Τον περασμένο μήνα, ξεκίνησε στο Βέλγιο η δίκη του Assadolah Assadi και τριών άλλων Ιρανών που κατηγορούνται ότι σχεδίαζαν επίθεση με βόμβες στο Παρίσι το 2018. Από το 2015, ο Assadi ήταν ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Πληροφοριών και Ασφάλειας του Ιράν στην Ευρώπη και τότε λειτουργούσε υπό διπλωματική κάλυψη στην ιρανική πρεσβεία στη Βιέννη. Είναι ο πρώτος Ιρανός κυβερνητικός αξιωματούχος που δικάζεται από χώρα της ΕΕ για τρομοκρατικά αδικήματα, παρά τις πολλές προσπάθειες επίθεσης στο έδαφος της ΕΕ με εντολή της Τεχεράνης.
Η κρατική τρομοκρατία δεν είναι απλώς μια πράξη από μόνη της, αλλά και ένα μέσο εθνικής εξουσίας και εξαναγκασμού μαζί, ενώ αυτές οι συνωμοσίες ήταν ένα κακόβουλο μήνυμα και σαφής απειλή για την Ευρώπη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η αποτυχημένη συνωμοσία του Άσαντι διατάχθηκε από τον Ιρανό Πρόεδρο Χασάν Ρουχανί και εγκρίθηκε από τον Ανώτατο Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ. Στόχος του ήταν μια συνάθροιση για το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν, με 80.000 υποστηρικτές παρευρισκόμενους και παρόντες επίσης από τον πρώην πρωθυπουργό του Καναδά Στέφεν Χάρπερ, τον δικηγόρο του Προέδρου Τραμπ Ρούντι Τζουλιάνι μέχρι αρκετούς Ευρωπαίους βουλευτές. Τα εκρηκτικά, που φέρεται να μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη από το Ιράν από τον Assadi σε εμπορική πτήση, ήταν TATP, του ίδιου τύπου με αυτό που χρησιμοποιήθηκε για να σκοτώσει 22 άτομα και να τραυματίσει 800 σε μια τζιχαντιστική επίθεση στο Manchester Arena του Ηνωμένου Βασιλείου, το 2017 και στο Λονδίνο στις 7/7 του 2005 με βομβαρδισμούς που σκότωσαν 52 και τραυμάτισαν 70. Το μήνυμα ήταν σαφές. Τον Μάρτιο ο Άσαντι, ο οποίος αρνήθηκε να παραστεί στη δική του δίκη με αξίωση διπλωματικής ασυλίας, απείλησε αντίποινα αν καταδικαστεί. Η ιρανική κυβέρνηση προειδοποίησε επίσης για "αναλογική αντίδραση" εναντίον χωρών που συμμετέχουν στη δίκη.
Οι βομβαρδισμοί του Άσαντι παρεμποδίστηκαν από τις ευρωπαϊκές αρχές ασφαλείας χρησιμοποιώντας πληροφορίες που παρείχε το Ισραήλ. Η Μοσάντ είχε προηγουμένως διαβιβάσει πληροφορίες στη βρετανική υπηρεσία ασφαλείας MI5 που τους επέτρεψε να διακόψουν την πορεία σε μια άλλη βόμβα που κατευθύνετο από το Ιράν το 2015. Οι τρομοκράτες που συνδέονται με την Hizballah είχαν αποθηκεύσει τρεις τόνους νιτρικού αμμωνίου στο Βόρειο Λονδίνο - το ίδιο εκρηκτικό υλικό που προκάλεσε τέτοια καταστροφή στη Βηρυτό νωρίτερα φέτος. Η ποσότητα στο Λονδίνο ήταν μεγαλύτερη από το νιτρικό αμμώνιο που σκότωσε 168 άτομα, τραυμάτισε 680 και επέφερε ζημιές σε εκατοντάδες κτήρια στους βομβαρδισμούς της Οκλαχόμα το 1995.
Την ίδια χρονιά με την απόπειρα του Λονδίνου, ένα άλλο βομβιστικό σχέδιο βόμβας της Χεζμπολάχ αποκαλύφθηκε στην Κύπρο. Αυτή τη φορά αφορούσε 8,2 τόνους νιτρικού αμμωνίου και αποκαλύφθηκε ξανά στις κυπριακές αρχές από τον Μοσάντ. Υπήρξε επίσης μια προσπάθεια στην Ταϊλάνδη το 2012 και, δύο χρόνια μετά την αποκάλυψη της συνωμοσίας του Λονδίνου, ενδείξεις παρόμοιου σχεδίου στη Νέα Υόρκη. Την ίδια χρονιά με την συνωμοσία της Ταϊλάνδης, η Χεζμπολάχ δολοφόνησε πέντε Ισραηλινούς τουρίστες και έναν οδηγό όταν βομβάρδισε ένα λεωφορείο στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, ένα άλλο κράτος μέλος της ΕΕ.
Σχέδια τρομοκρατικής επίθεσης που οργανώθηκαν από το Ιράν αποκαλύφθηκαν στη Γερμανία το 2017 και στη Δανία το 2018, επίσης μέλη της ΕΕ, όσο και το 2018 στην Αλβανία, υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ. Δύο Ολλανδοί πολίτες ιρανικής καταγωγής δολοφονήθηκαν στην Ολλανδία, ένα ακόμη κράτος της ΕΕ, κατόπιν εντολής της Τεχεράνης το 2015 και το 2017.
Οι επιθέσεις σε χώρες της ΕΕ από το 2015 έχουν συμβεί όλες κατά τη στιγμή που η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η ΕΕ συμμετείχαν ενεργά στο JCPOA, την ιρανική πυρηνική συμφωνία με το P5 + 1. Οι ευρωπαϊκές αντιδράσεις ήταν προβλέψιμα περιορισμένες, με πολλούς να υποπτεύονται ότι η αδύναμη ανταπόκριση οφείλεται στην επιθυμία να μην διακινδυνευθεί το JCPOA. Μέχρι τις αποκαλύψεις του 2019 από έρευνα της Daily Telegraph σχετικά με την τρομοκρατική δραστηριότητα της Χεζμπολάχ στην Ευρώπη, οι βρετανικές αρχές κρατούσαν το μυστικό το σχέδιο βομβιστικής επίθεσης του Λονδίνου το 2015, προφανώς λόγω της πίεσης της κυβέρνησης Ομπάμα εξαιτίας της πυρηνικής συμφωνίας.
Παρά, ή ίσως εξαιτίας, αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον τους, τα κράτη της ΕΕ έπαιξαν με το Ιράν, αρνούμενοι να ακολουθήσουν τις ΗΠΑ για να απορρίψουν την πυρηνική συμφωνία, εν μέρει σαν μια απάντηση στην ιρανική περιφερειακή επιθετικότητα και τη χορηγία της διεθνούς τρομοκρατίας. Αντί να συμμετάσχουν στην εκστρατεία «μέγιστης πίεσης» του Προέδρου Τραμπ για να τροποποιήσει τη συμπεριφορά του Ιράν, οι Ευρωπαίοι υποστήριξαν την Τεχεράνη και υπονόμευσαν τις ΗΠΑ, ακόμη και επιδιώκοντας να ανατρέψουν τις αμερικανικές οικονομικές κυρώσεις δημιουργώντας ένα χρηματοδοτικό μέσο, το INSTEX, για να επιτραπεί η συνέχιση του εμπορίου με το Ιράν. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις απέτυχαν επίσης να αντιταχθούν στην άρση κυρώσεων περί συμβατικών όπλων του ΟΗΕ εναντίον του Ιράν φέτος και αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τις αμερικανικές κυρώσεις μετά από τις κατάφωρες παραβιάσεις της πυρηνικής συμφωνίας.
Πέρυσι, η ΕΕ επέβαλε απρόθυμα χρηματικές κυρώσεις σε τμήμα του Ιρανικού Υπουργείου Πληροφοριών και Ασφάλειας και σε δύο αξιωματούχους μετά τις τρομοκρατικές συνωμοσίες στο Παρίσι και τη Δανία το 2018. Υπονομεύοντας τις δικές τους ενέργειες και υποτιμώντας την Τεχεράνη, ακόμη και ανακοινώνοντας αυτά τα περιορισμένα μέτρα, αξιωματούχοι της ΕΕ τόνισαν τη διαρκή υποστήριξή τους στο JCPOA και πως προτίθενται να συνεχίσουν τις συναλλαγές τους με το Ιράν. Έκτοτε, οι ηγέτες της ΕΕ διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την απομάκρυνση του Qasem Soleimani, πρωταγωνιστή των τρομοκρατικών επιχειρήσεων του Ιράν και του Mohsen Fakhrizadeh, πυρηνικού επιστήμονα και συντρόφου του Σολεϊμάνι στο Σώμα της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς, που είναι καταδικασμένη τρομοκρατική οργάνωση σε αρκετά μέρη του κόσμου και υπεύθυνη για τη διευκόλυνση επιθέσεων στην Ευρώπη.
Η Βρετανία, η Γερμανία και ειδικά η Γαλλία είχαν σοβαρές επιφυλάξεις για το JCPOA κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων με το Ιράν, ειδικά για τις ρήτρες λήξης ισχύος που επέτρεπαν τη λήξη των διατάξεων που περιορίζουν την πρόσβαση της Τεχεράνης σε πυρηνικό υλικό και προηγμένη τεχνολογία, και στην πραγματικότητα της ανοίγει το δρόμο προς τη βόμβα. Ωστόσο, επέσπευσαν την αποδοχή της ελαττωματικής συμφωνίας, παρόλη την αποφασιστικότητα του Προέδρου Ομπάμα και παρά την ιρανική αδιαλλαξία. Η αποτυχία τους να μην ακολουθήσουν την Ουάσινγκτον οφειλόταν στην εσφαλμένη πίστη στον Ομπάμα, στην περιφρόνηση του Προέδρου Τραμπ και στην επιθυμία να καθησυχάσουν το Ιράν, παρά σε έναν πραγματικό στρατηγικό υπολογισμό.
Τώρα βρέθηκαν εγκλωβισμένοι σε αυτό που γνωρίζουν ότι είναι μια ψεύτικη και εξαιρετικά επικίνδυνη πυρηνική συμφωνία που απλώς μεταδίδει την αντιπαράθεση με ένα πυρηνικό οπλισμένο Ιράν σε μελλοντικές γενιές. Ο εκλεγμένος Πρόεδρος Μπάιντεν και οι μελλοντικοί του αξιωματούχοι της αμερικανικής διοίκησης έχουν καταστήσει σαφή την πρόθεσή τους να επιστρέψουν στη συμφωνία και το Ιράν επιζητά απεγνωσμένα να γίνει κάτ ιτέτοιο προκειμένου να απαλλαγεί από την υπαρξιακή πίεση στην οικονομία του από τις τρέχουσες αμερικανικές κυρώσεις και να ανοίξει το δρόμο για το δικό του πυρηνικό breakout. Φυσικά, ο ενθουσιασμός της Τεχεράνης για να ανακτήσει τη συμφωνία θα μεταμφιεστεί προσεκτικά ως κάτι το αντίθετο, ενώ πιέζουν για ακόμη πιο ευνοϊκούς όρους από την τελευταία φορά.
Απελευθερωμένες από την αυτοκαταστροφική περιφρόνηση έναντι του Τραμπ, σύντομα θα υπάρξει μια ευκαιρία για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να ενεργήσουν τελικά προς το δικό τους συμφέρον, και εκείνο των παιδιών τους, πείθοντας τον Μπάιντεν να αποδεχτεί μόνο μια συμφωνία με την Τεχεράνη που θα περιορίζει πραγματικά τις πυρηνικές φιλοδοξίες των Αγιατολάχ.
Το Ιράν ξεκίνησε τα πολλά δυνητικά καταστροφικά σχέδια τρομοκρατίας στην Ευρώπη, σε κρίσιμο στάδιο για την πυρηνική συμφωνία και την επιβίωση του ιρανικού καθεστώτος, ως μήνυμα που απευθύνεται στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Οι στόχοι ήταν ιρανικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης. Ήταν βολικό να τους δολοφονήσουν για να αποτρέψουν άλλους αντιφρονούντες και να προειδοποιήσουν την Ευρώπη να μην τους φιλοξενήσει ή να μην τους στηρίξει.
Η ιρανική ηγεσία διέταξε αυτές τις επιθέσεις για να δείξουν την υποτιθέμενη δύναμή τους και να προειδοποιήσουν άμεσα τους Ευρωπαίους για τους κινδύνους της όποιας παραβίασης. Βλέπουν τους Ευρωπαίους, καθώς και τους Αμερικανούς, με περιφρόνηση, ως αδύναμο και παρακμιακό σύστημα, που δεν έχουν το θάρρος ή την αποφασιστικότητα να επιμείνουν για τα δικά τους συμφέροντα. Ο Πρόεδρος Τραμπ τους έκανε να σταματήσουν να σκέφτονται έτσι, ειδικά όταν διέταξε το θάνατο του Σολεϊμάνι. Τώρα έχουν υψηλότερες ελπίδες για τον Μπάιντεν,
Από την πλευρά τους οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει τώρα να δείξουν τη δική τους δύναμη ή να αντιμετωπίσουν τον συνεχή ιρανικό εξαναγκασμό....
