Με την ανακατάταξη των διεθνών ισορροπιών στο γεωπολιτικό γαϊτανάκι είχε δημιουργηθεί η εντύπωση πως η Τουρκία συνεργαζόταν πάντα στενά με τη Ρωσία και το Ιράν.
Είναι όμως έτσι πλέον;
Την περασμένη εβδομάδα είδαμε αναφορές για αυξημένη τουρκική στρατιωτική δραστηριότητα στο Ιράκ και τη Συρία, καθώς και την εισβολή της εις βάθος στον πόλεμο στην Υεμένη. Και στις τρεις περιπτώσεις η Άγκυρα έχει βρεθεί ενάντια σε δυνάμεις που είναι ή μπορεί να θεωρηθούν υπέρ του Ιράν: Σιιτικά κόμματα στο βόρειο Ιράκ, κυβέρνηση της Συρίας και κυβέρνηση Houthi στην Υεμένη.
Οι άμεσες εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και Ιράν είναι κλιμακωτά αυξανόμενες από πέρυσι στα τρία παραπάνω κράτη, παρά τις εμπορικές γέφυρες που φαίνεται να στήνονται.
Η Τουρκία που έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό και τον μεγαλύτερο στρατό από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος του ΝΑΤΟ εκτός από τις ΗΠΑ, είναι επίσης το μόνο μέλος της Συμμαχίας που συνορεύει με χώρες της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου: Ιράκ, Ιράν, Συρία, Αρμενία , Αζερμπαϊτζάν και Γεωργία. Η Τουρκία εισέβαλε στην πρώτη και τρίτη και συμμετείχε σε μια σχεδόν εισβολή ενάντια στην τέταρτη.
Τίποτα από όσα κάνει η Τουρκία στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο, τη Βόρεια Αφρική και την Ανατολική Μεσόγειο, δεν έχει επικριθεί ποτέ επισήμως από το ΝΑΤΟ.
Στις 23 Απριλίου, ο στρατός της Τουρκίας ξεκίνησε τις επιχειρήσεις Claw-Lightning και Claw-Thunderbolt στο βόρειο Ιράκ, ισχυριζόμενος ότι έχει καταστρέψει πάνω από 500 στόχους σε επιχειρήσεις που περιελάμβαναν επιθέσεις από πολεμικά αεροσκάφη, drone και πυροβολικό και αλεξιπτωτιστές και κομάντο από ελικόπτερα Chinook και Black Hawk. Την 1η Μαΐου ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας Suleyman Soylu ανακοίνωσε ότι η Τουρκία θα κατασκευάσει μια στρατιωτική βάση στο Ιράκ, φαινομενικά για την καταπολέμηση του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK), δηλώνοντας: “Όπως κάναμε και στη Συρία, θα δημιουργήσουμε βάσεις και θα ελέγξουμε την περιοχή”. Ο αρχηγός του κόμματος al-Nahj al-Watani στο ιρακινό κοινοβούλιο, Ammar Ta'meh, κατήγγειλε τα «επεκτατικά σχέδια» της Τουρκίας, δηλώνοντας ότι θα βλάψουν περαιτέρω τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και «θα προκαλούσαν βλάβη και απώλεια σε όλους».
Εκτός από το PKK, οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στο βόρειο Ιράκ έρχονται όλο και περισσότερο σε σύγκρουση με φιλοϊρανικές σιίτες ομάδες, οδηγώντας σε επιδείνωση του ανταγωνισμού μεταξύ Άγκυρας και Τεχεράνης. Τον Φεβρουάριο, το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον Τούρκο πρεσβευτή στο Ιράν για να εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για τον Τούρκο υπουργό Εσωτερικών που κατηγόρησε το Ιράν ότι φιλοξενεί μαχητές του ΡΚΚ. Το Ιράν καταδίκασε την παρατήρηση ως «απαράδεκτη» και παραβίαση πρωτοκόλλων που ταιριάζουν στη συνεργασία και τις καλές σχέσεις μεταξύ των εθνών.
Αργότερα τον ίδιο μήνα η Τουρκία κάλεσε τον Ιρανό πρέσβη για να καταδικάσει τις παρατηρήσεις του πρέσβη της Τεχεράνης στο Ιράκ, Ιράι Μαστζέντι, που κατηγόρησε την Τουρκία για παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ - που είναι η απλή αλήθεια - με συνεχιζόμενες διασυνοριακές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τα λόγια του ήταν: «Απορρίπτουμε τη στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ και οι τουρκικές δυνάμεις δεν πρέπει να αποτελούν απειλή για παραβίαση του ιρακινού εδάφους». Ο πρεσβευτής της Τουρκίας στο Ιράκ, Fatih Yildiz, απάντησε με tweet: «Ο πρέσβης του Ιράν θα ήταν το τελευταίο άτομο που θα έλεγε στην Τουρκία σχετικά με το σεβασμό των συνόρων του Ιράκ».
Οι τουρκικές κατηγορίες εναντίον του Ιράν επικεντρώνονται εν μέρει σε ισχυρισμούς ότι οι ιρανικές μονάδες των Λαϊκών Δυνάμεων Κινητοποίησης (PNF) ήταν κατά κάποιο τρόπο συνδεδεμένες με μαχητές του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ.
Σχεδόν δύο μήνες πριν από την τρέχουσα τουρκική επίθεση στο Ιράκ, οι ιρακινές ειδήσεις ανέφεραν ότι οι πολιτοφυλακές των Λαϊκών Δυνάμεων Κινητοποίησης ανέπτυξαν τρεις ταξιαρχίες στην περιφέρεια Σιντζάρ της Νινευή στο βόρειο Ιράκ για να αντιμετωπίσουν τις τουρκικές επιδρομές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το παρακράτος Ερντογάν "τσιμέντωσε" επικριτή του Αλίεφ
Υεμένη
Μια άλλη αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας και Ιράν είναι στην Υεμένη. Πρόσφατα, ο Abdul Wahab Al-Mahbashi, μέλος του Ανώτατου Πολιτικού Συμβουλίου στην Υεμένη, το εκτελεστικό όργανο της κυβέρνησης των Houthi με έδρα τη Sanaa, προειδοποίησε την Τουρκία. Προέβλεψε ότι η Τουρκία, όπως και ο νέος σύμμαχός της Σαουδική Αραβία, θα ηττηθεί σε οποιαδήποτε απόπειρα δηλώνοντας «εάν οι Τούρκοι στρατιώτες εισέλθουν στην Υεμένη, θα έχουν μια μοίρα χειρότερη από εκείνη των επιτιθέμενων που προηγήθηκαν».
Πρόσφατες αναφορές ισχυρίζονται ότι η Τουρκία έχει εκφορτώσει είκοσι θωρακισμένα οχήματα και εξοπλισμό στα λιμάνια της Σομαλίας για να αποσταλούν στο λιμάνι της Κέμα της Υεμένης για πολιτοφυλακές του Ισλάμ που υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία.
Από την αρχή της φρικτής καταστροφής που υπέστη ο λαός της Υεμένης από τη Σαουδική Αραβία, τις Η.Π.Α. και τους συμμάχους τους, υπήρχε η αντίληψη ότι στη ρίζα της κρίσης υπήρξε εν μέρει ένας σαουδαραβικός-ιρανικός πόλεμος. Η Τουρκία έχει πλέον εισέλθει σε αυτήν τη σύγκρουση εξ ονόματος της Σαουδικής Αραβίας και κατά του Ιράν.
Αναλυτές εκτιμούν πως η Τουρκία θα επαναλάβει στην Υεμένη αυτό που έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό για αυτήν στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ο Abdul Wahab Al-Mahbashi, ο προαναφερόμενος αξιωματούχος της Υεμένης, προειδοποίησε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αναπτύξει στρατεύματα στη χώρα του, οπότε «η εισβολή στην Υεμένη δεν θα έχει ευτυχές τέλος για τον ίδιο τον Ερντογάν καθώς και για την κυβέρνηση και τον στρατό της χώρας του» ή θα μπορούσε να επαναλάβει αυτό που έκανε στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ με την ανάπτυξη μισθοφόρων.
Εκτός από τους πολέμους της Τουρκίας με το Ιράν στο Ιράκ, την Υεμένη και τον Καύκασο, υπάρχει και το μέτωπο στη Συρία. Όπως αναγνώρισε ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών, η Τουρκία έχει στρατεύματα και βάσεις στο βόρειο τμήμα της χώρας. Οι στρατιωτικές επιδρομές έχουν εκτοπίσει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους πολίτες. Την περασμένη εβδομάδα πηγές ειδήσεων της Συρίας ανέφεραν ότι: Ο κυβερνήτης της Raqqa, Abdul Razzaq Khalifa, κατηγόρησε την Τουρκία ότι μείωσε την παροχή νερού από τον ποταμό Ευφράτη στη Συρία από 500 σε 200 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο, σε αντίθεση με τη συμφωνία του 1987 να μην μειωθεί ο ρυθμός κάτω από το πρώτο επίπεδο.
Το Συριακό Αραβικό Πρακτορείο Ειδήσεων τοποθετεί την κίνηση αυτή στο πλαίσιο συνεχών στρατιωτικών επιθέσεων από την Τουρκία και μισθοφόρους υπό τουρκικό έλεγχο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Συμμαχία Ακσενέρ, Νταβούτογλου, Μπαμπατσάν κατά Ερντογάν!
Με την επέκταση των στρατιωτικών επιθέσεων εναντίον των λίγων συμμάχων του Ιράν στον κόσμο - στο Ιράκ, στην Υεμένη, στην Αρμενία, στη Συρία - η Τουρκία ουσιαστικά ηγείται της εκστρατείας της Δύσης για απομόνωση, περιορισμό και αντιμετώπιση του Ιράν.
