Κίνδυνος φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά διαβιούν σε νοικοκυριά που βρίσκονται τουλάχιστον σε μία από τις ακόλουθες τρεις καταστάσεις: κίνδυνο εισοδηματικής φτώχειας, σοβαρή υλική στέρηση και πολύ χαμηλή ένταση εργασίας.
Αυτό που τονίζουν επανειλημμένα διάφορες μελέτες είναι ότι επενδύσεις με σχετικά χαμηλό χρηματοοικονομικό κόστος κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορούν να αποφέρουν οφέλη σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Στην ΕΕ, η καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας εναπόκειται στη δικαιοδοσία κάθε κράτους μέλους.
Ο ρόλος της Κομισιόν είναι να συμπληρώνει και να υποστηρίζει τις εθνικές δράσεις για την παιδική φτώχεια μέσω τόσο νομικών όσο και χρηματοδοτικών μέσων και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να αξιολογηθεί με ποιο τρόπο η ΕΕ συμβάλλει στις προσπάθειες των κρατών μελών για τη μείωση της παιδικής φτώχειας.
Η χρησιμότητα και η ισχύς των ενωσιακών μέσων είναι περιορισμένες,
καθώς αυτά δεν είναι νομικώς δεσμευτικά, ενώ ακόμη και ισχυρότερα εργαλεία, όπως το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο ή η στήριξη από ενωσιακά ταμεία, σπανίως στοχευούν συγκεκριμένα στην παιδική φτώχεια. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί κατά πόσον η δράση της ΕΕ συμβάλλει αποτελεσματικά στις προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτού του σημαντικού προβλήματος.
Πάντως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να συμπεριλάβει δράσεις και στόχους για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας στο σχέδιο δράσης της για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, ώστε να εξασφαλίσει σαφή εσωτερική καθοδήγηση για τον εντοπισμό καταστάσεων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν στη διατύπωση ειδικής σύστασης ανά χώρα, η οποία να σχετίζεται άμεσα με την παιδική φτώχεια. Στην ίδια βάση η Κομισιόν θα στοχεύσει σε επενδύσεις για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας κατά την περίοδο 2021-2027.