Περισσότεροι από 4.700 πολίτες της Τουρκίας έχουν πέσει θύματα αστυνομικής βίας μεταξύ 2015 και 2019, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Τουρκικού Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (TİHV) που δημοσιεύθηκε την περασμένη Παρασκευή. Αυτά τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν ότι η καταστολή από το οθωμανικό κράτος έχει αυξηθεί εκθετικά τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα το 2016 και τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις με τους Κούρδους.
Το έγγραφο, με τίτλο «Κλείσιμο του δρόμου: Παραβιάσεις της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και της διαμαρτυρια (2015-2019)» , αναφέρει ότι οι Τούρκοι έχουν αντιμετωπίσει τουλάχιστον 4.771 παραβιάσεις των δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ επιχειρούσαν να ασκήσουν το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Επιπλέον, έως και 141 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε επιθέσεις κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και άλλοι 19 πέθαναν ως αποτέλεσμα της αστυνομικής επέμβασης σε διαδηλώσεις.
Τα δεδομένα που δημοσίευσε το TİHV αφορούν επίσης συνολικά 20.071 συλλήψεις μεταξύ 2015 και 2019, εκ των οποίων 662 συνελήφθησαν για συμμετοχή σε τέτοιες διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης. Η Εισαγγελία παρουσίασε επίσης μια σειρά αγωγών εναντίον 4.907 ατόμων για τη συμμετοχή τους στις συγκεντρώσεις, εκ των οποίων 1.000 καταδικάστηκαν σε συνολικά 13.370 μήνες φυλάκισης.
Οι κατηγορίες για τις οποίες έχει κατηγορηθεί η πλειοψηφία ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν καταδικαστεί οι συλληφθέντες σχετίζονται με προσβολές στον πρόεδρο, αντίσταση κατά της αρχής ή ζημία σε δημόσια περιουσία, διάδοση προπαγάνδας παράνομων οργανώσεων ή συμμετοχή σε αυτές και, τελικά, παραβίαση του Νόμου 2911 για συνελεύσεις και διαδηλώσεις. "Η καταστροφή της διαδικασίας εκδημοκρατισμού στην Τουρκία αποκαλύπτει βαθιές και συστηματικές παραβιάσεις κατά του δικαιώματος στη συγκέντρωση και την διαμαρτυρία" , αναφέρει η έκθεση.
Ένα μεγάλο μέρος των παραβιάσεων των δικαιωμάτων έχουν συμβεί στην πρωτεύουσα, την Άγκυρα, στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της κυβέρνησης του Ερντογάν μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Στη συνέχεια, τα θεσμικά όργανα απέλασαν περισσότερα από 150.000 αξιωματούχους , γεγονός που αύξησε τη δυσαρέσκεια εναντίον του προέδρου. Η κουρδική σύγκρουση υπήρξε επίσης καταλύτης για την αστυνομική καταστολή κατά της κοινωνίας των πολιτών.
Η πιο σημαντική περίπτωση ήταν εκείνη ενός διαδηλωτή, του Ερντάλ Σαρίκαγια (φωτό κάτω), ο οποίος ανέφερε στις αρχές για τραυματισμούς που προκλήθηκαν από την εκτόξευση δακρυγόνων. Ο Sarikaya έχασε την όρασή του από το ένα μάτι για το λόγο αυτό το 2013 κατά τα γεγονότα του Gezi Park. Οι δεκαέξι αστυνομικοί που ενεπλάκησαν δεν διώχθηκαν ωστόσο, το Συνταγματικό Δικαστήριο ζήτησε από το κράτος να καταβάλει αποζημίωση στον Sarikaya και ξεκίνησε έρευνα για τους όσους είναι υπεύθυνοι για τον τραυματισμό.
Οι πιο πρόσφατες διαδηλώσεις ήταν αυτές του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου. Εκατοντάδες φοιτητές διαδήλωσαν τον περασμένο Φεβρουάριο ενάντια στο διορισμό του νέου πρύτανη του κέντρου, Μελίχ Μπουλού, ο οποίος δεν εκλέχθηκε από ακαδημαϊκούς, αλλά τοποθετήθηκε από τον Πρόεδρο Ερντογάν ενάντια σε αυτό που καθορίζεται από τους πανεπιστημιακούς κανονισμούς.
Η καταστολή της αστυνομίας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών, που άφησαν δεκάδες τραυματισμούς ενώ είχαμε και τη σύλληψη εκατοντάδων φοιτητών. Επιπλέον, ένας νέος νόμος που εκδόθηκε τον Απρίλιο απαγόρευε στους πολίτες να καταγράφουν αστυνομικούς κατά τη διάρκεια παρέμβασης για φερόμενη παραβίαση του απορρήτου της Αστυνομίας. Με αυτήν την ενέργεια, σταμάτησαν τα αποδεικτικά στοιχεία κατά των καταχρήσεων της αστυνομίας, καθώς όλες οι εικόνες που συλλέχθηκαν έγιναν παράνομες.
Το Τουρκικό Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ολοκληρώνει την έκθεση με μια ρητή δήλωση προς τα οθωμανικά θεσμικά όργανα: "Ο περιορισμός ή η αναστολή της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και της διαδήλωσης είναι ένας τρόπος μείωσης του πεδίου της ιθαγένειας και σταδιακής καταστροφής της δημοκρατίας στην Τουρκία" . Η αποτυχία σε αυτό το ζήτημα προειδοποίησε τη διεθνή κοινότητα για τον ρόλο του Ερντογάν, ο οποίος διαβρώνει τα θεμέλια του κράτους δικαίου στην Τουρκία.
