον και θα ήθελαν να συμμετάσχουν στο φόρουμ ή τουλάχιστον να ενισχύσουν τη συνεργασία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στον ενεργειακό τομέα, όπως αποδεικνύεται από τη συμμετοχή του υφυπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ στην έναρξη του το φόρουμ τον Ιανουάριο του 2020. Οι ΗΠΑ, ειδικότερα, πιστεύουν ότι οι πόροι φυσικού αερίου που βρίσκονται στα ανοικτά των ακτών του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου αποτελούν σημαντικό στοιχείο για τη διαφοροποίηση του ευρωπαϊκού ενεργειακού εφοδιασμού, με συνέπεια τη μείωση της εξάρτησης της Γηραιάς ηπείρου από τις προμήθειες από τη Μόσχα ».
Η Eastmed αναμένεται να λειτουργήσει πλήρως το 2025. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες.
