Τις τελευταίες ημέρες στην χώρα μας γίνεται πολύς λόγος για το νέο νομοσχέδιο περί των ζώων συντροφιάς και της στείρωσής τους. Στην Γερμανία, όπου η κατοχή σκύλου φορολογείται παρεπιπτόντως, κάθε κηδεμόνας τώρα θα χρειάζεται ένα πιστοποιητικό ικανότητας για να υιοθετεί έναν τετράποδο φίλο.
Στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, αποφασίστηκε πως θα πρέπει να υπάρξουν εκτεταμένες αλλαγές για όλους τους ιδιοκτήτες σκύλων: Στο μέλλον, θα πρέπει να αποκτήσουν ένα θεωρητικό και πρακτικό πιστοποιητικό ικανότητας ενώ η τοπική κυβέρνηση θέλει επίσης να εισαγάγει υποχρεωτική ταυτοποίηση, εγγραφή και ασφάλιση ανεξάρτητα από τη φυλή ή το μέγεθος ενός σκύλου.
Οι ισχύοντες κανονισμοί στην Κάτω Σαξονία χρησιμεύουν ως μοντέλο...
Ποιοι είναι οι στόχοι του πιστοποιητικού ικανότητας;
Η κυβέρνηση συνασπισμού της Βάδης-Βυρτεμβέργης αναφέρει: “Πολλοί άνθρωποι διατηρούν επικίνδυνα ζώα που μπορούν να αποτελέσουν κίνδυνο για τον ιδιοκτήτη, αλλά και για τρίτα πρόσωπα. Θα παράσχουμε απόδειξη ικανότητας για την ασφαλή φύλαξη επικίνδυνων και δηλητηριωδών ζώων για τη διατήρηση, τη φροντίδα και τη στέγαση αυτών των ζώων με βάση τις ανάγκες”
Επομένως, δεν πρόκειται μόνο για τους σκύλους και για τους ιδιοκτήτες τους.
Τα πιστοποιητικά ικανότητας προσφέρουν περισσότερη ασφάλεια;
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο χειρισμός των σκύλων γίνεται ασφαλέστερος όσο περισσότερο γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες τους για τα ζώα και πώς να τα χειριστούν. Ωστόσο, ένα πιστοποιητικό ικανότητας που αποκτάται μέσω εξέτασης σε εγκεκριμένο πάροχο (όπως μια σχολή σκύλων) δεν αποτελεί εγγύηση ότι κάτι δεν θα πάει στραβά.
Ο εκτροφέας Udo Kopernik από το Σύλλογο για το Γερμανικό Σύστημα Σκυλιών (VDH) τονίζει: "Με τα σκυλιά υπάρχουν πολλές διαφορετικές πτυχές αναλόγως τη φυλή. Οι ιδιοκτήτες μπορούν να μάθουν περισσότερα με την ειδική βιβλιογραφία ή μέσω μιας ομάδας με σκυλιά της ίδιας φυλής -και με την πάροδο των ετών μπορούν να αποκτήσουν όλο και περισσότερη εμπειρία δουλεύοντας με το δικό τους σκυλί. Όταν έχω μια νέα άδεια οδήγησης στην τσέπη μου, δεν είμαι ούτε καλός οδηγός."
«Ένας σκύλος πρέπει να φυλάσσεται σύμφωνα με τις ανάγκες και τα είδη», λέει ο Κοπέρνικ.
Αλλά αν φτάσει σε έναν ιδιοκτήτη που είναι λιγότερο κατάλληλος, τότε ο σκύλος μπορεί να μην έχει καλή ζωή. Σύμφωνα με τον Κοπέρνικ, κάποιος θα πρέπει να ακολουθήσει την πιο δυσάρεστη διαδρομή και να αποτρέψει κάποιον άλλον που δεν είναι κατάλληλος να πάρει σκύλο.
"Στην πραγματικότητα, οι υποψήφιοι αγοραστές πρέπει να ενημερώνονται καλά πριν αγοράσουν ένα σκύλο. Ένας σκύλος που μπορεί εύκολα να τρέξει 50 χιλιόμετρα την ημέρα θα πρέπει να έχει άφθονη ευκαιρία να το κάνει” διευκρινίζει.
"Ένα μεγάλο πρόβλημα με σκύλους από την Ανατολική Ευρώπη, για παράδειγμα, είναι ότι τα κουτάβια χωρίζονται από τις μητέρες και τα αδέλφια τους πολύ νωρίς", εξηγεί τέλος ο Κοπέρνικ και καταλήγει: "Λείπουν σημαντικές εβδομάδες για αυτά. Στην αρχή δεν το παρατηρείτε, αλλά με τη ωρίμανση υπάρχουν ανωμαλίες όπως η επιθετική συμπεριφορά. Ένα πιστοποιητικό ικανότητας από τον ιδιοκτήτη δύσκολα βοηθά σε μια τέτοια περίπτωση”
